เช้ามืด...นาฬิกาชีวิตส่งสัญญาณปลุกให้ตื่นรู้ว่า "พึงตื่นได้แล้ว"
ในตอนนั้นข้าพเจ้ารู้สึกว่าโลกมันหมุนรอบตัวเราแบบชัดเจนมาก...ในใจคิดพิจารณาทันทีว่า สภาวะลมเกินเกิดขึ้นแล้ว
การที่มีลมเกิน...ทำให้เรามีอาการวิงเวียนศรีษะคล้ายโลกหมุน
ค่อยๆ...ขยับตัวลุก มันเป็นเพียงข้างใน แต่ใจของเรานั้นประคองตนเองได้
ข้าพเจ้าก็เลยลุกขึ้นมาปฏิบัติกิจวัตรประจำวันตามปกติ แต่...จนรุ่งสางอาการลมเกินก็ยังไม่หายแต่เบาบางลง
วันนี้ต้องไปทำกระบวนการ+บรรยาย R2R ที่เครือข่าย R2R ไทยเจริญ...เช้านี้จึงไม่ได้ไปวัดเพื่อปรับสมดุลของลมเกินในร่างกายให้บรรเทาลง จากนั้นจึงค่อยๆ ขับรถไป เชื่อแน่ว่าสองข้างทางในวันหลังฝนตกน่าจะสดชื่น
ข้าพเจ้าก็ยังคงทำกิจวัตรได้เป็นปกติ...
หากเราพิจารณาในร่างกายได้เร็ว เราจะรีบแก้ไขได้เร็วขึ้น...ตั้งแต่กลับมาจากอินเดีย-เนปาลมีอะไรแปลกเกิดขึ้นหลายอย่างทั้งในร่างกายและรอบตัว แต่นั่นน่ะถือเป็นเรื่องปกติของความไม่เที่ยง...เราก็เรียนรู้ไป
"ทุกข์ของตนเองนั้นเล็กนิดเดียว แต่ทุกข์ของโลกนั้นยิ่งใหญ่"
คนที่นึกถึงแต่ความทุกข์ของตนเองนั้น สภาวะใจของเขาต้องได้รับการฝึกฝนให้มองเห็นความทุกข์ของผู้อื่น เพราะเมื่อไรที่เรามีความสามารถมองเห็นทุกข์ของผู้อื่นเสมอเหมือนทุกข์ของตัวเองหรือมากกว่าทุกข์ของตัวเองแล้ว...เราจะรู้ได้ว่า
ทุกข์ที่ตนเองเผชิญนั้นเล็กนิดเดียว...
แล้วพลังแห่งการเกิดเป็นมนุษย์นี้จะมีมากยิ่งพอที่จะช่วยกันเกื้อหนุนทุกข์ของโลก
...
๓ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๔
มาให้กำลังใจค่ะ..พักผ่อนมากๆนะคะ..
สวัสดีครับ อาจารย์ ครับ
มาให้กำลังใจ และมีพลังนะครับ
ทุกข์...ทำให้เกิดปัญญาใช่ไหมครับ
อดิเรก
..ยายธีได้ยินมาว่า..เมื่อเห็นทุกข์..ก็จะเห็น..ธรรม..(..เมื่อเห็นธรรม..ก็จะไม่..แบกทุกข์..) เจ้าค่ะ..อาจจะหมายถึงของตนและผู้อื่น..ถ้าแบกไว้..คือแบกไว้ทั้งโลก..ลมเกิน..อาจจะหมายถึง..ลมพายุ...พัด..พังพินาจหมด..ทั้งกายและใจ...(ขอให้อายุมั่นขวัญยืน.นะเจ้าคะ..ยายธีค่ะ)
มันเป็นอิทัปปจยตา...ค่ะ
ขอบพระคุณทุกท่านเป็นอย่างยิ่งค่ะ
กู้ใจ...ด้วย R2R ; วงเครือข่าย R2R ไทยเจริญ