ความหวั่นไหว...ต่อสิ่งที่ศรัทธา...
เป็นที่น่าแปลกใจนะคะว่า...ทุกก้าวเดินของชีวิตที่เรามีความมุ่งมั่นและเจตนาที่ดีงาม...
เมื่อวันหนึ่งระหว่างทางเราเจอแบบทดสอบแห่งชีวิต...ที่ทำให้เรารู้สึกท้อแท้
เรากลับรู้สึกหวั่นไหว...ต่อแบบทดสอบที่เข้ามานั้น...
หากเราผ่านไม่ได้..ความศรัทธาที่มี..ก็จะสลายหายไป
...
สิ่งที่ทำให้คนเราผ่านไม่ได้นั้น..มักมาจากการที่เราไม่มีสติ...
สติในการคิดไตร่ตรอง...เราจะจมอยู่กับอารมณ์
แห่งความหวั่นไหวต่อสิ่งที่เข้ามากระทบนั้น...
หากเมื่อใดก็ตามที่เรา..สูดลมหายใจเข้าลึกๆ...และนิ่ง..
สังเกตลมหายใจเรา...สักพักอารมณ์แห่งเชิงลบที่ว่าจะหายไป...
ในช่วงจังหวะนั้น...
สติจะนิ่งขึ้น...ศักยภาพแห่งการใช้ปัญญา..จะมีมา
...
อย่ายอมแพ้..ต่อสิ่งเร้าที่เข้ามากระทบ..ให้เราหวั่นไหว
อย่าลืมในความมุ่งมั่นตามที่..เราศรัทธา...และเคยบอกตัวเองไว้...
บอกกับตัวเอง...ว่า ณ ตอนนี้เรากำลังทำอะไร
เป้าประสงค์ในชีวิตคืออะไร...
...
เดินผ่านบททดสอบแห่งชีวิตนั้นไปให้ได้..
ด้วยหัวใจที่ศรัทธา...ต่อความดีงามที่เราตั้งใจ
แด่...มิตรภาพที่ดีงามแห่งจิตใจ...
เมื่อสักครู่เพื่อนกะปุ๋มก็มาเจอ..และบอกว่า..ยิ้มทั้งตา...และหัวใจ...(555)...สดใสๆๆๆ..คะ
...
ปกติกะปุ๋มก็มีความสุขได้ทั้งวันนะคะ...แต่บางห้วงเวลาที่เราเอาใจเราไปใส่ไว้ที่บุคคลอื่นมากไป...คะ...แต่ตอนนี้...
"สติมา..ปัญญาเกิด...สู่ความสมดุลในจิตใจตนแล้วคะ"
ขอบพระคุณท่านอาจารย์ Panda มากนะคะ...ในเมตตากรุณาที่มีให้กะปุ๋มเสมอมา...
*^__^*
คุณปภังกร...คะ
การศรัทธาและนับถือตนเองด้วยใจที่เที่ยงธรรมนั้น...
สิ่งที่ก่อเกิดตามมา คือ...การเผื่อแผ่ไปสู่ผู้อื่น...และการมองเห็นความเป็นไป..แห่งความจริงนั้น..
...
บอกกับตัวเองเสมอนะคะว่า...ณ ตอนนี้เรากำลังทำอะไร...เรามาที่นี่ด้วยความศรัทธาไม่ใช่หรือ...ทุกอย่างที่มองเหมือนเป็นปัญหา..แต่นั่นหากมองอีกมุมที่แตกต่าง...เหตุการณ์นั้นก็คือ ครู..ที่เข้าสอบอารมณ์แห่งจิตเรา...
ภาพใหม่ สดใสกว่าเก่ามาก....เหมือนฟ้าหลังฝน...ยังไง ยังงั๊น....เรามาที่นี่ด้วยความศรัทธา.....ที่นี่ยังคงเปี่ยมด้วยศรัทธา.....มิเปลี่ยนแปลง
สวัสดีคะ...พี่จิ๊บ...
ภาพเดิมกะปุ๋มชอบเพราะดูเป็นท่าครุ่นคิดดีคะ...ปกติไม่ค่อยได้ทำท่าเป็นเด็กเจ้าปัญหาเท่าไรคะ...(ฮา...) แต่ภาพนี้ดีและชอบมากกว่า...บ่งบอกความเป็นตัวตนกะปุ๋มที่สุดคะ...เพราะเป็นคนชอบเฮฮาคะ...(เพื่อนๆบอกน่ะคะ)...
...
ขอบคุณมากนะคะ...ที่แวะมาทักทายเสมอ...
ด้วยความศรัทธายิ่งเช่นกันคะ
ดิฉันชอบภาพถ่ายภาพนี้ของท่านมากเลยค่ะ ดูสดใสและงดงามมาก...
ขอบพระคุณดอกเตอร์เป็นอย่างสูงค่ะ ดิฉันรู้สึกตื้นตันใจอย่างไม่มีคำใดมาเปรียบได้ค่ะ
ด้วยความนับถือและศรัทธาท่านอย่างยิ่งค่ะ..
Dandelion1
คุณDandelion1
เมื่อสักครู่กะปุ๋มมอบดอกไม้ให้มิตรที่แสนดี...ท่านหนึ่ง(ยิ้มๆ...ด้วยจิตที่ปรารถนาดี..จากใจจริง)...
แต่ดอกไม้นั้น...กะปุ๋มยังเตรียมไว้ให้คุณ Dandelion1 ด้วยนะคะ...รับไปได้เลยคะ *^__^*
...
เมื่อเช้ากะปุ๋มนั่งอ่านบันทึกคุณ..อ่านนิ่งๆ...
พยายาม..ที่จะทำความเข้าใจในสิ่งที่คุณสื่อออกมา...
อ่านซ้ำแล้วซ้ำ...เล่า...
แต่ตอนนี้...กะปุ๋มเข้าใจแล้วคะ...
ด้วยจิตปรารถนาดีเสมอนะคะ...
*^__^*
กะปุ๋ม
ดอกไม้นี้...งดงามที่สุดเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
อาจารย์โอ๋...มิตรภาพนี้ยังงดงามเสมอนะคะ
หากเรายังมีจิตที่ศรัทธาในกันและกัน...
กะปุ๋มดีใจที่ได้..ร่วมแลกเปลี่ยนกับ อ.โอ๋เสมอนะคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
คุณปภังกร...
ยังอารมณ์ดีนะคะ...หลังจากผ่านพ้นแบบทดสอบแห่งชีวิตนั้นมาได้...
...
ดอกไม้นั้นหาก อ.โอ๋ไม่หวงท่านก็คงแบ่งปันให้บ้างสักดอกนะคะ...
กะปุ๋ม
คุณคนข้างนอก...
การที่เราผ่านแบบทดสอบมาได้อีกหนึ่งเรื่องนั้นโดยที่เราไม่ต้องไปพึ่งพิงจิตวิญญาณใคร...แต่หากเราผ่านได้ด้วยตัวเรา...อย่างมีสติและใช้ปัญญาไต่ตรอง...ในสิ่งที่เป็นไปนั้น...
...
ทำให้เราหลุดพ้น...ออกมาได้ง่ายดาย...
และนิ่งเร็วขึ้น...
และที่สำคัญ...ทำให้จิตเราผ่องใสรับรู้ถึงไมตรีจิตมิตรแท้...ได้...
ขอบคุณนะคะ
กะปุ๋ม
หากไม่คุ้นเคยดอกไม้ดอกแปลกอาจฉุนแสบจมูกสักหน่อย แต่แท้จริงดอกไม้นี้ไม่มีพิษมีภัย สามารถมอบให้ทุกท่านได้ด้วยมิตรภาพและใจบริสุทธิ์เช่นกันค่ะดอกเตอร์
ด้วยความศรัทธาในมิตรภาพงดงามที่ได้รับจากสุภาพสตรีในดวงใจค่ะ..
อ.โอ๋คะ...
ทุกวันนี้นะคะ...เห็นดอกไม้ที่ไหน..
กะปุ๋มเป็นต้องนึกถึงมิตรที่ดีคนนี้ของกะปุ๋มเสมอ...
กะจะรวมซีรีย์ภาพดอกไม้...หากเสร็จจะนำมอบแด่มิตรภาพที่ดีงามนี้เสมอนะคะ...
*^__^*
"ขอบพระคุณสุภาพสตรีในดวงใจ จากดอกหญ้าดอกเล็กริมฝั่งปิงค่ะ"
ด้วยความตื้นตันใจที่สุด (ฮืออ...มีความสุขอะไรอย่างนี้....)
อ.โอ๋...
กะปุ๋มหาใช่ผู้หาญกล้าที่จะเรียกตนว่า "คือผู้บรรลุธรรมไม่"...ทุกห้วงแห่งเวลากะปุ๋มก็ยังคงต้องเรียนรู้การพัฒนาจิตอยู่เสมอ...ทำได้บ้างไม่ได้บ้างเหมือน อ.โอ๋ นี่แหละคะ...แต่กะปุ๋มก็ไม่เคยท้อที่จะหยุดทำ...อาจมีบางห้วงเวลา...ที่ทำให้หยุดชะงักไปเพราะถูกสิ่งรบกวนจากปัจจัยภายนอกที่มาเป็นตัวกระตุ้นรบกวนแห่งจิตเรา...
...
แต่เมื่อสติมาปัญญาก็ได้คิด...สำรวจและทบทวน...พร้อมกับฝึกฝนเดินต่อไปคะ
ขอบคุณนะคะสำหรับมิตรภาพที่ดีงาม
กะปุ๋ม