วันเสาร์ที่ผ่านมาหลังอกหักแบบหมอไปรับเย็บ ต้องไปเลียแผลใจตนเองเนื่องจาก นิสิตไม่เข้าเรียนสักคน ทำเอาผมหมดแรงขับรถจากมหาสารคามเพื่อกลับขอนแก่น
เมื่อถึงขอนแก่นก็รีบลืมความผิดหวัง ขับรถต่อไปยังเมืองเลยอีกคำรบหนึ่งเพราะอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย ส่งเทียบเชิญมาให้ไปร่วมกิจกรรมกับนักศึกษาของคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์โปรแกรมศิลปกรรมและโปรแกรมพัฒนาชุมชน ที่วัดศรีอุดมวงษ์
ผมกับพี่คล่อง(เพื่อนพี่รุ่น)ขับรถชมวิวไปตามทางด้วยความสบายใจ เพื่อให้ลืมความทุกข์เมื่อบ่ายนี้ กว่าจะถึงเมืองเลยก็ปาเข้าไปหกโมงครึ่ง ฝนที่โผรยปรายพร้อม ๆ กับตะวันลาแผ่นดินทำให้กล้ามเนื้อตาหล้าพอสมควร
ตอนเช้าเรารีบตื่นไปร่วมกิจกรรมตั้งแต่เช้าพร้อมกับอาจารย์ของผมเอง ศิลปินอาวุโส ท่านอาจารย์ไพโรจน์ สโมสร เรารีบตรงไปที่วัดทันที่
วันนี้โปรแกรมที่อาจารย์เตรียมให้เราไปร่วมคือการบรรยายเรื่องการพัฒนาความคิดเชิงสร้างสรรค์ ดูหัวข้อออกจะวิชาการจ๋า เราสองคน(ผมและพี่คล่อง)รีบทะลายหัวข้อทันที แทนที่จะบรรยายเราก็เปลี่ยนมาแลกเปลี่ยนกัน
ก่อนมาเราเตรียมตัวมาแลกเปลี่ยนโดยพยายามคิดค้นเทคนิคการจัดการความรู้เพื่อให้เข้ากับสถานการณ์ ในค่ายที่นี่ไม่มี B2B M2M ผมจึงคิดค้นเทคนิคส่วนตัวมาในบรรยากาศแบบพี่และน้อง เทคนิคใหม่ที่ผมเรียกคือ D2B
D2B ไม่ใช่บอยแบนด์ชื่อดังหรอกนะครับแต่เทคนิคนี้เป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้แบบ พี่ ๆน้อง ๆ หรือ น้อง ๆ พี่ๆ
เมื่อถึงคราวขึ้นเวทีแบบD2B ผมก็เริ่มจากแนะนำตัวและสันทนาการพูดเล่น ๆ ก่อนเมื่อดูจากสถานการณ์ เด็กออกจะเคลียดมาแล้วสองวันเนื่องจากมีกิจกรรมมากทั้งวิชาการและธรรมะ ทำให้ผมต้องใช้พลังงานมากขึ้นและออกแนวฮา หนุกหนานและเป็นเพื่อนเล่นกับน้อง ๆ จนทำให้บรรยากาศอุดมไปด้วยความสนุกสนาน
เมื่อจะเข้าบทเรียนผมพูดแนวคิดของการบรรยายเป็นการแลกเปลี่ยนกับ เด็ก ๆ ผ่านเทคนิค D2B โดยผมบอกเด็ก ๆ ว่า D คือเด็ก ๆ(Dek) หรือน้อง ๆ ส่วน B นั้นคือ..............
ก่อนที่ผมจะพูดจบ มีเสียงดังมาจากข้างหลังว่า B คือ บ้า
สิ้นเสียงน้องคนนั้น วงแลกเปลี่ยนของเราก็มีเสียง ฮาลั่นห้องอบรม
เมื่อสิ้นความขำ ผมจึงยอมรับการเปลี่ยนแนวคิดเรื่อง D2B ใหม่จาก เด็ก ๆ และพี่ ๆ มาเปลี่ยน เด็ก ๆ(Dek)และ(ผี)บ้า(Ba) โดยดุษฏีครับ
ขอขอบคุณอาจารย์ออต...
ใช่ครับอาจารย์หมอมันยากจริง ๆ
อาจารย์พิเศษเนี่ย เราเตรียมเอกสารการสอนล่วงหน้าหลายสัปดาห์ ขับรถจากขอนแก่นไปมหาสารคามแต่กลับไม่ได้เจอหน้าใครเลย บรรยากาศแบบนี้ครูหลายคนอาจจะเจอมาบ้าง แต่อาจารย์พิเศษฝึกหัดอย่างออตเนี่ยไม่ค่อยเจอเลย เมื่อเจอเลยอกหักเล็กน้อย
ส่วนที่เมืองเลยการเป็นวิทยากรนั้นยาก แต่เราก็ปรับตามความเห็นของเด็ก ๆ เขาอยากให้เรา ลปรร แบบผีบ้า เราก็ยอมนะครับเพื่อให้งานบรรลุเป้าหมาย
สู้ต่อไป