แนะนำผลไม้พื้นบ้านของภาคอีสาน


อนึ่ง คนอีสานนิยมใช้คำว่า "บัก" หรือ "หมาก" สำหรับเรียกชื่อผลไม้หรือผักต่างๆ

 

 

 

 

         วันนี้จะขอแนะนำให้เพื่อนๆ รู้จักกับ "ผลไม้พื้นบ้านของภาคอีสาน" กันนะครับ ซึ่งมีอยู่ทั่วไปในแถบภาคอีสาน โดยผลไม้เหล่านี้สามารถกินได้ บางอย่างที่ภาคอื่นก็มีเหมือนกัน เพียงแต่อาจจะเรียกชื่อต่างกันเท่านั้นเอง

         อนึ่ง  คนอีสานนิยมใช้คำว่า "บัก" หรือ "หมาก" สำหรับเรียกชื่อผลไม้หรือผักต่างๆ เช่น  แตงโม  อาจจะเรียกว่า "หมากโม" หรือ "บักโม" ก็ได้  แล้วแต่ความชอบใจ

        ผลไม้ที่นำมาแนะนำให้รู้จักวันนี้ ทางภาคอื่นจะเรียกอย่างไรบ้างนั้น ขอให้ผู้เชี่ยวชาญในแต่ละภาคได้โปรดแนะนำหรือบอกกล่าวให้ทราบด้วยนะครับ เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนความรู้ซึ่งกันและกัน

        ช่วงเวลานับตั้งแต่นี้ไป   ขอเชิญเพื่อนๆ ทุกท่านได้พบกับ "ผลไม้พื้นบ้านของภาคอีสาน" ได้เลย ณ บัดนาว   แอน แอ่น แอ๊น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


(ปล.  รูปภาพผลไม้ต่างๆ นำมาจาก Forward Mail นะครับ

ขอขอบคุณเจ้าของรูปภาพเอาไว้ ณ โอกาสนี้ด้วยครับ)

 

 

 

ลำล่อง  "บ้านเฮาหนาวแล้วบ้อ"

ลำโดย  "มนต์แคน  แก่นคูน"

 

 

 


หมายเลขบันทึก: 451993เขียนเมื่อ 1 สิงหาคม 2011 20:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2012 10:29 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (31)

บักเล็บแมวนี่หน้าตาคุ้นๆ

ที่แถวนี้เขาเรียกว่า "บัก เอ้ย เล็บเหยี่ยว" 

ที่ไร่ "สวนโสภณ" งามแงะเลยครับ ยึดพื้นที่เกือบหมดแล้ว

ตอนนี้...หากินได้ยากแล้วนะครับ

ตอนผมเด็ก ๆ ยังคงเกลื่อนตามทุ่งนา และป่าช้า

ดีใจที่รวบรวมให้คนได้รับรู้

เก่งนะครับ

เป็นหนุ่มเหนือ แต่คุ้นเคยอีสานจัง

สบายดีนะครับ

ฝยคงตกถ้วนหน้านะครับ

ผลไม้แต่ละอย่าง แปลกดีนะ แถวบ้าน

ตะขบ เรียกว่า ตะขบ

บักขามป้อม เรียก มะขามป้อม

บักค้อ เรียก ตะค้อ

บักอื่นๆ ไม่รู้จักแล้ว

เป็นคนอิสาน ที่รู้จักบ้าง ไม่รู้จักบ้าง (อยู่ในป่าเขาคะ เลยไม่ค่อยเห็น)

หมากนี้ ที่บ้านเรียก หมากค้อคอแลน

สวัสดีครับ คุณเหลา ลำลูกกา

ยินดีที่ได้รู้จักครับ

ผลไม้พื้นบ้านอีสานที่เห็นส่วนใหญ่จะออกรสเปรี้ยวจี๊ดจ๊าดนะครับ

เข็ดเขี้ยวอย่างที่ว่าแหละครับ

ที่จริงนี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นเองนะครับ ยังมีอีกเยอะที่ไม่มีรูปให้ชมครับ

นมัสการ เอ๊ย สวัสดีครับ ท่านอาจารย์โสภณ

บักเล็บแมว กับ เล็บเหยี่ยว คืออันเดียวกันครับ

เพียงแต่เรียกต่างกันเท่านั้นเอง

คนภาคอื่นไม่กินกันนะครับ เพราะมีผลไม้อื่นที่น่ากินเยอะกว่า

แต่สำหรับคนอีสานแล้ว....มีทรัพยากรน้อยครับ

บักเล็บแมวเลยถูกจัดเป็นเมนูผลไม้พื้นบ้านอย่างหนึ่งด้วย คิคิคิ

สวัสดีครับ คุณหมออดิเรก(ทิมดาบ)

ผมเป็นคนอีสานครับ บ้านเกิดอยู่ศรีสะเกษ บ่แมนคนเหนือเด้อครับ

เพียงแต่ถืกพายุนกเตนพัดพาให้มาตกอยู่ที่เชียงใหม่ เมื่อ 20 กว่าปีที่แล้วเท่านั้นเอง

เห็นหมากไม้เหล่านี้แล้ว  เฮ็ดให้คิดฮอดอดีตตอนยังเป็นเด็กน้อยหลายๆ ครับ

สวัสดีครับ คุณ Nopparat Pongsuk

ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ

แต่ก่อนผลไม้เหล่านี้มีเยอะมากครับ แต่ตอนหลังๆ มานี้ กลับสูญหายไปมาก

เนื่องจากผู้คนไม่ค่อยให้ความสำคัญและมองข้ามความเป็น "พื้นบ้าน"ของตัวเองไป

อย่างไรก็ตาม....ผลไม้เหล่านี้ เป็นผลไม้แห่งความทรงจำในวัยเด็ก(ของคนอีสาน)ซะส่วนมากนะครับ

เพราะเมื่อโตขึ้นแล้ว มักไม่ค่อยกินกันเท่าไหร่ จะเลือกกินเพียงบางชนิดเท่านั้นเอง

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมครับ

สวัสดีครับ คุณ กระติก~natachoei ที่ ~natadee

ยินดีที่ได้รู้จัก และขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมครับ

บักแงว กับหมากคอแลน คืออันเดียวกันครับ

แถวศรีสะเกษบ้านผมเรียก บักแงว แต่จังหวัดอื่นอาจเรียกว่า หมากคอแลนหรือ บักคอแลน

แต่ภาษาทางการหรือภาษาภาคกลางเรียกอย่างไร อันนี้ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ

สวัสดีค่ะ

รู้จักหมากหเม่า สมอ เท่านั้นค่ะ

บักค้อ ท่าทางน่าอร่อยนะคะจิ้มน้ำปลาหวาน

ผลไม้ภาคอิสานน่าสนใจค่ะ

ขอบคุณที่นำมารวมให้รู้จัก

สวัสดีครับ คุณป้าลำดวน

ที่จริงยังมีอีกมากมายหลายอย่างนะครับ เพียงแต่หารูปมาให้ชมได้ยากครับ

เนื่องจากไม่ค่อยมีคนสนใจผลไม้พื้นบ้านเหล่านี้สักเท่าไหร่

พากันมองข้ามไปเสียหมด เลยลืมสิ่งที่เป็น "บ้านๆ" ไป

ขอบคุณมากครับ ที่คอยให้กำลังใจเสมอมา

บักแงว กับหมากคอแลน คืออันเดียวกันครับ

ลิ้นจี่ อิสาน ???? 

 

โห....ได้ความรู้เยอะเลยค่ะ

ได้เห็นผลไม้ที่ต่างไปจากทางใต้

แต่ไม่เคยได้ชิมรสชาติผลไม้อีสานเลย

"หรอย" ไหมค่ะ ??? ^^

สวัสดีครับ เอื้อย กระติก~natachoei ที่ ~natadee

แม่นแล้วครับ บักคอแลนก็คือลิ้นจี่ของอีสานเฮา

แม้ว่ารสชาติจะสู้ไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็ทำให้คนอีสานเฮามีผลไม้กินเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งชนิดนะครับ

แถวๆ เมืองเลยมีหลายบ่น้อ?

สวัสดีครับ คุณน้อง อาร์ม

หากถามผมๆ ก็บอกว่า "หรอย" นะครับ คิคิคิ

แต่ส่วนใหญ่ที่เห็นในภาพรสชาติจะออกเปรี้ยวๆ นะครับ

แค่เห็นรูปก็รู้สึกเข็ดเขี้ยวแล้วละครับ

สวัสดีค่ะคุณอักขณิช เชียงใหม่เป็นแหล่งที่มีชาว G2K อยู่มากจริงๆนะคะ ดีใจค่ะที่ได้รู้จักคุณ ขอบคุณที่ไปเยี่ยม ไปให้กำลังใจที่บันทึก

ผักผลไม้พื้นบ้าน รวมทั้งวัชพืช ต้นไม้ข้างทางมีเสน่ห์ น่ารู้จัก เรียนรู้ ส่งเสริมให้ใช้ ให้ปลูกกันอย่างกว้างขวาง และบันทึกไว้ ไม่เช่นนั้นคงค่อยๆเลือนหายไปอย่างที่ไม่มีใครสังเกตเห็น คนสมัยนี้ถูกปลูกฝังให้เรียนรู็โลกกว้างแต่ขาดการเรียนรู้เรื่องใกล้ตัว อย่างที่เขาว่ารู้ทั้งโลกยกเว้นเรื่องของตัวเองนะคะ

เวลาไปเยือนถิ่นอีสาน ชอบทานผักพื้นบ้านที่หลากหลายมาก สนุกกับการเรียนรู้และจำแนกรสชาติค่ะ

บักแซว นี่เหมือน มะกอกน้ำนะคะ ที่บ้านมีหลายต้นเลย ปลูกไว้ให้ช่วยยึดดินท่าน้ำ ทนน้ำท่วมค่ะ

