กว่าจะได้เป็นแม่
ยากเย็นแท้แสนสาหัส
ลำบากสารพัด
แต่ยืนหยัดพร้อมพิทักษ์
ไม่ลืมไปฝากครรภ์
ฉีดป้องกันบาดทะยัก
ตรวจเลือดให้รู้จัก
เพื่อลูกรักปลอดโรคภัย
แพ้ท้องทรมาน
เหนื่อยใดปานจะหาไหน
ระวังทุกย่างไป
เพื่อเจ้าไม่กระเทือนกาย
ทานข้าวครบห้าหมู่
เรื่องหดหู่ให้ห่างหาย
เหน็ดเหนื่อยแทบมลาย
เจ็บเส้นสายก็ยอมทน
ลูกดิ้นขึ้นทุกวัน
เช้าเย็นยันสว่างพ้น
ใจแม่หาร้อนรน
ลูกสุขล้นแม่เต็มใจ
นับวันเห็นหน้าลูก
เป็นบ่วงผูกอันยิ่งใหญ่
พิการทุกข์ผองภัย
ขออย่าได้เกิดกับลูก....
ขอบคุณนะครับที่แวะไปเยี่ยม พอดีช่วงนี้ถ่ายรูปซะเยอะไม่ค่อยได้เขียนอะไรมากนักครับบ คิดถึงๆๆครับ
บ่วงผูกอันยิ่งใหญ่
ใช่อื่นไกลคือรักแม่
รักมากรักแน่แท้
รักของแม่บ่วงผูกพันธ์...
สวัสดีค่ะ...
มาชืนชมรักของแม่ค่ะ
ภาพคุณหมอทิมดาบหรือใครครับนอนในแปล
อรุณสวัสดิ์ครับคุณหมออดิเรก
อ่านแล้ว ผมก็อยากอ่านกลอนของคนเป็นพ่อเหมือนกันครับผม..
ปล. ลุ้นให้คุณหมอเขียนความรู้สึกตอนเป็นพ่อน้องทิมมั่งครับ
สวัสดีค่ะ...คุณทิมดาบ
สวัสดีค่ะ
คำและภาพประกอบซึ้งมากค่ะ เช่นเดียวกับอาจารย์วัฒน์ค่ะ
ในความรู้สึกส่วนตัว
คำว่า "แม่" ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก ค่ะ