พ่อ-แม่-ลูก


เป็นเรื่องที่ปฏิเสธไม่ได้ว่า...สภาวะหนึ่งย่อมส่งผลไปสู่อีกสภาวะหนึ่งอย่างที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ วันนี้ข้าพเจ้าจะต้องไปร่วมบ่มเพาะเด็กๆ ...ที่ศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดที่วัดหนองไคร้ ข้าพเจ้ามักจะใช้คำว่า "บ่มเพาะต้นกล้าสู่อนาคต" และต้นกล้าน้อยๆ เหล่านี้เป็นต้นกล้าที่เปรียบเหมือนโดยแมลง โดยเพี้ย... ทำให้การเจริญเติบโตไม่ดี อีกทั้งมาจากเมล็ดพันธุ์ที่เติบโตบนผืนดินที่ไม่ค่อยอุดมสมบูรณ์เท่าไรนัก

เกือบร้อยทั้งร้อย ... ที่มาจากครอบครัวแตกแยก

มาจากครอบครัวที่พ่อแม่ไม่มีความสุข...

ทำให้นึกถึงผู้มาบำบัดเยียวยารายหนึ่ง เป็นเด็กผู้ชายอายุ ๑๕ ปี ไม่มีพ่อ (ไม่รู้ว่าพ่อคือใคร) แม่เสียชีวิต ไม่มีญาติพี่น้อง มีสามีภรรยาคู่หนึ่งรับเลี้ยงดู โดยไม่มีความสัมพันธ์ใดใดเกี่ยวข้อง (เป็นเรื่องที่น่าแปลกน่าค้นหาต่อในเรื่องความสัมพันธ์) ในรายนี้เด็กโดนจับคดียาบ้า "เสพและครอบครอง"...และถูกส่งตัวไปที่สถานพินิจฯ ทางสถานพินิจฯ ส่งเด็กมาที่โรงพยาบาลเพื่อให้ได้รับการตรวจสุขภาพ

ความเจ็บป่วยทางจิตใจ...มีผลสืบเนื่องอย่างมากมาจาก "รูปแบบการเกิด ครอบครัว และการเลี้ยงดู" จากข้อสังเกตของข้าพเจ้าเอง พบว่ามีจำนวนเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

ภูมิต้านทานทางจิตใจมีน้อย และมุมมองต่อชีวิตที่สัมพันธ์กับยาเสพติดส่วนใหญ่มักมองว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดา 

ทำให้ข้าพเจ้านึกถึงวลีนี้ ดอกไม้ที่บอบช้ำ 

การทำงานด้านนี้เป็นงานที่ยากเพราะเป็นงานเยียวยาและสัมพันธ์ เหมือนกำลังประคองต้นกล้าเล็กๆ ที่กำลังจะเติบโต เราต้องเตรียมพร้อมให้ต้นกล้าเหล่านี้สามารถเติบโตและพร้อมเผชิญสภาวะต่างๆ ตามธรรมชาติได้ ไม่ว่าจะเป็นแดดร้อน ลม ฝนหรือพายุ ... การบ่มเพาะต้องอาศัยความรักความเข้าใจที่เปี่ยมดั่ง "เมตตาและความกรุณา"...อย่างประมาณหาที่สุดมิได้

 

๒๒ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๔

 

หมายเลขบันทึก: 421875เขียนเมื่อ 22 มกราคม 2011 09:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 ธันวาคม 2012 17:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ดีใจครับที่เห็นกิจกรรมร่วมด้วยชฃ่วยเด็กๆ แบบนี้

นับถือครับ นี่คือจิตวิญญาณของผู้ที่มีจิตสาธารณะอย่างแท้จริง

ขอให้กำลังใจในการสร้างความดีงามนี้ต่อไปนะครับ หากความรู้ความสามารถที่ผมมีอยู่พอจะช่วยเหลือเด็กๆได้บ้างก็ยินดีนะครับผม

เป็นอาจารย์ระดับมหาวิทยาลัย

เคยได้ยินเรื่องราวนศ.ที่มีปัญหาหลายรูปแบบ

ตั้งแต่น้อยจนถึงมาก

เชื่อว่าต้องมาจากครอบครัวแน่นอน

ขนาดพ่อแม่แท้ๆ แต่เลี้ยงลูกไม่เป็น

ยังมีปัยฆามากมาย ให้เดือดร้อนสังคม

จิตแพทย์ นักจิตวิทยา

..

พ่อแม่บุญธรรมในกรณีตัวอย่างไม่ต้องพูดถึงค่ะ

สงสารเด็กที่ตกเป็นเหยื่อยิ่งนัก

ขอให้กิจกรรมดีๆช่วยเหลือเด็กแบบนี้

ประคับประคองให้เด็กรอดนะคะ

แม้จะเป็นการแก้ปลายเหตุก็ตาม

ดิฉันเห็นว่า..ต้องอบรมพ่อแม่บุญธรรมด้วยค่ะ

เขาเป็นผู้ปกครองเด็ก ถ้าเขาเลี้ยงเด็กแบบเดิม

เด็กก็ต้องกลับไปติดยาอีก..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท