ท่านมองเห็นอะไรในตัวข้าพเจ้า?
พึงฝึกมอง...น้อมสำรวจใจเมื่อได้อ่านคำถาม
และร่วมกันผ่องถ่ายออกมา...
๒๗ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๓
เปิดอ่านตอนแรก “ด้วยความเข้าใจว่าจะเข้ามาอ่านบันทึกเหมือนที่ผ่าน ๆมา”
แต่กลับมาเจอคำถาม ซะงั้น ถ้าเช่นนั้นขอโอกาสตอบนะคะ
เป็นคำถามที่เหมือนถูกถามว่า “เห็นอะไรในพี่ปุ๋ม”
พี่ปุ๋มในใจของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่คอยตามต้อย ๆ ทั้งๆ ที่ก็ไม่รู้ว่าตามเพราะอะไร หรือจะตามไปถึงไหน รู้อยู่เพียงว่า “การเดินตามหลังอยู่เช่นนี้จะไม่หลงทาง” เมื่อถูกถามว่า “เห็นอะไรในผู้ที่เราเดินตามหลัง” จะว่าไปคงตอบได้ยากค่ะ รู้สึกได้เพียงพลังบางอย่างที่มักจะส่งมาที่ใจเสมอเมื่อหมดหนทาง พลังบางอย่างที่สัมผัสเข้าไปแล้วอยากลุกขึ้นมาสู้ใหม่ เมื่อรู้สึกท้อ เป็นพลังที่ทำให้ใจที่มืดบอดพอจะเห็นทางสว่าง ตลอดระยะเวลาที่ได้รู้จักเห็นความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในชีวิตนี้มากมาย เป็นสิ่งที่รับรู้กับตนเองถึงคำว่า “เจริญขึ้น” แต่ก็ยังรับรู้อยู่ในตนเองค่ะว่า “ยังเจริญได้อีก”
บางคราก็เหมือนลมเย็นพัดมาเมื่อรู้สึกร้อน เหมือนน้ำที่อยู่ตรงหน้ายามเมื่อรู้สึกกระหาย การได้รับมาก ๆ ทำให้ต้องกลับมาถามตนเองเสมอ ๆ ว่า “แล้วได้ให้อะไรกับท่านบ้างรึยัง” คำถามนี้ดังขึ้นมาในใจเสมอค่ะ แต่ปัญญาก็น้อยนิดเกินกว่าจะรู้เองได้ จึงตั้งใจทำเท่าที่พอทำได้ อย่างไรก็ตามขอโอกาสบอกว่า “กราบขอบพระคุณด้วยหัวใจค่ะ”
ท่านมองเห็นอะไรในตัวข้าพเจ้า
เมื่อมองเห็นท่าน ก็มองเห็นเรา เพราะเราและท่านต่างก็เป็นมนุษย์ที่มีจิตสำนึกร่วมเดียวกัน มีความรัก มีความงาม มีความโกรธ มีความเอื้ออารี มีความกลัว มีความขัดแย้ง มีความดี เราและท่านต่างมีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน เราไม่สามารถอยู่อย่างโดดเดี่ยวได้ เราไม่สามารถอยู่ได้โดยลำพังเพียงคนเดียวในโลก เราและท่านต่างสัมพันธ์กัน หากท่านสัมพันธ์กับสิ่งมีชีวิต ต้นไม้ ดวงอาทิตย์ สายลม อากาศ สัมพันธ์ด้วยความสมบูรณ์อันเกิดจากความเข้าใจในความเป็นมนุษย์ ด้วยการเกิดจิตสำนึกจากความใส่ใจ อันเป็นความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นจากความงาม ความรัก นั้นคือท่านได้สัมพันธ์กับสิ่งดังกล่าวด้วยความเป็นทั้งหมด ไร้การแบ่งแยก ไร้การมีอำนาจเหนือ ไร้การยึดครอง ไร้ความโกรธ ไร้ความกลัว ไร้การกดข่ม มีอำนาจเหนือ ด้วยความสัมพัธ์เช่นนี้ คือสิ่งที่เราเห็น
