เมื่อใดที่เราได้ลิ้มรสว่า "ความทุกข์" นั้นเป็นเช่นไร
เราจะรู้ได้ว่า ความทุกข์ที่บีบคั้นเรานั้นสอนให้เรารู้ถึง ความไร้ซึ่งตัวตน (self)
แต่เราลืมตระหนัก...
เรามัวแต่แบกรับความรู้สึกว่า เราทุกข์...
แท้ที่จริงแล้วความทุกข์เข้ามาเยือนเพื่อบอกให้เรารู้ว่า ... ตัวตน และความไม่ใช่ตัวตนนั้นเป็นเช่นไร
แต่...ว่าเราจะรู้ได้
ต้องผ่านความทุกข์อีกกี่ครั้งกี่ครา...
เราอาจท้อแล้วท้ออีก...แต่ขอบอกให้รู้ว่า...ความที่ท้อว่านั้น กำลังสอนเราในเรื่องความเข้มแข็งและอดทน
ยิ่งท้อมากเท่าไร ...เราก็ต้องยิ่งอดทนมากเท่านั้น
แล้วที่สุดเราจะแข็งแกร่งในชีวิต
...
ขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ประสบภัย...และผู้แบกรับความทุกข์ท้อ
ในความเป็นผู้เยียวยา...
พึงน้อมเข้าไปในใจของผู้มีทุกข์...ด้วยความเข้าใจ
เยียวยาด้วยหัวใจอันเปี่ยมด้วยความรักความเมตตา
และกรุณาต่อผู้อยู่เบื้องหน้าเราที่เขากำลังประสบทุกข์
ไม่มีความเห็น