เราสามคน...คนสามรุ่น ยาย แม่ และหลาน...
ได้ในสิ่งที่แต่ละคนมีเป้าหมายทันทีที่กลับถึงบ้าน ข้าพเจ้าได้นำ "สารคดีชุดพิเศษ ZEN 2010 จากสวนโมกข์สู่หมู่บ้านพลัม"... มาเปิดดู
ตลอดของการสัมผัสผ่านผัสสะ ใจนี้อิ่มเอมอย่างบอกไม่ถูก
ความงาม...แห่งพุทธะ...
นำมาซึ่งลมหายใจเบาเบา มองความแง่งามของชีวิตที่เปี่ยมไปด้วยความทุกข์ และการก้าวพ้นออกจากความทุกข์
ทุกข์และความพ้นทุกข์อยู่...ในที่ที่เดียวกัน
ไม่มีอะไร ไม่มีกาลก่อน...ไม่มีวันข้างหน้า...หากแต่มีวันนี้ ที่นี่ และเดี๋ยวนี้
ทำให้นึกขำขำและนั่งยิ้มบางๆ ออกมา เรานั้นเตลิดเปิดเปิงกระเซอะกระเซิงคล้ายคนบ้าที่หมุนตัวเองไปชนสภาวะต่างๆ เราร่ำร้องออกมาด้วยหัวใจแห่งความทุกข์ตรม...
แต่...เมื่อ
เราน้อมตัวลง และหยุดอยู่กับลมหายใจ...
เท่านั้น...
เราจะได้ตื่นรู้ขึ้นมาว่า แท้ที่จริงแล้ว...ไม่มีอะไรเลย
ความปรากฏ เป็นเพียงเมฆหมอกอันเบาบางที่ทำให้เราตื่นตระหนกและหวาดกลัวต่อชีวิตและความทุกข์...
ที่สุดแล้ว...ณ ขณะไม่มีทั้งสุขและทุกข์
๑๙ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๓
แด่ความงดงามที่ได้เกิด
และได้เรียน...และได้รู้
ณ ขณะที่ไม่มีั้ทั้งทุกข์ทั้งสุข
คำนี้ไพเราะนักนะครับ
มาอำนวยพรด้วยภาพวัดท่าเสา กาญจนบุรี ขอพระคุ้มครองตลอดปี2554นะครับ
ท่านโสภณ เปียสนิท เป็นผู้มีจิตอันละเมียด...จึงมองเห็นความงามอันไพเราะ...
สวัสดีปีใหม่ครับ
กราบเรียน อาจารย์ ที่เคารพ
Live & Learn ครับ
สุดใดไหนเท่า ได้เข้ามาอ่านบันทึกอาจารย์ครับ
ขอบคุณที่แนะนำคะ เห็นสารคดีนี้ใน youtube น่าสนใจมากคะ