อยากบอก(...หลายเรื่อง)
อยากบอก(...หลายเรื่อง)
อยากจะบอก ความนัย ต้องหลายข้อ
ใจมันท้อ หลายเรื่อง ทั้งเล็กใหญ่
อยากใจเย็น มองเห็น ความเป็นไป
แต่หวั่นไหว หวาดหวั่น จนพรั่นพรึง
พยายาม ย้ำใจ ไม่เหหัน
แต่ละวัน เจอเหตุ คาดไม่ถึง
รับไม่ไหว ทำใจ ให้ตะลึง
ชีวิตหนึ่ง ได้พบ ประสบการณ์
ดีและร้าย คาดหมาย ไม่เคยจบ
สู้หรือหลบ ปรับใจ ให้กล้าหาญ
เรียนและรู้ เป็นครู ให้เชี่ยวชาญ
ยิ่งอยู่นาน เรียนรู้ สู้ชะตา
อยากจะบอก ความในใจ ให้รู้จัก
ด้วยใช้หลัก ธรรมในใจ ไม่ห่วงหา
จะแสดง เช่นไร ไม่นำพา
เพราะรู้ว่า ชีวิตนี้ ต้องเป็นไป
ความเห็น (9)
ก็อยากจะบอกว่า
อยากให้ปล่อยวาง อยากให้ชื่นบาน
แบบ บานชื่นนี้ค่ะ
 |
บานชื่น ชื่นบานดีจังค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณครู ป.1
- มาเยี่ยม
- มาเป็นเพื่อน
- มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่เยาว์ ...
มาฟัง คำบอก ..
มานั่งเป็นเพื่อน
มาย้ำเตือน ความคิดถึง
ค่ะ
เช้านี้ไม่ทราบว่า GTK เราเป็นออะไร นะคะ ทั้ง Error ทั้งเรียกเครื่องมือจัดการข้อความไม่ได้ ภาพสวย กลอน เพลงไพเราะ ปัญหาในการทำงานมักจะมีมาให้เราแก้เสมอค่ะ อย่างเช่นสัปดาห์ก่อน ได้มอบงานให้กับนักศึกษาที่เรียนในวันพฤหัสบดี เวลา 13.50 -16.20 น. ล่วงหน้า โดยได้กำหนดให้แต่ละกลุ่มนั่งตามกลุ่มที่จัดเป็นกลุ่มถาวรไว้แล้ว และให้ทำงานกลุ่มตามใบงานที่มอบให้ไว้ล่วงหน้า ในช่วงต้นของการเรียนรออาจารย์ เพราะอาจารย์มีประชุม เวลา 13.30 น. แต่กลุ่มที่รับผิดชอบในการจัดการชั้นเรียนประจำสัปดาห์ได้โทรฯ บอกอาจารย์ว่า โต๊ะเก้าอี้ในห้องเรียนหายหมด มีแต่เสื่อเต็มห้อง ก็เลยบอกว่า จะเป็นไปได้อย่างไรในเมื่อห้องเรียนที่ใช้เป็นห้องที่ฝ่ายหลักสูตรจัดให้เป็นห้องเรียนวิชานี้ในวันเวลานี้มาแต่แรก และก็ได้สอนมาแล้ว 3 สัปดาห์ พอไปสอบถามที่สำนักงานคณะได้ความว่า แม่บ้าน (นักการภารโรง) ได้ไปจัดห้องดังกล่าวในเวลา 13.00 น.เพื่อเตรียมไว้สำหรับทำกิจกรรมสวดมนต์ไหว้พระในวันศุกร์ โดยไม่รับรู้ว่ามีตารางเรียนในเวลาดังกล่าว ทั้งที่เราก็สอนมาถึง 3 ครั้งแล้ว ก็เลยทำให้แผนที่วางไว้ ไม่เป็นไปตามแผน กว่าจะให้คณะหาห้องใหม่แทนได้ ก็ต้องขึ้นลงจากชั้น 6 ลงมาชั้น 1 แล้วกลับไปชั้น 6 แล้วลงมาชั้น 4 กว่านักศึกษาจะจัดที่นั่งเป็นกลุ่มเสร็จ ก็เสียเวลาไปมาก ทำให้ไม่สามารถทำกิจกรรมได้ครบตามแผนที่วางไว้
- จริงๆ แล้ว ได้พิมพ์ความเห็นใหม่ เพราะคลิกจัดเก็บแล้ว มีข้อความว่า Error แต่ผลกลับออกมาเป็นความเห็นแรก ก็ขอเติมส่วนท้ายที่ได้กล่าวไว้ในความเห็นครั้งหลังนะคะ ว่า
ทางออกที่คุณครูใช้ในการเผชิญปัญหา "โดยใช้ธรรมะเข้าข่ม" เป็นทางออกที่ดีแล้ว ขอเป็นกำลังใจในการใช้วิธีดังกล่าวในการสู้กับปัญหานะคะ พี่เองก็ได้มีโอกาสได้ใช้วิธีนี้มาตลอดเวลาของการทำงานจนจะเกษียณอายุราชการในเดือนตุลาคม ปี /2555 นี้ค่ะ
 |
ขอบคุณค่ะ ที่พึ่งทางใจที่ดีคือธรรมะค่ะ