การให้การพยาบาลชาวต่างชาติ

เมื่อเราสื่อสารกันโดยใช้ล่าม

คุณพยาบาลคนหนึ่ง ได้รับหน้าที่ในการสอนคุณแม่ที่ต้องให้นมลูกซึ่งลูกยังอยู่ในตู้อบ ที่ตึกทารกแรกเกิด ที่สำคัญคือเขานั้นเป็นชาวพม่า

ใน ครั้งแรกเลยนี่ คุณพยาบาลเล่าให้ฟังว่า คุณแม่ไม่ยอมพูดด้วย หน้าก็ไม่มอง พอเข้าไปใกล้เขาก็ผงะ ไม่รู้ว่ากลัวอะไร คุณพยาบาลก็ต้องเพียรสร้างความเป็นมิตร ทีละน้อยทีละนิด คุณแม่ก็ค่อยๆ อ่อน ค่อยๆ อ่อน จนยอมที่จะให้เข้าใกล้ เมื่อเขาเริ่มวางใจ

คุณพยาบาลก็บอกกับคุณแม่ว่า หมอจะเรียกคุณแม่ว่า “แป้งนะ พร้อมกับชี้ไปที่ตัวเขา ส่วนคุณก็เรียกหมอว่า ปอย คุณแม่ก็ยอมเรียก โปย.. “

ก็เป็นอันที่ทำให้เราได้รอยยิ้มกัน

 การมารพ. เขามาพร้อมกับล่ามด้วย ซึ่งฟังภาษาเรารู้พอใช้

ใน การสอนคุณแม่ คุณพยาบาลก็จะต้อง พูด สบตา สัมผัส ด้วยอากัปกิริยาที่เป็นมิตร ในแบบที่อยู่กันเป็นกลุ่มสามคนที่เตียงคนไข้ มือหนึ่งก็แตะเบาๆ ที่ตัวคุณแม่พร้อมสบตา

และก็อธิบายพร้อมกับสอนการบีบนม แล้วก็ค่อยๆ หันหน้าไปหาล่าม ล่ามเองก็แปลคำพูดพร้อมด้วยลักษณะการบีบนม ให้คุณแม่ได้เรียนรู้

ในขณะที่คุณพยาบาลก็ดูว่า คุณแม่ทำได้ตามที่บอกหรือไม่ การเรียนรู้ค่อยๆ ไปทีละนิดๆ

เมื่อตรงไหนติดขัดไม่เข้าใจ ก็ต้องเริ่มกระบวนการใหม่อีกครั้ง

 ทำไปแบบนี้จนได้สิ่งที่ต้องการครบ  เพื่อทำให้คุณแม่ได้ปฏิบัติตน ได้ดูแลลูก ใกล้ชิดลูก

 ได้ ตามจังหวะเวลาที่เหมาะสม คุณแม่ต้องบีบนมเพื่อเก็บไว้ เพื่อนำมาให้ลูกได้กินในเวลาลูกหิว ต้องเรียนรู้การปฏิบัติต่อลูกน้อยเมื่อลูกฉี่ หัดเปลี่ยนผ้าอ้อม หัดอุ้ม และอะไรๆ อีกหลายอย่าง

ภารกิจก็บรรลุไปได้ด้วยรอยยิ้มพร้อมกับเก็บความประทับใจมาเล่าให้ฟังนี่แหละ...

[นาย เพชร พรหมสูตร์]

มาให้กำลังใจ ทำดีกันต่อไป ความดีจะคุ้มครองทุกคนที่เชื่อมั่น