กระผมเดินทางเข้ามาด้วยความสัมพันธ์เช่นนี้ ที่ใดมีความงาม ที่ใดมีความรัก ที่นั้นคือตัวเรา ที่นั้นคือสิ่งที่เรามองเห็น ท่านมองเห็นอะไรในตัวข้าพเจ้า เป็นคำถามที่ดีงามมาก เพราะสิ่งที่เรามองเห็นในตัวท่าน คือสิ่งที่เรามองเห็นความสัมพันธ์ต่อเพื่อนมนุษย์ ต่อสิ่งมีชีวิต ด้วยการตระหนักรู้ในความดี ความงาม ดระหนักรู้ว่า เราเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งมีชีวิต ในจักรวาลนี้ ในทางช้างเผือกนี้ ในอากาศธาตุนี้ ขอนำความเห็นในตัวท่านนี้ มาถ่ายทอดให้ท่านฟัง
และขอสวัสดีในความเป็นกัลยาณมิตรที่งดงาม มีความสุขอิ่มเอิบใจ เบิกบานในดวงจิต ด้วยการเกิดใหม่ทุกลมหายใจเข้า ออก ขอส่งความปราถนาดีนี้ ให้เจริญในวาระดิถีวันแห่งปีใหม่นี้ ครับ
เห็นรอยยิ้มริมแก้มรอยแย้มยิ้ม
นั่งยองยองอยู่ริมปะรำนั่น
กลางแปลงหญ้าแปลงผักเพราะรักมัน
มีสุขสันติ์อารมณ์ตามสมควร เอย....เห็นอย่างงี้แหละ อิอิ
พี่กะปุ๋ม ในภาพ ติดดิน ใจดี ใจเย็น ง่ายๆ ไม่เรื่องมาก
นั่งท่านี้ ชวนไปหาหอย ชายเล กันดีกว่าค่ะ .. สุขสันต์ทุกวี่วันนะคะ
มองเห็น...
ธรรมชาติ (มนุษย์และสรรพสิ่งต่าง ๆ)...
^___^...
สิ่งที่เห็นคือความอุ่นเมื่อได้สนทนา ความเย็นเมื่อต้องการความสงบในใจ
ปุ๋มเป็นน้องที่เล่าเรื่องต่างๆ สอนพี่ได้โดยไม่ต้องนั่งอยู่ด้วยกัน
เห็น "คน"ตัวเล็กๆที่มีพลังมากมายไม่รู้หมด
เห็น Super Woman ที่น่ารักที่สุดค่ะ
สิ่งที่เห็นในตัวอาจารย์คือความอบอุ่น ใจดี เวลาได้พูดคุยด้วยแล้วรู้สึกสบายใจทำให้อารมณ์ร้อนหรือความร้อนในใจลดลงทำให้ใจเรากลับมาเย็นขึ้นอีกครั้ง อาจาร์เป็นกันเองไม่ถือตัว มีความเรียบง่าย และการที่ได้เข้ามาทำงานวิจัย R2R ได้เข้ามารู้จักกับอาจารย์ถือว่าโชคดีเป็นอย่างยิ่ง
เห็นความเมตตา กรุณา พลังที่พร้อมทุ่มเท เพื่อสรรพสิ่งที่จะสามารถช่วยเหลือได้ ดำเนินวิถีชีวิตไปตามธรรมชาติ ไม่เคร่งเครียดในสิ่งที่ได้กระทำและสิ่งที่เกิดขึ้นบนเส้นทาง เป็นแบบอย่างที่ดีในการช่วยสอน ชี้แนะแนวทางในการปลดแอกให้ชีวิตได้เบาลง อุ่นใจเมื่อได้ปฏิสัมพันธ์
มองเห็น.....รอยยิ้มที่ดูจริงใจ บริสุทธิ์ เหมือนรอยยิ้มของเด็กที่ขาวสะอาดไม่มีความเสแสร้งใดๆ
มองเห็น.....ความอบอุ่น ความเมตตา ที่แฝงไว้ในรอยยิ้ม
มองเห็น.....ความกล้า...ความกล้าที่แฝงอยู่ภายใน..แต่พลังพุ่งออกมาทางแววตาอย่างชัดเจน พลังที่จะนำทุกคนที่อยู่รอบข้างอาจารย์ให้เข้าสู่เส้นทางที่มีความสุขอย่างแท้จริง...
มองเห็นความตรงไปตรงมา...ความกล้าที่จะสะท้อนความเป็นตัวตนของคนที่อาจารย์รัก ให้คนคนนั้นรับรู้โดยที่ไม่เกิดความขุ่นเคืองในจิตใจ....อาจารย์สุดยอดค่ะ...
ความสุข ความสบายใจ แสงสว่างแห่งปัญญา