หมอพื้นบ้าน(หมอยา)
ไม่น่าเชื่อว่า หมอยา รักษาชาวบ้านในชนบทมาหลายสิบปี
ดิฉันได้มีโอกาสไปร่วมเก็บข้อมูลงานวิจัยเกี่ยวกับสมุนไพรพื้นบ้านในภาคอีสาน โดยเก็บข้อมูลในจังหวัดต่าง ๆ ในภาคอีสานค่ะ เช่น ขอนแก่น ร้อยเอ็ด มหาสารคาม กาฬสินธุ์ ฯลฯ ดิฉันได้ไปเขตจังหวัดร้อยเอ็ดค่ะ สิ่งที่เราต้องทำคือ ไปสัมภาษณ์หมอพื้นบ้านที่รักษาโรคด้วยสมุนไพร หมอพื้นบ้านที่เรามีข้อมูลในมือจะอยู่ตามหมู่บ้านแถวชนบท ซึ่งแต่ละคนมีอายุมากแล้ว ที่อยากจะเล่าคือ ไป อ.เสลภูมิค่ะ หมอพื้นบ้านคนนี้อายุ 87 ปี ไม่น่าเชื่อว่าสุขภาพยังแข็งแรง ผิวพรรณดี สายตามองเห็นไกล ดูแล้วเหมือนจะอายุ 78 ปีด้วยซ้ำ บ้านของคุณลุงเป็นบ้านไม้หลังเก่า ๆ ยกพื้นสูง แต่ลุกหลานคุณลุงทำที่อยู่ให้เป็นชั้นเดียวติดกับบ้านไม้หลังเก่า คุณลุงเห็นเรามาหาตอนแรก คำถามที่คุณลุงถามคือ จะมาจับเหรอ คุณลุงบอกกลัวหลวง(ทางราชการ)จะมาจับหาว่าทำสมุนไพรรักษาคน เราบอกไม่ใช่ค่ะ มาขอคำแนะนำและขอความรู้เพื่อเป็นวิทยาทานแก่คนรุ่นหลัง คุณลุงดีใจ หาน้ำท่ามาต้อนรับ เราเริ่มสัมภาษณ์คุณลุงแบบกันเอง คุณลุงบอกว่า รักษาคนมาประมาณ 34 ปีแล้ว ชาวบ้านจะเรียกคุณลุงว่า หมอยา ส่วนใหญ่คุณลุงจะรักษาโรคสตรี และโรคกระดูก โรคกะเพาะอาหาร คุณลุงบอกว่าสมุนไพรที่นำมาปรุงและหายากมากคือ ตะไคร้ต้น ดิฉันสงสัยว่าเป็นตะไคร้ที่เรานำมาปรุงอาหารใช่หรือไม่ คุณลุงบอกไม่ใช่ เป็นต้นไม้ใหญ่ และจะนำลำต้นกับเปลือกมาทำเป็นสมุนไพร คุณลุงเอาให้ดู เป็นไม้ท่อนใหญ่ค่ะ พอสูดดมจะมีกลิ่นหอมมาก หอมยิ่งกว่าตะไคร้ที่เรานำมาปรุงอาหารค่ะ คุณลุงบอก มีสรรพคุณรักษาโรคได้ดี ต้นที่ว่านี้จะอยู่ตามป่าใหญ่ คุณลุงเก็บรักษาไว้เป็น 10 ๆ ปี กลิ่นก็ยังหอมอยู่ คุณลุงบอกว่าเคยไปเก็บมาจากภูพาน และแถวป่าจังหวัดสกลนคร สรรพคุณใช้รักษาโรคเลือด โรคสตรี ขับน้ำคาวปลา แก้วิงเวียน ปวดหัวได้ดี ยังมีอะไรอีกมากมายจากการไปสัมภาษณ์หมอยา แต่คงเก็บมาลงบันทึกนี้ให้หมดไม่ได้ เพราะยาวมาก แต่สิ่งที่ได้แง่คิดคือ สมุนไพรไทยยังมีอีกมากมายที่เราควรเก็บรักษา ก่อนที่ประเทศอื่น ๆ จะมาค้นพบและแอบเอาไปจดลิขสิทธิ์ก่อนค่ะ
คำสำคัญ (Tags): #สมุนไพรไทย#หมอพื้นบ้าน
หมายเลขบันทึก: 47068เขียนเมื่อ 29 สิงหาคม 2006 13:33 น. ()ความเห็น (7)
ว่างๆถ้ามีเวลา เล่าให้ฟังในบันทึกบ้างนะครับ ไปถึงร้อยเอ็ดทั้งที น่าจะมีเกร็ดน่ารู้ให้คุณอ้อเล่าได้หลายบันทึกเลยทีเดียว
อ่านแล้วมีความรู้สึกว่า ทุกคนมีมิตรภาพและจิตใจงดงานดีนะค่ะ
- ขอบคุณนายบอนอีกแล้วที่แวะมาให้กำลังใจ มีเรื่องเล่าอีกมากเหมือนกันสำหรับการไปผจญภัยที่ร้อยเอ็ด(ที่บอกว่าไปผจญภัย เพราะต้องขับรถไปตามหาหมอยาพื้นบ้านในท้องถิ่นชนบทที่เราไม่คุ้นเคย)
- ขอบคุณนิติกรปารินุช ที่เข้ามาฝากรอย เป็นการเริ่มต้นด้วยมิตรภาพที่ดีค่ะ
ไปขับรถแถวเสลภูมิเป็นยังไงบ้างล่ะครับ ไปแถวๆที่เส้นทางลูกรังหรือเปล่าหนอ
- ใช่แล้วละคะ เป็นถนนลูกรัง และเส้นทางเล็กมาก ตอนขับรถไปและยังหาหมู่บ้านไม่เจอ ยังนึกในใจเล่น ๆ ว่า เราจะต้องออกจากที่นี่ก่อนตะวันตกดิน ขนาดนั้นเลยนะ
สวัสดีค่ะ
เรื่องสมุนไพรไทยนี่ ดิฉันเห็นด้วยมาก ต้องรีบจดค่ะ
สมุนไพรไทยยังมีอีกมากมายที่เราควรเก็บรักษา ก่อนที่ประเทศอื่น ๆ จะมาค้นพบและแอบเอาไปจดลิขสิทธิ์ก่อนค่ะ
ผมแพทย์แผนไทยรุ่นใหม่เห็นด้วยอย่างยิ่งในการอนุรักษ์สมุนไพรและภูมิปัญญาท้องถิ่น