ความปรารถนาที่อยากให้เกิดอาการที่เรียกว่าเป็นนิสัยของการดำเนินชีวิตด้วยศีล๕ หมออ้อและข้าพเจ้าก็ตั้งใจที่จะให้มีการอบรมศีล๕ อย่างต่อเนื่องทุกเดือน โดยกลุ่มเป้าหมายเป็น อสม. เด็กสมาชิกศูนย์ฟื้นฟูผู้ที่ยาเสพติดวัดหนองไคร้ แกนนำชาวบ้าน และชาวบ้านทั่วไป ตลอดจนผู้ป่วยซึมเศร้า
ครั้งที่สองของเดือนนี้จึงมีจัดขึ้นเมื่อวันที่ ๑๒ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๔
ครั้งนี้ได้รับความสนใจจากบุคคลภายนอกมาร่วมสังเกตการณ์ นั่นอาจเป็นเพราะว่าท่านผู้ว่าราชการจังหวัดได้รับสนใจในกิจกรรมนี้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นโครงการนี้จะเกิดขึ้นไม่ได้เลยหากว่าไม่ได้รับความเมตตาและกรุณาจากองค์หลวงปู่ประสาร สุมโนที่เมตตานำทางให้ทำ และได้รับความเกื้อกูลอันกรุณาจากพระอาจารย์ต้อ (พระพิทยา ทินนาโภ) ที่ทำให้งานนี้เป็นรูปร่างลุล่วงได้ และการเกื้อหนุนจากแม่ออกที่มาช่วยทำกับข้าวให้ ตลอดจนน้องหนุ่ยที่อาสาทำโรงทานน้ำและขนม พี่ป้อมและกลุ่มเพื่อน ๑๔ เป็นเจ้าภาพอาหารมื้อเที่ยง...
วันนี้เราเริ่มต้นด้วยให้เด็กสมาชิกศูนย์ฯ นำพาสวดมนต์ไหว้พระ
และนั่งปฏิบัติสมาธิภาวนาร่วมกัน ๑๕ นาที
จากนั้นหมออ้อเริ่มทบทวนศีล ๕ ที่ได้เรียนรู้ไปในครั้งก่อน และต่อจากนั้นเป็นพี่นางที่ทบทวนความเดิมต่อจากครั้งก่อนต่อประสบการณ์ชีวิตที่นำเรื่องศีลห้าเข้ามาในชีวิตประจำวัน ตามด้วยพี่แกะและพี่แดง...
งานนี้เดิมทีตั้งใจว่าจะดำเนินการทั้งวันแต่...ก็ต้องจัดไปเพียงครึ่งวันเพราะในตอนบ่ายหลายคนต้องไปร่วมงานประชุมเพลิงของคุณยายอ่อน...
การเรียนรู้ครั้งนี้ได้รับความสนใจจากชาวบ้านโนนอุดมที่นำมาโดยแม่ชีน้อยและภรรยาผู้ใหญ่บ้านที่พาชาวบ้านมาร่วมด้วยกว่า ๑๐ ท่าน
ความอิ่มใจและอิ่มกาย คือ หัวใจสำคัญที่เราอยากให้ผู้มาบ้านเกื้อรักนี้ได้รับ
หากว่าผู้คนสามารถดำเนินชีวิตด้วยศีล๕ ได้อย่างเป็นปกตินิสัยแล้ว ข้าพเจ้าเชื่อว่าพื้นที่นี้จะเป็นพื้นที่ร่มเย็น มีวิถีที่เต็มเปี่ยมด้วยความรักและการเกื้อกูล...
บรรยากาศตอนรุ่งสาง คุณแม่ชีโกและแม่ออกหลายท่านมาร่วมกันเตรียมอาหาร
คุณยายแถวหน้า...มาพร้อมแม่ชีน้อยจากหมู่บ้านโนนอุดม
บรรยากาศขณะที่หมออ้อกำลังแลกเปลี่ยนและทบทวนเรื่องศีล๕
เด็กๆ สมาชิกศูนย์ฯ และผู้ที่สนใจทั่วไป
....
๑๒ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๔
เข้าไปดูหลายครั้งแล้ว น่าสนใจมาก