สวัสดีค่ะ
สู้ ๆ ๆ ๆ ค่ะ
ซ้าย ขวา หน้า หลัง ไม่มีแมลงวันไปโลด ๆ ๆ ๆ ค่ะ
พี่ครูดาหลา เก่งนะคะเนี่ย หัดวันเดียว ออกนอกบ้านได้แล้ว เค้าบอกว่า แค่อาศัย ความกล้า อย่างเดียวค่ะ .. ส่งกำลังใจค่ะ พี่ครูทำได้ ;)
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้เป็นคนแรก ยังเอาภาพขึ้นไม่ได้ค่ะ
สงสัยจะภาพใหญ่ไป ไม่เก่งสักเรื่องเดียวทำไงดีหนอ Krudala จะเก่งได้สักครึ่ง
ของพี่คิม เอาภาพจากอิเตอร์เน็ตขึ้นบันทึกก็ไม่ได้อีกค่ะ
Krudala จะจำคำพูดของพี่คิมไว้ค่ะ ซ้าย ขวา หน้า หลัง ไม่มีแมลงวัน
ไปโลดๆๆค่ะ
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต และขอบคุณพี่คิมด้วยค่ะ
แหม!...ขึ้นต้นก็ชมซะจนKrudala อายม้วนเลยนะคะ...แบบว่า...ฝึกทั้ง
หมดใช้เวลา 2เดือนค่ะ.. และฝึกเป็นครั้งที่แล้ว 2ค่ะ ครั้งแรกถูกดุแรงเลยไม่กล้า
จับพวงมาลัย ครั้งที่สองเพราะลูกโทรถามอยู่เรื่อยๆว่าแม่ขับรถได้หรือยัง...ก็
ต้องกลับมาฝึกอีกครั้ง ช่วงปิดเทอมนี่กล้าขับออกนอกบ้านได้เองเพราะอุ่นใจที่
เขียนป้ายติดไว้หลังรถว่า "มือใหม่" หวังว่าจะได้รับความเห็นใจถ้าทำอะไรไม่ทัน
ใจ แต่บางคนก็กดแตรเร่งเพราะเห็นเราเป็นมือใหม่นั่นแหละ เมื่อวานขับออกไป
ธุระไปเห็นตอนรถจอดอยู่ที่ตรงถนนว่าอ้าวป้าย " มือใหม่"หายไปดีนะที่ขับมา
ตั้งไกลถ้าเห็นก่อนออกจากบ้านคงไม่กล้าขับค่ะ
เป็นไงคะ พี่ครูดาหลายังจะเก่งได้อีกไหมคะ อิ...อิ..^__^
ประสบการณ์หัดขับรถเมื่ออายุมากนี่มันลำบากใจจริงๆนะน้อง ตอนแรกก็คิด
ว่าชาตินี้เราคงไม่ต้องขับรถเอง มอบให้เป็นหน้าที่ของคนในบ้านที่ต้องดูแลเรา
แต่ตอนนี้ไม่อย่างที่คิดเพราะมันไม่สดวกหลายอย่าง ไปไหนๆก็ต้องไปด้วยกัน
บางเวลาเราก็อยากเป็นอิสระบ้างซิ..ใช่ไหมคะ ขอบคุณน้องติ๋มที่ให้กำลังใจ
ค่ะ แต่บ้านKrudala กับโรงเรียนอยู่ใกล้นิคมอุตสาหกรรม รถเยอะจริงๆค่ะ วาง
แผนไว้แล้วว่าวันเปิดเทอมวันแรกขับรถไปเองต้องไปโรงเรียนแต่เช้าไม่งั้นถนน
จะแน่นมาก... ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ครูดาหลา กึดเติ้งหาขนาดเจ้า ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ยว่ามีคู่แร่ววว...น้องก็เพิ่งขับรถเป็นผ่านมาปีกว่าๆ อิอิ สอบใบขับขี่มีเรื่องเล่าไม่รู้จบแร่ะ ขอให้พี่สู้ขับไปข้างหน้าเรื่อยๆนะคะ ถอยหลังถ้าไม่มีทางไปก็ลงกวักมือเรียกหาคนช่วย 555555 ระลึกถึงนะคะผ่านหน้า รร. โปรดหยุดรถเลี้ยวซ้ายเข้าไปเยี่ยมเยียนน้องสาวนะคะ
ครู ป.1 ขับรถบนถนนมา 15 ปี
ไปสอบใบขับขี่(ซ่อมเพราะขาด)
ก็ตกไป 1 รอบค่ะ ตกที่เดียวกันนี้แหละ
สวัสดีค่ะพี่ครูดาหลา
แวะมาเยี่ยม..มือใหม่หัดขับค่ะ
ใหม่ๆก็เป็นแบบนี้กันทุกคนแหละ จ้องเป๋งไปข้างหน้ามือกำพวงมาลัยรถแน่น
มือและเท้าเย็นไปหมด....
krugui จำได้ว่าขับรถไปโรงเรียนวันแรก เพื่อนครูที่โรงเรียนถามว่า..เป็นไงมั่ง
ขับมาเร็วรึเปล่า เจอสิบล้อแล้วทำไง....และ ฯลฯ
จำได้ว่าตอบไปคำเดียวว่า...ขับเหยียบมาตั้ง 40 เหงื่อออกเต็มฝ่ามือเลย.....
ครูที่โรงเรียน.....ฮา.......hahahahahaha
สวัสดีครับ krudala พยายามเข้านะครับเป็นกำลังใจให้ครับ ดังสุภาษิตที่ว่า ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำร็จอยู่ที่นั้นครับ
ขอให้พี่สู้ขับไปข้างหน้าเรื่อยๆนะคะ ถอยหลังถ้าไม่มีทางไปก็ลงกวักมือ
เรียกหาคนช่วย ๕๕๕๕๕ พี่ Krudala ทำตามที่น้องครูรินดาแนะนำไปเรียบ
ร้อยแล้วค่ะ คือถนนจากบ้านไปโรงเรียนจะต้องขับขึ้นตลิ่งที่เป็นพนังกั้นลำแม่น้ำ
กวง วันก่อนขับขึ้นไปหยุดตรงกึ่งกลาง ถนนข้างหน้าก็มีรถวิ่งไปๆมาๆไม่ยอมให้
ขึ้นตลิ่งไปง่ายๆ รถข้างหลังก็จ่อมาเราก็ขึ้นไม่ได้จะเหยียบคันเร่งรถก็จะถอยไป
ชนคันหลัง ก็เลยโบกมือให้คันหลังไปก่อน โทรเรียกให้น้องชายมาช่วยค่ะ ถ้า
ขับเก่งแล้วจะไปแอ่วน้ำตกแล้วจะแวะกินข้าวกับน้องครูรินดาสักมื้อเตรียมแอบแค
ไว้เน้อเจ้าจะไปชิมสักวัน... อิ..อิ...
สวัสดีค่ะ...พี่ KRUDALA...
ขับเหยียบมาตั้ง 40 เหงื่อออกเต็มฝ่ามือเลย.....
ครูที่โรงเรียน.....ฮา.......hahahahahaha
เหมือนKrudala คิดไว้เลยขับเหยียบตั้ง 40 ๕๕๕๕๕
ระยะทางจากบ้านถึงโรงเรียนประมาณ 5 กิโลเมตรค่ะ แต่การจราจรหนาแน่น
มากเพราะอยู่ในเขนิคมอุตสาหกรรม และKrudala เคยถูกรถชนมาแล้ว 2 ครั้ง
จากถนนนี้เพราะขี่มอเตอร์ไซค์ ตั้งแต่นั้นมาก็มีคนคอยรับส่งทุกวันค่ะ ไม่เคยคิด
ว่าตัวเองจะได้ขับรถยนต์
สวัสดียามเช้าค่ะพี่KRUDALA
ได้อ่านบันทึกก่อนๆค่ะลูกสาวให้กำลังใจคุณแม่ในการขับรถยนต์ น่ารักมากค่ะ
ตอนสอบใบขับขี่ภาคปฏิบัติ อุ้มถอยรถชนเสาค่ะพี่และจอดก็ไม่ชิดฟุตบาท ไปบ่อยเหมือนกันค่ะกว่าจะผ่าน
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
แวะมาบอกว่า ขอเชิญไปดูแลน้องสาวคนสวยด้วยนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาแวะทักทายพี่ครูดาหลาอยู่เสมอนะคะ
ได้อ่านบันทึกก่อนๆค่ะลูกสาวให้กำลังใจคุณแม่ในการขับรถยนต์ น่ารักมากค่ะ
เพราะลูกสาวโทรมาถามความก้าวหน้าอยู่เป็นระยะนี่เองค่ะ ทำให้ต้องหัดใหม่อีก
ตอนสอบใบขับขี่ภาคปฏิบัติ น้องอุ้มถอยรถชนเสา แต่ตอนนี้เก่งแล้วนะคะ
ขอบคุณที่เป็นกำลังใจ Krudala มือใหม่ค่ะ
พอดีจะมาคำตอบพี่ครูดาหลา แต่จำผิด
เพราะเมื่อวันก่อนมันเม้นไม่ได้ในบันทึกนี้
อิอิ เช้ามายังงง เห็นพี่ดาหลาตอบเม้นพี่คิม ศิราณี เอ้ น่าสงสัย
ใช่จริงๆ ด้วย กอนั่นแหละ ครูคิมน่ะค่ะครูคิม กออายคน
ไม่น่าเลย เมื่อคืนไม่น่าคิดสั้นใจเร็ว โทรศัพท์ไม่ได้เติมเงิน
จะยืมก็ยืมไปแล้ว เห็นครูคิมออนอยู่ คิดจะให้ครูคิมโทรถามให้หน่อย
เหอเหอ เซ็งเลย อิอิ
Krudala อ่านเรื่องของน้องกอจากบันทึกของพี่ครูคิมแล้ว...เรื่องเล็กน้อย
ค่ะ ดีแล้วค่ะมีปัญหาอะไรก็ปรึกษาพี่ๆในG2Kได้ ครอบครัวของเราอบอุ่นพร้อม
ที่จะให้คำแนะนำและให้กำลังใจกันเสมอค่ะ ก็เป็นที่รู้กันไงคะมิตรภาพใน G2K
หาที่ไหนไม่ได้ค่ะ
หายเซ็งแล้วมาวาดรูปกันดีไหม ได้ฝึกสมาธิด้วย พี่ครูดาหลารอดูรูปที่
น้องกอวาดนะคะ
ไม่ได้เซ็งอะไรมากมายค่ะ
แต่เวลาหลับอยู่ดี ๆ ก็ตกใจตื่น มันเลยหลับไม่สนิท
ปกติก็จะหลับปุ๋ยถึงเช้าเลย นี่ก็สองคืนแล้ว
แต่ตอนนี้ฉลาดแล้ว ก็ปิดเครื่องตอนสามทุ่มสิ ไม่น่าโง่เลย อิอิ
พ่อบอกว่าหากโทรมาอีก ให้พ่อคุยเอง แป่ววววววววววววว
ว่าแต่ อิอิ เอารูปกอหน้าดำปิดปี๋กับกวางน้อยมาด้วยน่ะเจ้าค่ะ
หน้าดำ ดำๆๆๆๆๆๆๆ ทำไงดี โดนแดด แต่ได้บุญ วันนั้นร้อนมากๆ
ร้อนจนปวดหัวเลยค่ะ
ดีครับ ป๋มสมาชิกไหม่ครับ
พี่ครูดาหลาดังแล้ว มีมาริโอ้มาคุยด้วย อิอิ
หยุดวันเสาร์นะคะ พี่ครูดาหลาคิดว่าเป็นวันศุกร์น้องอาจเป็นชั่วโมงว่าง!
เบลอๆค่ะ เพิ่งไปอ่านบันทึกของครูดาวเรืองเรื่องทำแบบทดสอบพัฒนาสมถนะ
อะไรนั่น ยิ่งเบลอเข้าไปใหญ่ น้องติ๋มได้สอบไปแล้วหรือยังคะ หรือว่าเฉพาะครู
ประถม ? เมื่อวานนี้ก็บ่นๆไปนะเรื่องเครือข่ายเน็ตล่มเวลาใช้พร้อมกัน
เตรียมค่ะต้อนรับเปิดเทอมใหม่ ยุ่งเหมือนยุงตีกัน ๕๕๕๕
อุ-ส่า แว๊ป ไปดูมาริโอ ของยัยกอกล้วย อิๆๆ
เยือนบึงกาฬ-วัดอาฮงศิลาวาส
สวัสดีค่ะ คุณครู
ขออนุญาตมารู้จัก..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
ตามคุณกิตติพัฒน์มา (แอบตามมาน่ะ)
ตอนนี้คงขับรถได้เก่งแล้วนะคะ เอาใจช่วยค่ะ
อย่าลืมขับไปแวะเยือนบึงกาฬบ้างนะคะ
ขอบคุณค่ะ
http://gotoknow.org/blog/pa2010/405445
ตามมาดูหมูกระโดดทำสมาธิกันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูdala
มาเชียร์คุณครูค่ะ.. ขับรถอาศัยใจกล้าค่ะ.. และถ้าจะให้ดี ต้องอยู่ในภาวะจำต้องขับเอง.. ฮ่าๆๆๆ แล้วรับรอง เทคเดียวผ่านค่ะ ฮ่าๆๆๆ
คิดถึงเสมอนะคะ... ช่วงนี้ครูใจดีสุขภาพไม่ค่อยเป็นใจนัก นั่งหน้าคอมพ์นานๆ ไม่ได้ จึงห่างหายไป แต่คิดถึงอยู่เสมอค่ะ... ปิดเทอมครูใจดีไปรักษาด้วยการฝังเข็ม ที่ รพ.สมเด็จพระปิ่นเกล้า... และคุณหมอส่งตัวมารักษาต่อเนื่องที่อุตรดิตถ์ เพราะพึ่งมีหมอด้านการฝังเข็มย้ายมาค่ะ... คงต้องรอดูผลการรักษาต่อไปค่ะ
คิดถึงเสมอค่ะ...
มาเป็นกำลังใจนะคะ..ขับเป็นแล้วไม่ต้องง้อใครด้วยค่ะ...อิอิอิ.....วันนี้มาชวนไปชมอารีรังค่ะที่นี่นะคะhttp://gotoknow.org/blog/0815444794/405547
ขอบคุณที่เข้ามาแวะเยี่ยมบันทึกของKrudala นะคะ
ซึ้งในความห่วงไยค่ะ
เหมือนที่Krudalaแอบคิดอยู่คนเดียว ว่าดูเขาหงุดหงิดเมื่อเราจะขับรถเองได้
เหมือนกับกลัวว่าตัวเองจะไม่มีความสำคัญอีกต่อไป ... ประมาณนี้แหละค่ะ
แต่วันนี้ขับรถออกจากบ้านมาโรงเรียนท่ามกลางถนนที่แออัดมาก เมื่อถึง
โรงเรียนก็โทรบอก ก็ชมเรานะว่าเก่ง....เป็นเรื่องแปลกๆที่มีคำชมเชยจากคนที่
ดุอยู่เป็นประจำ
.ขอบคุณค่ะ Krudala จะใช้ชีวิตให้มีกำไร เหมือนที่ Krugui ว่าค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขอบคุณที่มาแวะทักทาย Krudala นะคะ
เพิ่งขับรถมาโรงเรียนได้อย่างเป็นทางการเป็นวันแรกค่ะ ทุกครั้งจะรอจนพ้น
ชั่วโมงเร่งด่วนจึงขับมาได้ แต่วันนี้ลุยค่ะ ติดขัดนิดหน่อยตอนจราจรโบกให้รถ
ข้ามถนนเราก็จะข้ามแต่ทำไมรถไม่ไป ตั้ง3 ครั้งเปิดไฟกระพริบอยู่กลางถนน
เลยนะ เมื่อมองลงไปที่เท้าตัวเอง ....อ้าว เป็นเพราะเราไปเหยียบครัช แล้ว
เหยียบเบรค!...เฮ้อ....กว่าจะข้ามถนนได้ จอดติดเป็น10 นาที...
ถ้าขับเก่งจะขับไปถึงบึงกาฬเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
ยายคิมอยากเล่ามั่ง ทำไงดีคะ ขับรถได้เพราะลูกดื้อและอยากลองดี พ่อ แม่ไม่อยู่ พากันเข็นรถออกถนน และหัดขับกัน สมัยน้ำมันเบนซินลิตรละ ๒ บาท อยู่ประมาณ ป.๗ ค่ะ
ผ่าน...เฉียดมาแล้วด้วย
ทราบว่าปิดเทอมครูใจดีไปรักษาด้วยการฝังเข็ม ที่ รพ.สมเด็จพระปิ่น
เกล้า... และคุณหมอส่งตัวมารักษาต่อเนื่องที่อุตรดิตถ์ เพราะพึ่งมีหมอด้านการ
ฝังเข็มย้ายมา Krudala ขอเป็นกำลังใจให้ครูใจดีหายจากการเจ็บป่วยโดยเร็ว
นะคะ
ขอบคุณที่มาแวะให้กำลังใจKrudala ในฐานะมือใหม่หัดขับค่ะ วันนี้ขับรถ
มาโรงเรียนเองได้ผ่านเรื่องตื่นเต้นนิดหน่อย แต่ก็ปลอดภัยดีค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาแวะให้กำลังใจKrudala
ต้องบอกว่าเป็นความพยายามขั้นสูงสุดทีเดียว...เหมือนท่านผฺ.อ.พูด
จริงๆค่ะ ก็...อายุปูนนี้อะนะ..อิ...อิ...
แน่นอนค่ะKrudala ไม่ยอมอาศัยขึ้นเครื่องไปเยี่ยมเพื่อนแน่ๆค่ะ
เอ๊ะ..ท่านผ.อ.พูดเหมือนเคยเห็นเลย..เคยมาแถวนี้ใช่ไหมล่ะ
เอ๊า..ลุย...ค่ะท่าน...ถึงไหนถึงกัน เติมน้ำมันเต็มถังไว้ก่อนนะคะ
เชื่อเลยค่ะ ว่าเด็กดื้อและอยากลอง ในสมัยโน้น...ทำให้เป็นยายคิมที่เก่ง
และมากด้วยประสบการณ์ในวันนี้ ตรงกันข้ามถ้าเป็นเด็กหงิมๆขี้กลัว ก็จะเป็น
ผู้ใหญ่ที่ไม่กล้าอย่างKrudala...นี่คือความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจนค่ะ
สมัยเบ็นซินลิตรละ 2 บาท อยู่ประมาณป.7 พ่อแม่ไม่อยู่ เข็นรถออกนอก
ถนนและมาหัดขับกัน....คงสนุกกันน่าดูนะคะ สมัยนั้นรถบนถนนไม่มีแล่นขวัก
ไขว่เหมือนเดี๋ยวนี้ นานๆจะมีแล่นมาสักคัน รถรับนักเรียนยังเป็นรถคอกหมูอยู่
เลยนะ น้ำมันลิตรละ2บาท แต่ก็คงแพงเพราะค่าของเงินแพง ตอนอยู่ป. 7
Krudala เรียนหนังสือโรงเรียนเอกชน ค่าเล่าเรียนเทอมละ 80 บาทค่ะ
แล้วขับรถยนต์เป็นตั้งแต่อยู่ ป. 7 เลยหรือคะ ผ่าน...เฉียดมาแล้วด้วย...มี
เรื่องตื่นเต้นมาเล่าให้ฟังอีกแล้ว เดี๋ยวเด็กๆมานั่งล้อมวงฟังคุณยายเล่าเรื่อง...
สมัยคุณยายยังสาว....น่าสนใจนะคะคุณยายคิม
ขอบคุณค่ะ
*** ทุกครั้งที่ขับรถออกจากบ้าน เราจะพบแบบฝึกเกือบทุกวัน ขอเป็นกำลังใจ ให้ขับเก่งๆ นะคะ
สวัสดีค่ะ
เป็นรถจิ๊ปทหารค่ะ มี ๔ เกียร์ สังเกตตอนคุณพ่อเหยียบและทำท่าไหนบ้างก็จำ ๆ เอาไว้
คนที่รอขับก็กอดขวดน้ำมันวิ่งตามเป็นฝูง หากรถดับแปลว่าน้ำมันหมด ก็เติม ใครเติมคนนั้นก็ขับต่อค่ะ
พากันทำเกียร์ว่างลงเนิน รถพลิกคว่ำไม่รู้กี่ตลบ แต่พวกเรากระโดดทัน แค่บาดเจ็บเล็กน้อย
สุดท้าย ยายคิมขับมอเตอร์ไซค์ บ่อจ้างเจ้า
สนุกไปกับคุณยายคิมด้วยค่ะ อยากกอดขวดน้ำมันวิ่งตามไปกับฝูงด้วย
คงเป็นเรื่องเฮฮาน่าดู แล้วใครเป็นคนออกความคิดว่าทำเกียร์ว่างลงเนิน นี่เป็น
เรื่องจริงไม่ใช่อิงนิยายเลยนะคะ แค่ได้ฟังก็ยังนั่งหัวเราะอยู่คนเดียว น่าจะนัด
กันมาเล่าเรื่องจากประสบการณ์สู่กันฟังนะคะ รับรองเรื่องของคุณยายคิมมีคน
เข้าฟังแน่นทุกรอบ...เหมือนเดี่ยวไมโครโฟนน่ะค่ะ...สรุปตรงยายคิมขับมอเตอร์
ไซค์บ่จ้างเจ้า.....๕๕๕๕๕๕ ^__^
สวัสดีค่ะ
มาแล้วรอบคุยไม่ได้ค่ะ หมุนๆๆๆๆๆ เก่งมากเลยนะคะ ขับได้เร็วด้วย ดาตอนที่หัดขับรถเพราะความจำเป็น ยังไงก็ต้องขับให้ได้ไปเรียนที่สอนหัดขับรถเลยค่ะ 7 วัน เมื่อปี 40 แล้วหลังจากนั้นก็หัดคนเดียวรอบคูเมือง ตอนสอบใบขับขี่ก็ยังไม่เก่ง จังหวะถอยค่ะ แต่ก็ขับจนได้ละค่ะ ก็เห็นใจบางคนมากที่ไม่กล้าขับออกถนนใหญ่ ทั้งๆที่ตอนไปเรียนก็ขับได้ เรืยนหลายรอบก็ขับออกถนนใหญ่ไม่ได้ พอทราบแล้วก็ไม่ทราบจะบอกเขาอย่างไรดีอีก เดี่ยวนี้ค่าเรียนแพงด้วยนะคะ
เก่งจริงนะคะ หัดขับรถเมื่อ10 กว่าปีที่แล้ว หัด 7 วันก็ขับได้แล้ว และ
หัดขับรอบคูเมืองเชียงใหม่.... 10 ปีที่แล้วคูเมืองเชียงใหม่ก็ไม่ต่างจากปัจจุบัน
เท่าไร รถก็เยอะ...คุณกานดาเก่งมากนะคะ...
ใครบางคนที่ไม่กล้าขับออกถนนใหญ่...ถ้ามาเจอคนข้างกายดุทุกๆวันเหมือน
Krudala ก็ทำให้ต้องใจกล้าขับให้ได้ค่ะ..อยากพิสูจน์ว่าเราก็มีความสามารถไง
คะ โดยเฉพาะวันที่ไปสอบใบขับขี่ไม่ผ่านในวันแรก ขับออกถนนซุปเปอร์ไฮเวย์
ออกไปเสียไกลเลยค่ะ ทั้งๆที่กระจกหลังยังมีคำว่า "มือใหม่" ติดอยู่นะคะ
เหมือนจะบอกว่า...ถึงฉันจะสอบใบขับขี่ไม่ผ่านฉันก็สามารถขับรถได้...ประมาณ
นี่แหละค่ะ แล้วก็เกิดความมั่นใจขึ้นมือใหม่นี่เอาออกก็ได้แล้ว ขับในเมืองเก่ง
แล้ว...Krudala บอกไปว่ายังไม่เอาออกหรอก สอบใบขับขี่ยังไม่ผ่านเลย ขับขึ้น
ตลิ่งทางรถไฟก็ถูกรถคันหลังกดแตรเร่งอยู่เลย....ตอนนี้ขับไปโรงเรียนได้แล้วค่ะ
ผ่านไปแล้ววัน ก็ยังขึ้นตลิ่งไม่ได้อยู่ดี หาทางเลี่ยงไปทางที่มีตลิ่งน้อยๆและไม่มี
รถคันอื่นตามมาข้างหลังค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาร่วมแสดงความเห็นนะคะ
มี fb มั้ยค่ะพี่ครูดาหลา add
Korja Thx
เป็นเพื่อนด้วยสิ
สวัสดีค่ะ
มาอีกรอบค่ะ..วันนี้มาชวนไปชมการสวนสนามที่เกาหลีเหนือค่ะ....http://gotoknow.org/blog/0815444794/406303
-สวัสดีครับ.....
-มาร่วมเป็นกำลังใจให้กับคุณครูครับ.....
-เปิดเทอมแล้ว......อย่าลืม.....ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ....
ยินดีเจ้าที่ได้ฮู้จักคนหละปูนเหมือนกั๋น แม้ว่าจะได้ไปทำงานอยู่ต่าง
จังหวัดก็ยังมีสายเลือดหละปูนเข้มข้นอยู่...ว่าอั้นเต๊อะ
. ดีใจที่ได้ ลปรร.ผ่านบล็อกครับ
แปลว่าจะไดกา ลปรร.? Krudala ผะหยาปึกบ่ตันซะหมัย...เลยบ่ฮู้เรื่อง
กั๋นเนาะ
ขอบคุณเจ้าตี้ส่งแฮงใจ๋ฮื้อ Krudala สอบใบขับขี่ผ่านทุกด่าน
ต๋อนนี้ก่อสอบผ่านทุกด่านแล้วเจ้า
คงเป๋นเพราะได้กำลังใจจากคุณสิงห์ป่าสักนั้นเน๊าะ...
ขอบคุณเจ้า
ขอบคุณที่มาเป็นกำลังใจให้Krudalaค่ะ
เรื่องสอบใบขับขี่ ตื่นเต้นตั้งแต่วันแรก ที่ได้ไปเหยียบไฟเขียวไฟแดง และ
กดปุ่ม..เหมือนของเล่นเด็กๆ เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็น เจ้าหน้าที่ก็พูดเสียงดังลั่น
เหมือนเป็นครูดุนักเรียนเลยค่ะ สอบภาคทฤษฎีก็ต้องไปสอบสองวัน สอบปฏิบัติ
ไปสามวัน ....เรียกว่าตื่นเต้นตั้งแต่วันแรกจนถึงวันสุดท้ายค่ะ ตอนสอบภาค
ปฏิบัติก็มีรถมาเป็นขบวน คันอื่นๆเขาขับขึ้นไปจอดบนเนินได้ พอถึง Krudala
กลัวรถจะพุ่งลงไปชนคันหน้าก็เบรคก่อนยังไม่พ้นเนิน รถก็จะถอยไปชนคันหลัง
ที่ตามเรามาติดๆ ....คนที่มาเป็นกำลังใจก็ส่งเสียงมาเเต่ไกล ยิ่งทำให้ตื่นเต้นไป
ใหญ่....ทำให้ไม่ผ่าน รอบสุดท้ายแก้ตัวตอนบ่ายขอไม่ให้มีคนติดตาม...ก็ผ่าน
ไปได้ค่ะ...มารู้ตอนหลังว่าไปสอบที่อำเภออื่นๆไม่ได้เข้มงวดเท่านี้ ที่ลำพูนมีคน
ทำงานนิคมอุตสาหกรรม มีคนใช้รถใช้ถนนเยอะเลยเข้มงวดกว่าอำเภออื่นๆ...
ตอนนี้ก็สอบผ่านหมดแล้ว และขับไปโรงเรียนผ่านการจราจรที่หนาแน่นตลอด
ทางตั้งแต่หน้าปากซอยเข้าบ้านจนถึงโรงเรียนได้แล้วค่ะ ..เรียกว่าไม่ธรรมดา
ของมือใหม่เชียวนะคะ ...อิ..อิ...
ขอบคุณค่ะ
ย้ายบ้านเรียบร้อยแล้วนะคะ บ้านหลังใหม่คงน่าอยู่...จัดบ้านเหนื่อยไหมคะ
.การขับรถนั้นง่ายอยู่ที่ใจจริงๆ ครับ ถ้ามั่นใจแล้วขับได้สบายมาก
น่าจะเป็นเหมือนที่อาจารย์ชำนาญพูดจริงๆด้วยค่ะ
"ถ้ามั่นใจแล้วขับได้สบายมาก"
เคล็ดลับการสอบใบขับขี่ภาคปฏิบัติ สำหรับคนมือใหม่ให้ขับเป็นคนท้ายๆ
ขับเป็นคนหลังสุดได้ยิ่งดี.... สมัยนี้เป็นการสอบด่านที่หนึ่ง ขับรถขึ้นเนิน
ด่านที่สองขับเข้าที่แคบและถอยหลัง ด่านที่สามเข้าไปจอดในช่องว่างทางด้าน
ซ้าย ด่านที่สามนี่ยากสุดๆค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณนะคะที่มาถามความก้าวหน้าของการขับรถ
พี่ครูดาหลาขับรถไปโรงเรียนได้สี่วันแล้ว ด้วยความปลอดภัย สบายดี
แต่ตอนกลับรถในโรงเรียน รถไปเสยเอากะถางต้นไม้ มีผลให้ไปหน้าด้านซ้าย
แตก กว่าจะขับเป็น ก็ฝากรอยจารึกไว้เยอะค่ะ
หนาวจริงๆด้วยค่ะ ตอนดึกยิ่งเย้น...เย็น
เดี๋ยวจะเข้านอนแล้วค่ะ ...ขอบคุณค่ะที่มาแวะทักทายนะคะ
-สวัสดีครับครูดาหลา.....
-ผ่านไปอีก 1 วัน...ขับรถเก่งละยังครับ......
-แวะมาเยี่ยมใน "วันสุข" ครับ....
-ขอบคุณครับ....
ขอสูมาเน้อเจ้า ตี้ครูดาหลาบ่เข้าใจ๋ความหมายของของคำย่อ...เพราะ
เพิ่งมาเป็นสมาชิกได้บ่เมินเลยบ่ค่อยฮู้เรื่องอะหยังหลายอย่าง ...ลปรร. แปลว่า
แลกเปลี่ยนเรียนรู้..เกยหันเหมือนกัน แต่ก็บ่เข้าใจ๋ เพิ่งมาฮู้ตอนคุณสิงห์ป่าสัก
บอกนี่แหละเจ้า
อู้ถึงสมัยเป๋นละอ่อนนักเรียนจักรคำ คุณสิงห์ป่าสักได้ขึ้นรถโดยสารไป
โฮงเฮียน บ้านอยู่ตางใดน้อ...คงจะเป๋น ต.ป่าสัก...แม่นก่อเจ้า ครูดาหลาอยู่
โรงเรียนมงคลถึงป.7 ละก่อย้ายไปส่วนบุญโญปถัมภ์ เมื่ออยู่มัธยมก่อปั่นรถถีบ
ผ่านหน้าโฮงเฮียนจักรคำทุกวัน บางวันก็โดนนักเรียนจักรคำแกล้งปั่นรถถีบมา
ล้อมฮื้อเฮาอยู่ตรงกลาง แต่พอหันว่าเฮาเป็นละอ่อนซื่อบื้อบ่ามีปาก ก็เลยบ่มีไผ
มาตอแย ... อู้ถึงร้านอาหารเก่าแก่ของหละปูน ร้านดาวคะนองเป๋นร้านตี้สาม
ล้อมาแวะกิ๋นลาบกันเพราะเจ้าของร้านเปิ้นปั่นสามล้อ ละก่อมีฝีมือแป๋งลาบลำ
แลงมาจาวหมู่ก๋อมาจอดสามล้อกิ๋นลาบกั๋น จาวบ้านก่อมาซื้อตวย ตี้ขายกู่กั๋น
คืออ้ายแดงหมูปิ้ง ..นักๆเข้าก็เลยแป๋งร้านน้อยๆตี้ก๋างกองหั้นเลย ละก่อขยาย
กิจการใหญ่ขึ้นมาจนถึงเจนเนอร์เรชั่นปัจจุบัน
อู้ถึงสภาพบ้านเมืองตะก่อน ครูดาหลานั่งสามล้อไปโรงเรียนมงคล ยังหัน
จาวบ้านเปิ้นทำเสลี่ยงเอาคนป่วยมาโฮงยา มีคนหามสี่คนมีคนป่วยนอนบนฮ้า
นละก่อเปลี่ยนกันหามเตวไปถึงโฮงยาหละปูน ...คุณสิงห์ป่าสักคงบ่าตันได้หัน
แล้ว เพราะได้ขึ้นรถยนต์ไปโฮงเฮียนแล้วเนาะ ปี21-25 ครูดาหลาได้บรรจุเป๋
นครูแล้ว...ทายลอว่าครูดาหลารุ่นเก๋าขนาดไหน
แวะมาทักทายครู ผมก็เพิ่งหัดขับรถเป็นตอนที่เกลอคิมไปเยี่ยมบ้านครับ
ขับเจ้าสี่เกียร์ พาเกลอเที่ยว....
บ้านอยู่น้ำดิบ อ.ป่าซางอี้กา...เปิงแต้ Krudala ก็เกยหันหน้าละอ่อนตี้นั่ง
บนหลังคารถยนต์มาโฮงเฮียนตอนเจ้า....เพราะKrudala ยืนรอซ้อนรถ
มอเตอร์ไซค์เพื่อจะไปสอนตี้โฮงเฮียนวัดร่องช้าง อยู่ตี้ปากทางสันห้างเสือตึง
วัน แต้เนาะสมัยนั้นถนนยังเป็นฝุ่น เวลาครูตี้ไปสอนตางปู้นขี่รถมอเตอร์ไซ
ค์ตวยกันไป ถ้าไปปะรถยนต์ขนไม้ซุงสวนตางมาจะขะใจ๋จอดรถข้างตางละก่อล้น
ไปอยู่ไกลๆเอาผ้ากุ้มกะลุมหัวไว้หมด บ่าอั้นหน้าต๋าผมเผ้าจะเป๋นฝรั่งไปหมด
โฮงเฮียนวัดร่องช้างจะอยู่กลุ่มท่าตุ้มกลุ่มกีฬาเดียวกับน้ำดิบ เวลามีงานแข่งขัน
กีฬานักเรียนจะเป๋นงานใหญ่ของตำบลเลยเนาะ อย่างอี้ก็แปลว่าคุณสิงห์ป่าสักก็
คงเป๋นลูกศิษย์ของครู สนั่น ศรีกอก, ครูสุปรีดี , ครูประวัติ กาสุริยะ...ฯลฯ มีครู
มานพ ชนะศึก เป๋นครูใหญ่ใจ้ก่อ ตอนนั้น Krudala เป๋นครูใหม่ แต่ก็ปะกั๋นตอน
เจ้าตี้สันห้างเสือตึงวัน ทำฮื้อคุ้นเคยกั๋น
โฮ๊ะ...ซวดไป Krudala เกือบจะได้เป๋นครูของคุณสิงห์ป่าสักละ
ดีใจตี้มาปะจาวหมู่ตี้เกยเดินทางสาย"สันห้างเสือแห่งความหลัง"ตวยกันเนาะ
คุณสิงห์ป่าสักเปิ้นเป๋นละอ่อนตั้งใจเฮียนแต้ เลยได้ทำงานดีมีอนาคตไกล
ยินดีตวยเน้อครับ
สวัสดีครับKRUDALA
-สวัสดีครับครูดาหลา....
-แวะมาเยี่ยม///ว่าขับรถเก่งละยังน่ะครับ.....
-วันนี้ผมมี..."รถถีบ"มาฝากครับ....
-เก็บภาพมาจากในพื้นที่น่ะครับ....
-ขอบคุณครับ
ขอบคุณเจ้าตี้แวะมาถามข่าวคราวเรื่องขับรถของ Krudala
วันนี้ขับคล่องขึ้นแล้วเจ้า จากการตี้ต้องผ่านถนนตี้การจราจรหนาแน่นทุกวัน
มันทำฮื้อต้องตื่นตัวและกล้าขับ จนผ่านมาได้หลายวันผ่านไปด้วยดีเจ้า
ขอบคุณตี้เอาภาพรถถีบมาฝากเจ้า อยู่บ้านKrudala ก็ปั่นรถถีบเป็นประจำเจ้า
คุณเพชรน้ำหนึ่งคงไปแอ่วมาหลายตี้ เลยได้ภาพรถถีบในพื้นที่มาฝาก หยังบ่า
เอาเจ้าของรถมาตวยละเจ้า
ว้าว!...ครูเก่งทุกเรื่องเลยนะค่ะเป็นครูที่ใจดีแล้วยังเก่งทุกเรื่องอย่างนี้เป็นครูดีเด่นเลยนะเนี้ย...ขอให้ครูฝึกได้เร็วๆนะค่ะหนูจะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^
ขอโทษ...นะค่ะคุณครูพอดีหนูลืมเขียนชื่อ แหะๆ หนูซุ่มซ่ามไปหน่อย แต่หนูมารายงานตัวแล้วค่ะ! ด.ญ.วนิดา จงงามวิไล
สวัสดีจ้ะ ด.ญ. วนิดา จงงามวิไล
ขอบใจนะจ้ะที่บอกว่าครูใจดี และเก่งทุกเรื่อง ก็เหมือนนักเรียนแหละค่ะเวลาครูชมว่านักเรียนเป็นคนดี ขยันเรียน เป็นเด็กน่ารัก...หนูรู้สึกยังไงล่ะจ้ะ?....
แสดงว่าคำพูดและกิริยาท่าทางของคนเรา เป็นการสื่อสารที่มีผลให้ผู้อื่นๆที่อยู่รอบข้างเกิดความรู้สึกชอบ หรือไม่ชอบเราก็ด้วยคำพูดและท่าทางของเรานี่เอง.... เราอยากให้ใครๆชอบเราก็ควรพูดหรือแสดงแสดงกิริยาดีๆกับเขาเป็นการให้เกียรติผู้ที่เราพูดด้วย และสิ่งนั้นก็จะสะท้อนกลับมาหาตัวเรา...เหมือนสุภาษิตว่า
" ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว "
ขอบใจภาพน้ำตกสวยๆ ที่เอามาฝากครูนะจ้ะ
สวัสดีค่ะ ครู
ครูค่ะ สุดยอดเลย
แล่มเลย 5555+ อิอิๆ
สวัสดีจ้ะ เด็กหญิงมณีรัตน์ วังทอง
วันนี้เข้ามาทักทายครูได้ ทำการบ้านเสร็จแล้วใช่ไหม
ดีนะรู้จักแบ่งเวลา จะได้ไม่มีปัญหาในการเรียน
ครูมีภาพนี้มาฝากนะจ้ะ...แล่มเลย...๕๕๕ ^__^