เบิกบานใจ...ในวันรุ่งอรุณ


วันนี้ตื่นนอนแต่เช้ามืด...ตื่นด้วยความเบิกบาน เพราะอาจเป็นวันดีดีวันหนึ่งในความรู้สึก
จึงอยากรับรุ่งอรุณแห่งวันใหม่ด้วยความเบิกบานใจ...แต่สักพัก...ฝนก็กระหน่ำลงมา...
อย่างไม่ลืมหูลืมตา..แต่ก็ไม่ทำให้รู้สึกขัดจังหวะแห่งความเบิกบานใจ...
เตรียมสัมภาระ สะพายเป้คู่ใจ วิ่งฝ่าสายฝน..ตรงดิ่งไปที่รถ...ขับออกจากเมืองขอนแก่น
มุ่งหน้าไปยโสธร..เพราะมีนัดกับคุณแม่..ว่าจะไปทำบุญใส่บาตร...
ขับไปเรื่อยๆ...ฟ้าก็เริ่มสว่าง..เม็ดฝนก็เริ่มซาลง...
รถที่วิ่งตามถนน..ไม่เยอะมากนัก...ขับได้สบายๆ...พอไม่เหนื่อย..และไม่เงียบจนง่วงเกินไป
เปิดเพลงคลอเบา..เบา.."ฤดูที่แตกต่าง" เข้ากับบรรยากาศยามเช้าพอดี...
เมื่อฟ้าสว่างมากขึ้น...เริ่มเห็นพระออกบินฑบาตร...ท่ามกลางสายฝนอันโปรยปราย...
จึงนึกขึ้นมาได้..ขับรถเข้าไปที่ร้านค้า..เพื่อซื้อนมและขนม...ได้จำนวนที่พอใจแล้ว...
ขับรถย้อนกลับไปที่ "พระท่าน"...เดินเป็นแถว..และนิมนต์..เพื่อขอทำบุญ...
พบกับเณรน้อยที่บวชในช่วงเข้าพรรษา...เป็นภาพที่อิ่มตาอิ่มใจมาก
...
หลังจากเสร็จสิ้นการใส่บาตร...ก็ขับรถมุ่งหน้าต่อไปที่ "ยโสธร" พร้อมกับโทรบอกคุณแม่ว่า..
ได้แวะทำบุญแล้ว...ไม่ต้องรอ...แต่จะขอขับรถไปเรื่อยๆ ไม่เร่งรีบ
สิ่งเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในตัวเอง..ของช่วงเช้าหลังการทำบุญ
อารมณ์ดี และรู้สึกมีสุข...จึงกดโทรศัพท์ไปหาเพื่อน "พี่สาวที่แสนดี"...
ที่ส่งข้อความดีดี..มาให้ตั้งแต่เช้าตรู่...
การที่เราได้ทักทายกับมิตรที่ดี ในช่วงแรกของชีวิตในวันใหม่นี้
ทำให้หัวใจเรานี้ดียิ่งนัก มิตรภาพแม้ผ่านเนิ่นนานมาหลายปี...กับการที่ไม่ได้เจอกัน
ก็ยังคงอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง...
...
วันนี้ทั้งวันแม้เจอศึกหนัก..ในงาน..แต่ด้วยความที่พกใจเต็มเปี่ยมแห่งพลังดีดี..มา
จึงไม่รู้สึกหนักมากมายอะไร...และผ่อนคลายได้ด้วยตนเอง..
จึงว่างพอที่จะมา..บันทึก..ความในใจนี้ไว้ด้วยหัวใจที่เบิกบาน

หมายเลขบันทึก: 41847เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2006 16:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม 2013 13:01 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
ได้อ่านบันทึกนี้แล้ว รับรู้ได้เลยคะ ว่าผู้เขียนมีความสุขมาก ๆ
อ่านไป ก็ได้รับความสุขไปด้วยคะ

ขอบพระคุณ "คุณมะปรางเปรี้ยว"...มากนะคะ

พยายาม "สุข" อย่างมีสตินะคะ...

ไม่มากและไม่น้อย..เพราะสุขและทุกข์

ต่างอยู่กับเรา...ไม่นาน...และไม่นิ่ง...

สิ่งที่ควร "นิ่ง" คือจิตของเรา

เห็นด้วยกับประโยคนี้คะ สิ่งที่ควร "นิ่ง" คือจิตของเรา

ขอบคุณ Dr.Ka-Poom มาก ๆ คะ
ร่าเริงดั่งนกน้อย
ลุ่มลึกเกินกว่าใคร
ถ่องแท้.... แน่ในใจ
มิใช่อื่นไกล น้องกะปุ๋ม.....ของเรา

ขอบคุณ "คุณมะปรางเปรี้ยว" อีกครั้งนะคะ...

คำบางคำ...แทนสิ่งสื่อความหมาย

ที่โดนใจ..เราและใครๆ...ได้ทั้งนั้น

ดีใจที่ได้ ลปรร. กับท่าน "มะปรางเปรี้ยว" นะคะ (ยิ้มๆๆ)

ขอบพระคุณ "คุณพี่เมตตา" มากนะคะ

ชอบมากเลยคะ...กับกลอน..ที่สะท้อนนิยามความเป็น "Ka-Poom"...ทำให้นึกภาพว่าตัวเองช่างเป็นเด็กน้อยผู้น่ารัก...แสนจะร่าเริง ที่มีวัยไม่ห่างไกลกับน้องปลา...หากแต่ฟังๆ ดูอีกที...แหม! อาจใกล้เคียงกับคุณแม่น้องปลาเสียละมากกว่า (อิอิ...แอบยิ้มล่ะสิ)....

พี่กะปุ๋มเข้าไปดูฝีมือน้องปลาหน่อยซิคะ ที่นี่ค่ะ click 
น้องปลารออยู่ค่ะ

มาอีกครั้งน่าจะ link ไม่สำเร็จ เอาใหม่ค่ะ http://gotoknow.org/blog/km-psu/41697
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท