ขีดจำกัดของมนุษย์ ทางด้านการเรียนรู้


ระบบการศึกษาแบบอุตสาหกรรมมักอ้างทฤษฎีระบบ โดยเฉพาะปัจจัยนำเข้า
ทางด้านการผลิตวัตถุอุตสากรรม วัสดุนำเข้าจะเหมือนกันหมด แต่ปัจจัยนำเข้า
ทางด้านมนุษย์และสังคมนั้นมีีความแตกต่างกันเป็นอย่างมาก และเมื่อนำปัจจัย
ที่แปรปรวนเข้าระบบการผลิต ที่แตกต่างกันเป็นอย่างมากสำหรับโรงงานอุตสาหกรรมการศึกษา และอุตสาหกรรมนั้นก็ัวัดประเมินผล ราวกับว่าคนเหล่านั้น
เป็นวัตถุที่ไม่แตกต่างกัน หรือไม่เห็นหัวมนุษย์อยู่ในนั้น ความแตกต่างกันนั้นง่าย ๆ
ดังต่อไปนี้

1. ความแตกต่างด้านสรีระ มนุษย์มีร่างกายที่แตกต่างกัน ผู้ที่มีร่างกายที่แข็งแรงย่อมเคลื่อนไหวได้ดีกว่าคนไม่แข็งแรง หรือ พิการ การเีรียนรู้ทางด้านร่างกายผู้ที่แข็งแรงย่อมได้แต้มดีกว่า
2.ความแตกต่างด้านสมอง มนุษย์ที่มีสมองปกติ เรียนรู้ได้ดีกว่าคนสมองพิการ หรือคนที่ถูกทำให้เกิดสมองพิการด้วยโหมดปกป้อง คนที่ถูกทำให้ระบบคิดพิการนั้นมีมากกว่าคนที่ที่อยู่ในโหมดปกติ การเรียนรู้และศักยภาพของสมอง นอกจากนั้นยังแตกต่างในการใช้สมองทั้งสองด้าน
3.ความแตกต่างกันด้านความจำ มนุษย์มีความจำยาวสั้นที่แตกต่างกัน คนที่ประสบความสำเร็จด้านการศึกษามักมีความทรงจำยืนยาว เพราะในขณะเรียนความทรงจำ
ที่ไม่มีความหมาย และไม่ได้นำไปใช้ ความทรงจำจึงไม่ยาว การสอบอะไรที่สำคัญก็มักจะสอบกันทีหลังที่ความทรงจำนั้นหายไปหมดแล้ว
4.ความแตกต่างทางด้านความถนัด การ์ดเนอร์บอกว่าเชาน์ปัญญาของมนุษย์ที่เท่าเทียมกันมีอยู่ 8 อย่าง นั้นแสดงถึงความถนัดซึ่งเป็นผลของสมองและการเรียนรู้
เช่น คนที่ถนัดดนตรีและอัจริยะทางดนตรี ให้ไปสอบฟิสิกซ์
5.ความแตกต่างทางด้านเศรษฐกิจ สังคม ความรวย ความจนทำให้คนเรามั่นใจแตกต่างกันไป คนรวยระบบสังคมมักเกรงใจ ส่วนคนยากจนทั้งหลายไม่มีใครเกรงใจไม่มี
ใครเอาอกเอาใจ และไม่ได้รับการบำรุงเลี้ยงอย่างดี ส่งผลถึงสมองและการเรียนรู้

คนที่ฉลาดรับลูกของระบบอุตสาหกรรมนี้ได้ ก็จะคัดเลือกบุคคลชั้นเลิศ ด้วยการใช้
ตะแกรงร่อนก่อน พอได้คนชั้นเลิศแล้ว ก็นำมาเข้ากระบวนการที่มีความพร้อม และ
เมื่อเอาท์พุทออกไปผลที่ได้จึงเป็นได้ดังประสงค์ ดังนั้นมีโรงเรียนจำกัดรับหลายโรง
ที่รับคนฉลาดมาก แม้บุคคลเหล่านี้ไม่เข้ากระบวนการนี้เลย ก็มีความสามารถในการเล่นกับการสอบ ดังจะเห็นได้จากนักเรียนเก่ง ๆ ที่สอบเทียบเข้ามาก็สามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้

ดังนั้นจะเห็นได้ว่า มีการยกย่องชมเชยโรงเรียนเหล่านี้บ่อย ๆ แต่ถ้ากลับกันให้โรงเรียนนี้ไม่จำกัดรับ รับนักเรียนโดยทั่วไป ถ้ายกระดับพร้อมกันได้แบบนี้เจ๋งจริง
ดังนั้น นักอุตสาหกรรมทางการศึกษาก็จะเอาโรงเรียนแบบนี้เป็นตัวอย่าง และวัด
อะไรในภาพรวม เป็นตัวเลข โดยมองข้ามความเป็นมนุษย์ที่แตกต่างกันทั้งห้า
โดยลดคนให้เป็นวัตถุ  มองเห็นความเจริญก้าวหน้าเชิงปริมาณตัวเลข มากกว่า
คุณภาพชีวิตของมนุษย์

หมายเลขบันทึก: 437169เขียนเมื่อ 26 เมษายน 2011 18:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:42 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ดีใจที่ยังมีผู้บริหาร 1 คน

เข้าใจความแตกต่างระหว่งบุคคลของเด็กๆ

 

ขอบคุณครับ ครูป. 1

มิติความเป็นมนุษย์นั้นสำคัญที่สุดครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท