ลานซักล้างและราวตากผ้า
หลังจากรับข้าวเสร็จ ...
วันนี้ก็สาละวนเป็นกองเชียร์ทำราวตากผ้า จากที่เริ่มต้นตั้งแต่ ๙ โมงครึ่ง กว่าจะได้ใช้งานก็ ๑๑ โมงกว่า คนทำก็เหนื่อยหมดแรง
ข้าพเจ้าวางแผนงาน...
- ทำราวตากผ้า
- ทาลานซักล้าง
- ซ่อมทางเดินใหม่ หลังจากพายุลมพัดกระหน่ำทางเดินเสียหาย
- สะสางกองใบไม้ให้เรียบร้อย
ส่วนใหญ่ข้าพเจ้าทำหน้าที่เป็นไอเดีย แต่คนลงมือทำเป็นเจ้าติ๋ว...ใช้การได้ดีทีเดียวนอกจากจะเป็นหมอยาแล้วยังมีความสามารถทางช่างเล็กๆ น้อยๆ ข้าพเจ้าคิดอะไร ไอ้เจ้าติ๋วก็เป็นสอดรับทำงานด้วยกันได้ แม้ว่าบางครั้งอาจปวดหัวบ้างเล็กๆ ...กับอาการเกาไม่ถูกที่คัน
"อาการเกาไม่ถูกที่คันเป็นอย่างไร?" ก็เป็นความหมายว่า
ตรงที่คันไม่เกาแต่มักจะไปเกาตรงที่ไม่คัน
เช่น เราตั้งใจจะทำราวตากผ้า แต่ก็ไปขนไม่มาเยอะแยะเพื่อมาทำทางเดิน (ฮา) หลายๆ ครั้งข้าพเจ้าจะบอกว่า "ติ๋วกดหลังให้พี่หน่อย แต่เธอก็ดูเหมือนจะประวิงเวลา ไปกดนวดที่อื่นแทน จะไม่กดตรงที่เราปวดทันที"...
นี่เป็นผลงาน...
ขณะที่เรากำลังทำราวตากผ้าเพลินจนเสร็จ
ซักพักก็ได้ยินเสียงว่า "เอาของมาส่งคร้าบ..." หันกลับไปดู
เจอเจ้าทิศแบกแผ่นไม้ไว้บนบ่า เดินตรงมาที่บ้านหลักเล็ก...
โห...ประทับใจมาก
เมื่อวานเราคุยกันก็ยังไม่ได้รายละเอียดเท่าที่ควร แต่วันนี้สิ่งที่เจ้าทิศนำมาให้นั้นได้ดั่งใจ เลยทีเดียว ประทับใจอย่างยิ่ง ...
และเมื่อนำมาวางบนตำแหน่งที่ทำเป็นลานซักล้างที่เดิมทีมีน้ำเจิ่งนอกเฉอะแฉะ...แต่เมื่อได้แผ่นไม้นำมาวาง และจัดหาเศษหินมาวางเรียงรายรอบๆ ก็ทำให้ลานซักล้างนี้ดูดีเป็นธรรมชาติขึ้นมาทีเดียว
วันนี้เป็นวัาทิตย์ แต่ก็เป็นวันที่เราขยันอย่างมาก
แต่ก็ได้งานอย่างที่น่าพอใจ ซึ่งคนที่เหนื่อยมากหน่อยก็ดูเหมือนจะเป็นเจ้าติ๋ว...แต่หลายๆ งานตลอดหลายปีที่ผ่านมาก็พิสูจน์ได้ว่า เราทำงานร่วมกันได้ดีพอสมควร แม้ว่าจะมีเรื่องโก๊ะๆ เกิดขึ้นก็ตาม
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น