Blog นี้มีชื่อ Blog ว่า In Mind ตามชื่อก็สะท้อนอยู่แล้วว่าเป็นการตามเข้าไปในเส้นทางแห่งจิตใจ ด้วยเจตจำนงเป็นสิ่งที่ข้าพเจ้าปรารถนาอยากจะถ่ายทอดเรื่องราวแห่งการเรียนรู้บนเส้นทางแห่งภายในจิตใจของตนเองและผ่องถ่ายออกมา...

มีคำอธิบาย Blog ว่า...

เป็นสมุดบันทึกเล่มเล็กๆ ที่ถ่ายทอดเรื่องราวและการเรียนรู้ผ่านชีวิตของคนคนหนึ่งที่เป็นส่วนประกอบเล็กๆ ของจักรวาลนี้...

จำได้ว่าตั้งแต่เด็กๆ มักครุ่นคิดและสงสัยในตนเอง ได้คำตอบบ้างไม่ได้คำตอบบ้าง...ตามประสาสมองน้อยๆ ที่จะพิจารณาได้ รู้แต่ว่าการเติบโตค่อนข้างมีโลกส่วนตัวและความมีจินตนาการค่อนข้างมาก ... มักเล่นคนเดียวและจินตนาการไปตามเรื่องราว

พอเติบโต...การเรียนรู้ปรากฏขึ้นผ่านประสบการณ์บ้าง จากการอ่านหนังสือบ้าง จากการฟังบ้าง...แต่การคุยกับตนเองก็ยังมีและเป็นอยู่ ผลจากการคุยกับตนเองก็มักจะผ่องถ่ายออกมาเป็นการเขียนบันทึก และพอได้มาเรียนทางด้านจิตวิทยา อันสนใจเรียนในสาขาจิตวิทยาให้คำปรึกษา (Psychology of Counseling) ทำให้ได้ตื่นว่า ที่เรียนมานั้นเป็นความล้มเหลวของตนเองอย่างสิ้นเชิงทั้งๆ ที่เป็นเรื่องของจิตใจ หากแต่...ยิ่งเรียนยิ่งห่างจิตใจออกไปทุกทีเพราะเป็นการมุ่งเน้นไปเรียนทฤษฎีมากเกิน หากแต่ขาดความเชื่อมโยงมาสู่การปฏิบัติ...

แต่...ในความโชคดีที่มีอาจารย์มักสอนในเรื่องการสำรวจเข้าไปในจิตใจ ทุกๆ วันท่านจะถามว่าวันนี้รู้สึกอย่างไร และคิดอะไร...พร้อมกันนั้นท่านก็ให้เขียนออกมา ทำเช่นนี้อยู่นานเป็นปี นี่เป็นการเริ่มเดินสวนทางกลับเข้ามาในจิตใจ ซึ่งเป็นการสำรวจเข้ามาตนเองทำให้ตรงจริตที่มีมาตั้งแต่เด็กๆ ในเรื่องการคุยกับตนเอง อันเป็นวิถีแห่งการค้นเข้าไปในความรู้สึกนึกคิดของตนเอง...

จากนั้น...ก็เริ่มต้นการค้นหาเข้าไปในจิตใจตนเองอย่างจริงๆ จังๆ...ยิ่งค้นคว้ายิ่งเกิดการเรียนรู้ เสมือนการเดินทางที่เดินทางไปท่ามกลางสภาวะแห่งความแห้งผาก แล้วกลับได้ไปเจอสายธารและเดินสวนกระแสแห่งสายธารนั้นเพื่อไปจุดแห่งกำเนิดสายธารนั้น

ทุกๆ รายละเอียด...

ปรากฏเป็นทั้งความร้อนและความเย็น ความหลงและความตื่นรู้...ความโกรธและความยอมรับด้วยใจที่อ่อนโยน...ความอยากได้และความเบื่อหน่าย ด้วยใจแห่งความปรารถนาที่อยากจะตะโกนบอกกล่าวต่อคนอื่นๆ ว่า "ตนเองได้เจอสายธารและกำลังเดินไปค้นหาต้นกำเนิดแห่งสายธารนั้น" จึง...ได้บันทึกเรื่องราวประสบการณ์ของตนเองไว้ เพื่อที่ว่าอาจมีใครพลัดหลงเดินมาตามหนทางที่ข้าพเจ้าได้ผ่านมา...

การพิจารณาเข้าไปในจิตใจ ทางภาษาธรรมเขาเรียกว่า "จิตภาวนา" คือ การจดจ่อพิจารณาเข้าไปในจิตใจของเรา มากกว่าการท่องไปในโลกภายนอกที่ไม่ใช่จิตใจ หลายๆ ท่านมาอ่านอาจบอกว่าไม่เข้าใจในความหมายที่สื่อ ข้าพเจ้าก็มักจะบอกว่าไม่เป็นไรให้อ่านไปก่อน เรียนรู้ไปก่อน...เดี๋ยวสักวันจะปรากฏเป็นความเข้าใจได้เอง เมื่อเราค้นหาเส้นทางแห่งภายในจิตใจเราเจอ...

แรกๆ ของการเดินทางเข้าไปในจิตใจ เราจะเจอหนทางที่หยาบขรุขระ...

พอสักพัก...ก็เจอกับเส้นทางที่ละเอียดขึ้น...

และยิ่ง...ใกล้ปลายทาง เราจะพบกับความละเอียดอย่างที่สุด

ทำให้...นึกถึงเมื่อก่อนที่ได้มีโอกาสฟังคำเทศน์สอนขององค์พระหลวงตามหาบัวที่ว่า...สภาวะแห่งจิตใจเรานั้นมีทั้งหยาบ-กลาง-ละเอียด ... แต่เมื่อพิจารณาอย่างถ่องแท้แล้วมันมีเพียงสภาวะเดียวเท่านั้นเพียงแต่ท่านแบ่งออกเพื่อให้เราเข้าใจเท่านั้นเอง...

ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว ยิ่งเราเรียนรู้เรื่องจิตใจเราจะเกิดเป็นความปรากฏแห่งความเข้าใจที่ลึกซึ้งเพิ่มมากขึ้น เพิ่มมากขึ้นเท่านั้นเอง...

และเมื่อเราเข้าใจมากขึ้นแล้ว...เราจะปรากฏขึ้นเป็นรอยยิ้มน้อยๆ ว่า อืม...มันก็มีเพียงเท่านี้เองหนอชีวิตเรา เราหลงเป็นบ้าเป็นหลังอยู่ได้...

ในความรู้สึกของข้าพเจ้าแล้วมองว่าการเรียนรู้จิตใจเป็นเรื่องที่สนุก ท้าทายและน่าค้นหาอย่างยิ่ง ยิ่งเรียนรู้ยิ่งทำให้เราเกิดความรู้สึกตัวว่าแท้ที่จริงๆ แล้ว "ไม่มีเรา"... แต่เราไปหลงว่ามีเรา นี่เป็นเรา...

๓ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๔

เขียนใน GotoKnow โดย Ka-Poom
ใน In Mind

คำสำคัญ (Tags): #mind#spiritual#จิตภาวนา#จิตวิญญาณ

หมายเลขบันทึก: 417845เขียนเมื่อ 3 มกราคม 2011 11:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม 2013 13:02 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน