ยืนหยัด...อย่างทรนง..
จากความเปลี่ยนไป...และเปลี่ยนแปลง..
แห่งความมั่นไม่มั่นคง...
ทำให้คน..นั้น..เปลี่ยนไป..."ใจ" กระทบ...
...
ความจริงแท้..หามีไม่..
จะมี ก็เพียงแต่..ความไม่แน่นอน...แห่งชีวิต
...
เหม่อมอง..ไปบนท้องฟ้า..
เมฆหมอกแห่งเมฆฝน...เคลื่อนตัวมาอีกครั้ง..
น้ำตาแห่งฟ้า..ไหลรินลงมาอีกหน...
...
รอ..เพียงวัน"รุ่งอรุณ"...
แสงแห่งความหวัง และกำลังใจ...
เพียร..สร้างขึ้นในใจ"ตน"
ความเห็น (5)
เป็นธรรมดาของชีวิต
ไม่มีอะไรเที่ยงแท้
ไมมีอะไรแน่นอน
....
ไม่มีใครฝันร้ายตลอดไป
และไม่มีใครฝันดีได้ทุกครั้ง
เมฆหมอกพายุร้ายผ่านไป
ไม่นานฟ้าที่สดใสก็กลับคืน
ขอบคุณ"น้องไออุ่น" มากนะคะ...
จากที่เราเคยคิดว่าเรามีใคร...
แต่สุดท้ายเราก็รู้ว่า...เราไม่มีใคร...
นอกจากตัวเราเอง...
ที่ต้องยืนหยัด...อย่าทรนง...
ความจริงแท้..หามีไม่ในโลกนี้...
ต่างหมุนวน..หลอกล่อให้ติดกับ..
ใครเพิ่งเข้ามา...อาจ"ใจ" พองโต...
หากแต่พอเนิ่นนาน..ผ่านวันไป...
ใจที่ว่า..อาจพบ...แก่นแท้จริง...
"สติ"...สิ่งเดียว...ที่จะครองอยู่...
ให้เผชิญ...ต่อสิ่งที่มากระทบ...
สติ..นิ่ง...เผชิญ
ใครๆ ต่างมองว่า โลกนี้โหดร้าย
แต่ที่จริงแล้ว โลกมิได้โหดร้ายหรอกค่ะ
โลกไม่เคยทำร้ายใคร
โลกไม่เคยทำให้ใครสมหวัง
และโลกก็ไม่เคยทำให้ใครเปลี่ยนไป
ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราเอง
เราต่างคนต่างคิดกันไปเอง
ปรุงแต่งความรู้สึกกันไปเอง
จริงๆ แล้วทุกอย่าง
ล้วนเกิดจากเราเอง
และความไม่เที่ยง
ก็ยังคงเป็นความจริงเสมอ
น้องไออุ่น
ภายใต้...ความมืด...มีแสงสว่างแอบซ่อนอยู่..
หากเราเลือก...เลือกที่จะ...อยู่
อยู่อย่าง...มืด...
หรืออยู่อย่าง..สว่าง...
ก็เพียงแค่ให้ยืน...อยู่...อย่างที่ "ใจ"...อยากอยู่...