สายน้ำ...แห่งกาลเวลา
สายน้ำ...ไหล...เรื่อยๆ...
นิ่งในภาพเบื้องหน้าของผู้พบเห็น...
ที่ต้อง"นิ่ง"...ซึมซับแห่งอารมณ์สายน้ำนั้น...
...
สายน้ำ...แห่งกาลเวลา..
ต่างไม่เคยย้อนกลับ...หาเรื่องราวที่ผ่านมา...
ทบทวน"ตน"..อีกครั้ง...
เมื่อนึกถึงสายน้ำแห่งวันวาน...
...
บอกกับตน...
และมองเหม่อไป...แห่งสายน้ำ...
เสมือนชีวิต...ที่ไม่เคยย้อนกลับ...
หาห้วงแห่งเวลา...ในชีวิตที่ผ่านมา...
...
" ห้วงแห่งกาลเวลา ...ของสายน้ำที่ไหลเย็น...อาจจะไม่ไหลคืนกลับมาในต้นน้ำแห่งกาลเวลาเดิม....
...แต่ต้นน้ำแห่งกาลเวลา..ถ้าเปรียบไปที่ "ต้นใจ" หรือ ต้นน้ำแห่งน้ำใจ " ของมวลแห่ง" ผองเพื่อน" ของพี่น้องเราชาวท้องถิ่นแล้ว ต้องไหลกลับมาเพื่อเต็มเติมที่สิ่งดี ๆ ให้กลับคืนมาสภาพเดิมและรักษามันไว้ให้จงได้ เสมือนหนึ่งทีพ่อแม่เราได้รักษาไว้ให้นั้นแหละ.......
คุณ น.เมืองสรวง...
ยอดเยี่ยมแห่งการต่อยอดยิ่งนัก..
ลุ่มลึก...ดั่งสายน้ำ...แห่งกาลเวลา...
ณ ขณะนี้....
ท่าน Panda...
ขอบพระคุณมากนะคะที่แวะมาเยือน...
อารมณ์สุนทรียะ..นี้อยู่ที่ตัวตน...ของผู้มาอ่าน"บันทึก"
หาใช่อยู่ที่...ผู้บันทึกคะ...
ห้วงน้ำที่สดชื่น ฉันมีให้ดื่มกิน
เมื่อมันหมดสิ้น ฉันก็หมดความหมาย
หากวันใดท่านคิดหวนกลับ สายน้ำแห่งนี้ก็ยังมีให้ท่านได้ดับกระหาย
สายธารแห่งน้ำใจไหลไปไม่มีวันหมดค่ะ Dr.Ka-poom
ภาพและโทนภาพดูเหงาๆนะครับ
ติดตามให้กำลังใจครับ..........
เอื่อยเอื่อยไหลใสเย็นเช่นสายน้ำ
คือสายแห่งความงดงามท่ามกลางฝัน
สายแห่งรักถวิลหาอาทรกัน
สายใยแห่งความผูกพันอันมั่นคง
" เอื่ยนเอ่ยคำหวาน ๆ ธารน้ำไหล
สุดแต่หัวใจ......แห่งรักจักประสาน"
..ประสานใจให้เป็นหนึ่งเดียวเกี่ยวก้อยร้อยเรียงเคียงคู่ จักนำไปสู่พี่น้องชุมชนคนท้องถิ่น.....อันอุดมไปด้วยธรรมชาติและสรรพสิ่งที่อยู่รายล้อม ความเป็นกันเอง ความเป็นพี่น้อง และความเป็นไมตรีจิตที่ดี..........
...ออกสิ่งต่าง ๆ ที่วุ่นวายใจ ในเมืองหลวง เพื่อหาเวลาพักกาย.......