เช้า สาย บ่าย เย็น

"ถ้ายายท้องบก (แฟบ) กะบออยากให้หมอยาก..."

• เช้า มีประชุมงานเบาหวานที่รพ.อุดรธานี หารือแนวทางนำเสนอผลงานปี 54 เพื่อล่ารางวัลนวัตกรรมบริการลดความแออัดของโรงพยาบาล..ที่หน่วยงานดูแลผู้ป่วยเรื้อรังได้ตั้งเอาไว้ ..ยังคิดไม่ออกว่าจะนำเสนออะไร..แป่ว..อีกอย่างนึงก็มาเป็นมวยแทน แต่อย่างไรก็ตามการนำเสนองานก็คงเป็นผู้เขียนเหมียนเดิม..อิ อิ..^_^
• สาย ร่วมวางแผนการคัดกรองกลุ่มเสี่ยง ปี 55 ตามแนวทางของกรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กองสุขศึกษา เป้าหมาย รพ.สต. 1000 แห่งทั่วประเทศ...แบบฟอร์มคัดกรอง 4 หน้าซีร็อกเอง เก็บข้อมูลเอง มีโปรแกรมทางอินเทอร์เน็ตให้ดาวน์โหลดและบันทึกข้อมูลเอง เพื่อที่กระทรวงจะนำไปวิเคราะห์เป็นภาพรวมของกระทรวง..ตกลงที่ให้มามีแต่คำสั่งและแนวทาง ส่วนวิธีการไปทำกันเอาเองเด้อ..เหอ ๆ ..^^
• บ่าย ออกเยี่ยมผู้ป่วยตามปกติ วันนี้ไปทำแผลเบาหวานที่เท้าให้คุณยายอายุ 77 ปีที่เพิ่งตรวจพบว่าเป็นมะเร็งที่ตับ ท้องบวมโต เคลื่อนไหวลำบาก ซึ่งไปทำแผลให้คุณยายเป็นวันที่ 3 คำพูดที่แสดงถึงความเกรงใจและกังวลทำให้ปล่อยวางที่จะส่งต่อให้ผู้อื่นทำต่อไม่ได้ วันนี้คุณยายกินข้าวได้มากขึ้น อยากออกมานั่งรับลมนอกบ้านรอหมอ (สงสัยจะได้ดูแลผู้ป่วยในระยะสุดท้ายอีกครั้ง..แล้วจะเล่าให้ฟังต่อนะคะ)  ขากลับแวะเยี่ยมผู้พิการจากอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซค์เมื่อปีที่แล้ว ติดตามการฟื้นฟูสภาพร่างกาย แบบ active exercise คือ สอนให้ทำเอง ให้กำลังใจและสร้างพลังอำนาจ (empowerment) ในการฟื้นฟูสภาพของตนเอง จากปัญหาข้อไหล่ติด ไม่สามารถยกแขนได้ ก็สามารถยกได้มากขึ้น จากที่ต้องใช้มือดีช่วยยกมือพิการ ก็สามารถยกมือและแขนขึ้นได้เอง แค่นี้ก็ภาคภูมิใจแล้วสำหรับผู้ไปเยี่ยม ...ซื้อขนมไปฝากผู้ป่วยบอกว่าจะเก็บเอาไว้ให้ลูก และถามว่าผู้สาวบอมานำบ๊อ หมายถึงนศ. ฝึกงาน ที่ผู้เขียนมักจะพาไปศึกษาเคสและให้กำลังใจผู้ป่วยเสมอ..ก่อนกลับก็ไม่ลืมที่จะบอกผู้ป่วยว่าจะมาเยี่ยมใหม่เมื่อมีโอกาส..คุณหมอมามื้อใด๋ ผมสิเลี้ยงข้าวหมอเด้อ..อืม..ค่ะ..^_^
• เย็น มาอยู่เวรดูแลผู้ป่วยที่รพ.สต. ว่าง ๆ ก็เข้ามาบันทึกเล็ก ๆ เก็บไว้ .....ความสุขในแต่ละวันก็มีเท่านี้...ไปดูแลผู้ป่วยก่อนค่ะ....สีตะวัน  (18.15 น.)

[Wasawat Deemarn]

สบายดีอยู่นะครับ พี่พยาบาลสีตะวัน ;)...

[กระติก~natachoei ที่ ~natadee]

จากปัญหาข้อไหล่ติด ไม่สามารถยกแขนได้ ก็สามารถยกได้มากขึ้น จากที่ต้องใช้มือดีช่วยยกมือพิการ ก็สามารถยกมือและแขนขึ้นได้เอง แค่นี้ก็ภาคภูมิใจแล้วสำหรับผู้ไปเยี่ยม ..

 

นี่คือ ความสุขของคนทำงาน ใช่มั้ยคะ

สุขที่ได้ทำ

ส่วนนโยบายจากหน่วยเหนือนั้น....มันเป็นแบบนี้มานานแล้วววววววววว  อิ อิ

 

[สีตะวัน]

สบายดีค่ะท่านอ.วัต..ขอบคุณค่ะ..^_^

[สีตะวัน]

• มีความสุขทุกครั้งที่ได้ออกหมู่บ้านค่ะคุณกระติก
• ผ่อนคลายและสุขใจ ยิ่งเห็นผู้ป่วยมีอาการดีขึ้น ..พลังใจของคนทำงานก็ท่วมท้นนะคะ
• ขอบคุณค่ะ..^_^