สวัสดีครับ อาจารย์ คุณนายดอกเตอร์

รู้สึกดีใจมากๆ เลยครับ ที่ได้รู้จักกับอาจารย์

ขอบพระคุณมากๆ ครับ ที่กรุณาแวะเข้ามาเยี่ยมและให้กำลังใจ

ผลไม้พื้นเมืองของอีสานเดี๋ยวนี้เริ่มหายากขึ้นทุกทีแล้วครับ

เนื่องจากไม่ใช่พืชเศรษฐกิจที่สร้างรายได้ให้กับชาวบ้าน และบางชนิดก็จัดเข้าในกลุ่มของวัชพิชด้วย

เลยทำให้คนในพื้นถิ่นมองข้ามความสำคัญไปเสียหมด

สมัยก่อนแถวบ้านผมที่ศรีสะเกษมีอยู่มากมาย แต่พอถึงตอนนี้กลับพบเห็นได้ยาก

มองไปทางไหนก็เห็นแต่ต้นยางพาราเต็มไปหมด

ผมได้แต่นึกในใจว่า...โชคดีจังเลย ที่ผมเกิดมาทันและได้เห็นหรือได้ลิ้มลองรสผลไม้เหล่านั้นครบทุกชนิด

ซึ่งเด็กๆ ยุคนี้คงไม่มีโอกาสที่ดีๆ อย่างผมแน่

 

ผมเองก็ไม่ทราบเหมือนกันครับว่า บักแซว กับมะกอกน้ำ อยู่ในตระกูลเดียวกันหรือเปล่า

แต่คล้ายกันจริงๆ แหละครับ ขอบคุณมากๆ ครับ

  • สวัสดีค่ะ
  • ชอบทุก  "บัก"  เลยค่ะ แต่ไม่รู้จักทุก  "บัก" หรอกค่ะ
  • และก็ยังเคยมีอดีตเจ็บปวดเกี่ยวกับ "บักเล็บแมว" นี่ละค่ะ
  • สมัยประถมฯ พักกลางวันพากันเข้าป่าไปเก็บบักเล็บแมว
  • กลับมาช้า  โดนครูหวดกันทั้งกลุ่ม ... 
  • กลับบ้านทีไร ...มองไปด้านหลังโรงเรียนเก่า ... คิดถึง...  แต่ไม่มีป่าและบักเล็บแมวให้เข้าไปเยี่ยมแล้วล่ะค่ะ

ได้ความรู้ใหม่ๆ ไปสอนเด็กๆ เยอะเลยครับ

ขอบคุณครับ...

สวัสดีครับ คุณครูอัมพร

ยินดีมากๆ ครับที่ได้รู้จัก และขอบคุณมากๆ เลยครับที่แวะมาเยี่ยม

เดี๋ยวนี้"บักเล็บแมว" แถวบ้านผมก็หายากมากขึ้นทุกทีแล้วนะครับ

เพราะเขาหาว่าเป็น "วัชพืช" ก็เลยทำลายทิ้งหมด จะหาได้ก็ที่ป่าใหญ่ๆ เท่านั้นครับ

บัก...อื่นๆ ก็มีชะตากรรมเช่นเดียวกันครับ ....ข้อหา...ไม่หวานบ้าง ขายไม่ได้บ้าง....น่าเศร้าจริงๆ

สวัสดีครับ คุณ บ้านเรียนสมดุลชีวิต รังสิตคลอง 7

ขอบคุณมากๆ ครับ ที่แวะมาเยี่ยมและให้กำลังใจเสมอมาครับ

เห็นแล้วคิดถึงตอนสมัยเป็นเด็กอยู่แถวๆทุ่งนาจัง
อยากินบักเล็บแมวเด้__^


ข้อคำแปลด้วยเน้อ อิอิจากเด้กระยอง+นนตะบุรี


ทำการบ้านบ่รู้คำเเปลภาษาภาคกลาง

ส้ม เรียกว่าอะไร หรอ ??

มีรูปบักกล้วยป่าบ่อครับ

 

ผมคนร้

อยเอ็ดอีสานแท้ๆๆทุกวันนี้หากินยากแล้าคับแทบไม่ค่อยมีถ้าจะมีก็เป็นบางชนิดเท่านั้นคับ

ผมรุู้จักเกือบหมดครับ แต่ ทุกวันนี้ไม่รู้จะไปหาที่ใหนได้ ใครมีเม็ด พันธุ์ นำฝากผมด้วยนะครับ

ขอบคุณมากครับ

  1. ธีรวุฒิ

สวัสดีครับ.....


ต้องขออภัยมากๆ ด้วยครับ ที่ผมมาอ่านความคิดเห็นของแต่ละท่านช้าไปมาก


*ผลไม้เหล่านี้ตามบ้านนอกยังมีให้เห็นอยู่นะครับ แต่หลายแห่งก็ไม่มีให้เห็นแล้วนะครับ


*ผลไม้แต่ละชนิด บางอย่างก็เป็นภาษาทางภาคอีสานโดยเฉพาะ แต่บางอย่างก็มีภาษาภาคกลางด้วย ซึ่งสามารถค้นหาชื่อได้จาก google นะครับ 5 5 5


ขอบคุณมากๆ ครับ ที่กรุณาแวะเข้ามาเยี่ยมและให้ความสนใจกับเรื่องนี้

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท