ถอดบทเรียนจากการเดินทาง ; ใคร่ครวญ
เช้ามืดเดินทาง
เมื่อคืนกว่าจะมาถึง กทม ก็ดึกพอสมควรการเดินทางรอบนี้มีอาการปวดหูทั้งเที่ยวไปและเที่ยวกลับ ข้าพเจ้ารู้สึกคล้ายหูจะระเบิดออกมาเป็นเสี่ยง ตอนขาไปเป็นข้างซ้าย พอขากลับจากสุราษฎร์เป็นสองข้าง "หูอื้อ" อาศัยว่านอนหลับบนเครื่องเพื่อคลายอาการปวดหูมากและอาศัยความอดทนเป็นที่ตั้งจึงพอทนได้
เดือนนี้ทั้งเดือนทำงานหนักกว่าปกติทำให้นึกถึงช่วงเดือนกุมภาพันธ์ของเมื่อต้นปี ในเดือนนั้นคิดว่าทำงานหนักแล้วแต่ในเดือนนี้หนักกว่าการพักผ่อนจะน้อยการเดินทางต่อเนื่องมากกว่า
คุณค่าที่เกิดมีเกิดไม่ต่างกัน หากจะต่างก็คงต่างตรงกาลเวลา เหตุการณ์หรือเรื่องราว แต่ความอิ่มเอมในใจนี้ไม่ได้คลอนคลายหายไป
ขณะที่เขียนนั่งอยู่บนเครื่องเพื่อเดินทางไปสนามบินอุบลราชธานี งีบหลับไปพักใหญ่เพื่อพร้อมรับอาการหูอื้อ ปรากฏว่าอาการหายไปตั้งข้อสังเกตในตนเองว่า น่าจะเป็นระดับความกดอากาศเที่ยวบินที่บินไปสุราษฎร์ธานีนั้น บินในระดับที่สูงและพอเปลี่ยนระดับหรือกำลังลดระดับในช่องหูนั้นปรับสมดุลไม่ได้จึงมีอาการปวดหูมาก
30,000 ฟุตคือระดับความสูงที่กัปตันประกาศเสียงตามสาย ถือว่าสำหรับข้าพเจ้าแล้วถือว่าเป็นระดับที่พอดีสบายในช่องหู จึงเป็นเช้าของการเดินทางที่มีความสุขสบายกาย
รอบนี้ระหว่างรอต่อเครื่องข้าพเจ้าเลือกพักโรงแรมอมารีแอร์พอร์ต ถือว่าสะดวกไม่ต้องนั่งแท็กซี่ ใช้เดินบนทางเดินที่เชื่อมต่อดูปลอดภัยดี โรงแรมพอพักได้แต่ในห้องพักมีกลิ่นบุหรี่และร่องรอยของควันบุหรี่ติดตามพรมและอุปกรณ์ในห้องพัก และที่กระทบความรู้สึกค่อนข้างมากคือ ผู้หญิงที่มายืนรอรับทัวร์จากชาวต่างประเทศเพื่อให้บริการการนวด
ทำไมจึงรู้สึก "สลดใจ" คือคำถามที่ถามต่อตนเอง
สงสาร แล้วก็ดึงความคิดความรู้สึกกลับมาที่ลมหายใจ สลัดออกซึ่งความคิดที่จะปรุงแต่งต่อ แต่เมื่อคืนก็พักหลับสนิทตื่นมามีอาการเจ็บคอนิดหน่อย
การเดินทางแต่ละครั้งได้รับการดูแลอย่างดีจากทางผู้จัด ไม่ว่าจะเป็นความใส่ใจในเรื่องที่พักและอาหารการกิน เพราะข้าพเจ้ามักจะทานอาหารเพื่อสุขภาพไม่เน้นเนื้อสัตว์ ความใส่ใจตรงนี้ทำให้ไม่ได้รับความทุกข์ทรมาณทางกายมากนัก หากไปบางพื้นที่ที่พักพักไม่สบายและอาหารที่เต็มไปด้วยผงปรุงรสจะทำให้ร่างกายทำงานหนักมากขึ้น
ไม่ได้เรื่องมาก แต่การได้รับความดูแลใส่ใจจากผู้จัดจะคอยเกื้อหนุนพลังที่มีอยู่ได้อย่างดี เช่นที่เครือข่าย R2R รพ.กาญจนดิษฐ์นี้ พี่ก้อยบอกว่า "เห็นอาจารย์สอนแบบสบายๆ นี่รู้ว่าต้องใช้พลังงานอย่างมาก". ข้าพเจ้าเชื่อว่าพี่ก้อยทราบจริง เพราะการปฏิบัตดูแลใส่ใจเป็นอย่างดีไม่ว่าจะเป็นที่พัก อาหาร หรือแม้แต่เครื่องดื่มทางสุขภาพ
มองออกไปนอกหน้าต่าง เช้านี้เมฆเยอะ
ลงเครื่องแล้วขับรถต่อไปถึงยโสธร เมื่อก่อนมีบ้านพักอยู่ที่ขอนแก่นการเดินทางจะเดินทางไปขึ้นเครื่ืองที่นั่นแต่ทุกวันนี้เปลี่ยนเส้นทางมาใช้สนามบินอุบลราชธานี
พรุ่งนี้เย็นๆ เดินทางต่อไปเครือข่าย R2R ภาคตะวันออก
กลับบ้านเพื่ออยู่กับแม่ก่อน แล้วค่อยไปฝึกฝนอุปนิสัยการเสียสละและความอดทนผ่านวิถีการงานของการไปเชียร์ R2R. และการพัฒนาจิต
...
การเดินทาง
๒๗ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๔
|
ท้องฟ้า...ยามเช้าตรู่ |
|
มาเหนือเมฆ |
ความเห็น (3)
ช่วงบ่ายไปทำกลุ่ม Engaged Buddhism กับเด็กๆ ที่วัดป่าหนองไคร้ค่ะ..
วันนี้นำเรื่อง "วาทะธรรมของพรานป่า" มาใช้ในกระบวนการฝึกคิด และเชื่อมโยงคุณธรรมและศีลธรรมแก่เด็กๆ ค่ะ
พักผ่อนเยอะๆค่ะ
เรียน อ.กะปุ๋ม
ชีวิตอาจารย์ติดดิน แต่บินเหนือเมฆ
เดินทางปลอดภัยนะคะ