เดินเล่นอย่างจริงจังในเมืองอุดรธานี พ.ศ. 2553

ผมชอบเดินเล่นอย่างจริงจังครับ ^^

ผมชอบเดินเล่นอย่างจริงจังครับ :)

ตัวเมืองอุดรธานีบ้านผมนั้นไม่ได้น่าดึงดูดนักท่องเที่ยวขนาดเป็นเสน่ห์น่าหลงไหลอะไรหรอก แต่ที่ผมชอบเดินดูบ้านเกิดน่ะก็เพราะว่า ผมมีความรู้ผูกพันธ์ส่วนตัว และอยากเก็บภาพความเปลี่ยนแปลงของบ้านเมืองในแต่ละยุคไว้ ทุกวันนี้ยังคิดตลอดว่า ถ้าเมื่อก่อนตอนเด็กมีกล้องถ่ายภาพก็คงดี ผมคงจะทำตัวเหมือนผู้ใหญ่ชอบถ่ำมอง...เดินถ่ายภาพไปทั่วเหมือนกับตอนนี้แหงมๆ ^^

ก็ขนาดกำแพงสังกะสียังต้องเก็บภาพไว้เลย :)

แต่ภาพความทรงจำในใจไม่หายไปง่ายๆใช่มั้ยครับ เดินผ่านตรงไหนก็ตาม ผมก็มักจะพูดกับสถานที่นั้นๆว่า "เมื่อก่อนนะ ตรงนี้เคยเป็นอย่างนั้น...อย่างนี้" แล้วก็ยิ้ม ซาบซึ้งกับความเปลี่ยนแปลงกันไป ^_^

บันทึกชุดนี้ผมก็จะเอาภาพที่เก็บได้ระหว่างทางเดินเล่นของตัวเองมาโพสไว้ พร้อมรายละเอียดหยาบๆของสิ่งที่อยู่ในภาพ รวมกับความรู้สึกส่วนตัวของผมเอง ซึ่งผมแค่ไม่อยากรู้สึกเสียดายที่ไม่้ได้บันทึกอดีตของบ้านเกิดผมเท่านั้นเองครับ

งั้นเรามาเริ่มที่ บขส. อุดรธานี เลยละกันนะครับ เสมือนว่าเราลงรถจากกรุงเืทพฯ แล้วมาเดินเล่นกับผมกันไง ;)

บขส. แห่งนี้เป็นสถานีที่รถจะเข้าไป - ออกมาจากหมอชิต และส่งผู้โดยสารที่นี่แหละครับ บริษัทเดินรถที่ให้บริการก็เช่น ชาญทัวร์, 407 ทัวร์, แอร์อุดร, รุ่งประเสริฐทัวร์ ฯลฯ ผมมักจะนั่ง แอร์อุดร ครับ ราคารถทัวร์ ป.1 เข้ากรุงเทพฯ รู้สึกจะแค่ 460 บาทเองนะ ใช้เวลาประมาณ 7 ชั่วโมงถึงจ๊า (ข้อมูลปี 2553) บริการดี อาหารอร่อยครับ เป็นกับข้าวใส่กล่องเลยเด้อไม่ใช่ขนมปังอย่างเดียว :~)

แต่ใครจะไปสกลนคร หรือนครพนม ที่นี่ก็มีรถเหมือนกัน รถ ป.2 อุดรฯ - สกลนคร 100 เดียวครับ แต่นานโคตรๆๆๆๆ 4 ชั่วโมง...เชื่อเลย นานเกินไป จริงๆไม่ควรเกิน 3 ชั่วโมง เพราะขับรถไปเองนี้ก็ 2 ชั่วโมงเท่านั้น แต่ถ้าใครรีบผมขอแนะนำให้ขึ้นรถของ "บริษัท สหมิตรอุบล" นะครับ รถ ป.2 เหมือนกัน คันจะสีเขียว ขับ 2 ชั่วโมงครึ่งเอง เยี่ยมมากๆ

บริเวณทางเข้า บขส. อุดรธานีครับ เป็นรูปตัว U (ทางเข้าอยู่ฝั่งขวาจ๊า ผมยืนอยู่โค้งตัวยู) วันเวย์ เข้าออกทางเดียว

ถนนหน้่า บขส. ก็จะมุ่งไปที่ Central ครับ (เดิมเป็นห้างฯ เจริญศรีโรบินสัน) ใจกลาง เมืองสุดๆ :)

วิถีชีวิต และการเติบโตด้านสิ่งก่อสร้างวัตถุของคนอุดรยุค Facebook ช่วง พ.ศ. 2553 - 54 นี้ ถือว่ารอบจัดพอตัวนะครับ มี UD Town เกิดขึ้น (ย่านเดินเล่น ช็อปปิ้ง...ไว้ผมจะเขียนบันทึกถึง UD Town อีกครั้ง) คนที่จากอุดรฯไป 2-3 แล้วกลับมาอาจจะต้องปรับตัวหน่อย ปริมาณรถยนต์เยอะขึ้นมากครับ รถรุ่นใหม่ยี่ห้อไหนออก ที่อุดรก็มีขับ มี feel รถติดกับเค้าด้วยเดี๋ยวนี้ 555 ย่านวงเวียนต่างๆ พอมรถทุกคนก็ยังรีบอยู่ หลายคนมีตังค์ซื้อรถอย่างเดียวไม่พอ...ต้องมีวินัยที่ทุเรศด้วย ถึงจะสมถานะ คนอุดรเลยมี sense ที่ดีในการใช้รถและหยั่งใจคันอื่นๆ เพราะต้องร่วมถนนกับคนเหล่านี้ไง ฮิฮิ ขอกัดที

ตัดถนนที่ตัดผ่าน UD Town เดิมทีถนนเส้นนี้แคบมากๆ มีแค่เลนขวา ส่วนเลนซ้ายเดิมเป็นป่าหญ้าพื้นที่ของการรถไฟครับ รกร้างและเงียบสงบมากๆ เมื่อก่อนตรงเกาะกลางจะเป็นทิวต้นสน แล้วมีร้านตัดผมลมโชยเรียงยาวเลยครับ ^^ พอเค้าเวรคืน จึงย้ายกลุ่มกันเข้าไปอยู่ในซอยฝั่งตรงข้าม ที่ร่มรื่นไม่แพ้กัน :)

ย้ายมาอยู่ตรงนี้ครับ ^^ ทางขวา้เป็นทางลัดมุ่งตรงไป บชส. ครับ ห่างกันไม่ถึง 500 เมตร :)

ตรงข้ามร้านตัดผม ยังมีอีกคนที่ทรงผมไม่เคยตัดแต่ง

จากภาพข้างบน ผมสนใจกับคนที่เราชอบเรียกว่า "คนเร่ร่อน" หรือหนักกว่านั้นก็คือ "คนบ้า" ซึ่งพบเห็นได้ไม่ง่ายนะครับ แต่เจอกันที เรามักจะเดินเลี่ยง แต่ผมโคตรสนใจเลย ด้วยความรู้สึกทึ่งในด้านบวก...ผมเปรียบเค้าเหมือนแมลงสาบครับ เป็นเพื่อนร่วมสังคมที่เรารังเกียจ แต่ลองนึกดูนะ เค๊าไม่แคร์สื่อ ซกมกอย่างนี้ แต่เอาตัวรอดได้ทุกสถานะการณ์นะคร๊าบ กินของสกปรกตามถังขยะ...แต่ท้องไม่เห็นจะเสีย อากาศจะดีจะแย่...แต่ปรับตัวได้ ห่มอะไรก็ได้ ร้อนก็แก้ผ้าให้ลมโชย ผมว่าสิ่งที่เค้าเป็นนั้นคือภูมิคุ้มกันนะ ไม่มีใครสนใจ ก็ไม่เดือดไม่ร้อน กูอยู่ของกู สุขใจรึเปล่าไม่รู้ รู้แต่ว่าสมมุติเล่นๆว่าเมื่อโลกาวินาศ คนแบบนี้แหละจะรอดตายเป็นกลุ่มท้ายๆ เหมือนแมลงสาบ...ตายยาก ^^

สภาพความเป็นอยู่ของชุมชนข้างถนนเส้นนี้ครับ...อย่ามีใครมาขอพื้นที่คืนเลยนะ :)

เป็นถนนสายที่ร่มรื่นมากครับ ผมชอบนะ เดินเล่นคราใด เป็นต้องเดินเข้าซอยนี้ เพื่อทะลุผ่านบขส.ไปถนนหน้า Central

ตลอดถนนเส้นนี้ เป็นที่พักรถทัวร์ของบริษัทต่างๆจาก บขส.ครับ บ้างจอดพัก จอดนอน จอดล้างกันไป

ทุกทีที่ผมเดินเล่นเพื่อไป Central ก็มักจะเดินตรงไปผ่านบขส. หรืออาจจะเลี้ยวขวาซอยข้างหน้า ก็ถึงที่หมายได้เหมือนกัน^^

ถ้าเลี้ยวขวาเข้าซอย จะเจอกำแพงสีเขียวน่ากินนี้ครับ :)

ซอยนี้จะมีอาคารพานิชย์ 3 ชั้น อยู่ทั้งซ้ายและขวา รวมแล้วเกือบ 20 ห้อง ส่วนใหญ่จะเช่าไว้เก็บสินค้าครับ พวกขนมก๊อปแก๊บ น้ำอัดลม ฯลฯ บรรยากาศโทรมๆอึดอัด ซึ่งไม่น่าเช่าไว้อยู่เพื่อพักอาศัยเอาซะเลยครับ อิอิ

เค้าส่งของขึ้นไปเก็บกันอย่างนี้ครับ...ดูแล้วเพลินมากๆ น่าสนุกดี 555

และเมื่อเดินมาถึงต้นซอย...ก็จะเจอทางแยก

เลี้ยวซ้ายไป 4 แยก Central ศูนย์การค้าติดแอร์

เลี้ยวขวาไปตลาดนัดสถานีรถไฟ และ UD Barza ศูนย์การค้าติดดิน

ตรงไป...คือซอยที่ฝรั่ง และสาวไทยใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันทั้งวัน ทั้งคืน

.....................

ผมเดินไปแล้วทั้ง 3 แพร่งนี้

บันทึกหน้าผมจะพาเดินไปแยกไหน...รอชมนะครับ

...................

ขอบพระคุณมากนะครับที่สนใจเมืองอุดรธานี ^_^

เขียนใน GotoKnow
โดย adayday
ใน อุดรธานีไม่มีในไกด์บุ๊ค

คำสำคัญ (Tags): #adayday#Udonthani Town#อุดรธานี 2553#บขส. อุดรธานี

หมายเลขบันทึก: 424581เขียนเมื่อ 6 กุมภาพันธ์ 2011 15:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:36 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน