บทสนทนาในวันแม่

แม่โกหกน้องไปเพราะ.....รักลูกคนนี้มากจนพร้อมที่จะโกหกให้น้องสาวรู้ว่าในวันแม่เช่นนี้....ดิฉันได้ทำอะไรพิเศษไปแล้ว..... หรือไม่ก็พลังรักของดิฉันคงปนเปไปกับเสียงยามสนทนากับท่านทางโทรศัพท์ จนท่านรับรู้ว่าเรารักกัน

        ค่ำๆ เมื่อวานมีเพื่อนโทรมาถาม
เพื่อน   "เธอไปไหนมาวันนี้" ทำไมไม่เขียนบันทึกวันแม่มาให้อ่าน วันนี้วันหยุดไม่ใช่เหรอ" (เขียนไปเขียนมา กลายเป็นวันไหนไม่เขียนเพื่อนโทรมาทวง.....)
........    "ฉันอยู่ที่ทำงานทั้งวัน มีงานที่จะใช้ประชุมวันอังคารหน้า"
เพื่อน   "ไม่ไปหาแม่เหรอ" 
.........."เมื่อเช้าโทรไปแล้วและบอกแม่แล้วว่าอยากกินสะตอผัดกะปิ แม่ยังบอกวิธีทำมาเลย...อยากกินอะไรแม่ก็สอนทางโทรศัพท์ แม่ฉั๊นไปอยู่กรุงเทพกับน้องสาวหลายปีแล้ว"
เพื่อน   "เธอบอกรักแม่ทางโทรศัพท์หรือยังหล่ะ"
........... "ไม่เคยพูด.......อาย......แม่เองก็น่าจะเขินถ้าได้ฟัง"
........... "แต่พรุ่งนี้จะพาเด็กๆไปบ้านย่ากัน ไปหาแม่ของแฟน"
เพื่อน   "ทำไมไม่ไปวันนี้หล่ะ "วันแม่" ย่าจะได้ดีใจ"
............."ไม่ว่างนี่" วันไหนก็เหมือนกันหล่ะ รักแม่ทุกวันอยู่แล้ว
เพื่อน    "เธอมีแม่.....แต่ไม่ทำ.......ฉั๊นไม่มีแม่.......แต่อยากทำ" 

ตกดึก  น้องสาว (ที่ค่อนข้างเป็นนักเลง) โทรมาจากกรุงเทพฯ
น้องสาว   "นี่แกรู้มั๊ย....แม่เค้านอนดูข่าวเมื่อหัวค่ำข่าวออกรายการเก็บภาพวันแม่ เราเห็นเขาน้ำตาไหล เราแกล้งถามเขา 
"ร้องทำไม........คุณยาย" เค้าบอกว่าคิดถึงแก แกน่าสงสาร แม่ไม่อยู่ด้วยคงไม่ได้กินอะไรอร่อยๆ เห็นโทรมาถามแต่เช้าจะผัดสะตอกิน.....ยังทำไม่เป็นเลย น่าสงสาร"
เราก็เลยบอกแม่ว่า "อย่าไปห่วงมันเลยแม่......มันโตแล้ว......มันต้องห่วงแม่......มัน งอโอโงไม้เอก จนผัดสะตอกินไม่เป็นก็ช่างมัน......แล้วมันบอกรักแม่แล้วยังปีนี้"   แม่ยิ้ม ยิ้ม.....บอกว่า...."บอกแล้ว"......
น้องสาว  "ถามจริงแกบอกรักเค้าเหรอ...เราไม่เชื่อ...แกใจแข็งจะตาย"  น้องตอบอย่างรู้จักพี่สาวเป็นอย่างดี
ดิฉันไม่ตอบอะไร
........เท่านี้นะ.....ฝากบอกแม่ด้วยว่าเรารักเค้า....รักมากกว่า....รักแก........ไอ้น้องพูดมาก........

- จริงสินะเวลาคุยกับแม่ทางโทรศัพท์ ทีไร....แม่มักจะถามดิฉันว่า....กินอะไรแล้วยัง.....อร่อยมั๊ย......ใครทำให้กิน......ถามกันแต่เรื่องกิน
- แม่โกหกน้องไปเพราะ.....รักลูกคนนี้มากจนพร้อมที่จะโกหกให้น้องสาวรู้ว่าในวันแม่เช่นนี้....ดิฉันได้ทำอะไรพิเศษกับแม่แล้ว..... หรือไม่ก็พลังรักของดิฉันคงปนเปไปกับเสียงยามสนทนากับท่านจนท่านรับรู้ว่าเรารักกัน

แม่ผู้ให้......ทุกสถาน ทุกกาล.....ทุกที่
แม่คนนี้....ที่ลูก...ภูมิใจ.....หนา
แม่ไม่มีแม้....ใบปริญญา
เลี้ยงหนูมาจนเติบใหญ่.....ได้เป็นคน
แม้ไม่บอกกล่าวกัน....ว่ารัก.......นะ
แต่ใจหนูรักแม่.........ทุกแห่งหน
แม่คนนี้อยู่ในใจ......ใคร....ไม่ปน
รักแม่จนสุดจะกล่าว.......เล่าขานใคร.

[ขจิต ฝอยทอง]

• เป็นแม่ที่อบอุ่นดีนะครับ สังเกตว่าผู้สูงอายุที่อยู่ภาคไหนก็ชอบอาหารภาคนั้นเลย
• ขอบคุณที่ทำให้คิดถึงแม่มากขึ้น แต่ตอนนี้อยากกินแกงน้ำเคยครับ
  

[เมตตา]

คุณขจิต ยังอยู่เหรอคะ นึกว่ากองหนังสือทับ....ไปแล้ว ขอบคุณค่ะ

[โอ๋-อโณ]

เป็นครอบครัวหนุกหนานจังค่ะ ช้อบ ชอบวิธีการคุย คุณเมตตาเขียนได้"มัน"ดี

เชื่อว่าคุณแม่เข้าถึงความรู้สึกที่ส่งไปทางเสียงแน่ค่ะ ถึงบอกน้องอย่างนั้น

[ขจิต ฝอยทอง]

• ยังครับ แต่ก็ใกล้แล้วครับ

[บอย สหเวช]

• แวะเข้ามาทักทายด้วยครับ 
• อ่านบันทึกของพี่เมตตา แล้วอินไปด้วย
• เหมือนอยู่ในเหตุการณ์
• นึกออกละทำไม่พี่เมตตาถึงอารมณ์ดี
• เพราะคุณแม่เป็นคนอารมณ์ดีนี่เอง

[พี่เม่ย]

อบอุ่นจังค่ะ....

[คุณ รัตติยา เขียวแป้น]

เพราะไม่มีแม่อยู่ให้บอกรัก

ฉันจึงมักพาสามีและหลาน ๆ

ไปกราบกรานแทบตักท่านทั้งสอง

เรารักท่าน ท่านรักเรา ล้นใจปอง

หลานทั้งสอง พลอยซึมซับ ไม่รู้ตัว

หลานรักปู่ รักย่า รักพ่อแม่

ดีจริงแท้ ทำให้เห็น ไม่ต้องสอน

รักใด ๆ ไม่จีรัง นิรันดร

เท่ารักของ บุพการี ดีแท้เอย

• ฝากบอกคุณขจิตนะคะว่า คุณรัตติยา กินแกงน้ำเคยมาซะพุงกางเลย หรอยจังฮุ้ กับข้าวแม่(สามี) อร่อยที่สุดในโลกเลย

 

 

 

 

 

[นพ. วัลลภ พรเรืองวงศ์]

ขอขอบคุณอาจารย์เมตตา...                           

• ขออนุโมทนาในกุศลเจตนาของอาจารย์(กตัญญูกตเวทิคุณในคุณแม่)
• เรื่องนี้ทำให้นึกถึงคำบรรยายของท่านอาจารย์สุเทพ โพธิสัทธา อาจารย์สอนพระอภิธรรม (ฟังจาก MP3)

ท่านเล่าเรื่อง... เด็กคนหนึ่งดูแล ตอบแทนคุณพ่อแม่ ญาติผู้ใหญ่ดีตั้งแต่เล็กๆ

• ผู้ใหญ่ให้พรเด็กคนนั้นว่า "ยังรวยอีกมาก ยังรวยอีกมาก" กล่าวซ้ำๆ อยู่อย่างนั้น
• วันหลังเด็กนั้นก็รวยจริง และรวยอีกมาก(รวยขึ้น)อย่างที่ท่านว่า...
• เพราะคนที่มากด้วยกตัญญูกตเวทิคุณมักจะไม่ตกต่ำเสมอ
• สาธุ สาธุ สาธุ