ยกให้หมดเลย

ตอนนี้มีน้ำผึ้งเป็นกาวใจและไข่แดงในบ้าน ทุกคืนก่อนเข้านอนตาจะมาชวนน้ำผึ้งไปนอนดูลิเกบ้าง คาราโอเกะบ้าง จนน้ำผึ้งหลับคาจอพร้อมกับตานั่นล่ะ ผู้เขียนมีหน้าที่อุ้มออกมาให้แม่ของน้ำผึ้ง ส่วนเสาร์-อาทิตย์น้ำผึ้งต้องขึ้นไปนอนกับผู้เขียน เหล่านี้ไม่ใช่ตารางเวลา แต่ทำจนจะเป็นกิจวัตรทุกสัปดาห์แล้ว

    เมื่อวานพอกลับถึงบ้านกำลังลำเลียงของที่ซื้อออกจากถุง น้ำผึ้งวิ่งมารับและก้มไปที่เท้าของผู้เขียนบอกว่า ป้าต้อยถอดให้ คือผู้เขียนใส่ถุงเท้า น้ำผึ้งจะชอบยืนดูเวลาที่เอาถุงเท้ามาใส่ แต่วันนี้นึกอะไรมาก็ไม่รู้ วิ่งมาถอดให้ น่ารักมาก

    น้องสาวก็นอนอยู่ในห้องนั่นล่ะ ก็นอนมองแต่ไม่ว่าอะไร เพราะช่วงนี้น้ำผึ้งจะฝึกทำอะไรเองหลายอย่าง เช่น ใส่กางเกงและเสื้อเอง ใส่ pamper เอง และช่วยแม่ตากเสื้อผ้า ตากเป็นด้วยนะ คือ ผู้เขียนไม่รู้แล้วน้ำผึ้งมาช่วย ก็ห้ามเขา แต่น้ำผึ้งก็ทำให้ดูว่า ทำได้จริง ๆ

    วันนี้มาเล่าให้พี่ ๆ ที่ทำงานฟัง เขาแซวว่า แบบนี้มีอะไรต้องยกให้หมดเลย ทั้งมรดกและหนี้สิน ผู้เขียนแซวกลับว่า เอาแค่หนี้สินก็พอ แต่ก็เล่าให้เขาฟังว่า ช่วงนี้จะซื้อของฝากให้น้ำผึ้งทุกวัน เช่น เสื้อผ้า รองเท้า ตุ๊กตา ดินน้ำมัน สีเทียน อื่น ๆ ดังนั้น แต่ละวันจะรีบวิ่งมารับคงกะมาดูว่า วันนี้จะมีอะไร แต่ก็ไม่ทุกวันหรอกนะ ยกเว้น วันไหนที่หลังกระทรวงฯ มีของที่น่าสนใจจะซื้อไปฝากน้ำผึ้ง

     บางวันยังไม่ทันเข้าบ้าน รู้สึกมีคนปีนโต๊ะอยู่ในบ้าน ก็มองขึ้นไปและถามว่า น้ำผึ้งเหรอ แต่บางทีไม่ต้องถามเพราะจะได้ยินน้ำผึ้งตะโกนบอกน้องสาวว่า ป้าต้อยมาแล้ววววว และมายืนรอที่หน้าประตู คือ ถ้าประตูเปิดก็จะวิ่งมาช่วยขนของ โดยเฉพาะของที่เขาสนใจจะรีบถือเองก่อนเลย

     ส่วนมากของที่ซื้อกลับบ้านแต่ละวันคือ ของกิน ผลไม้จะไม่ขาด โดยมากจะซื้อขึ้นหิ้งถวายพระ/พระภูมิเจ้าที่ และเจ้าแม่กวนอิม โดยเฉพาะพ่อ ผู้เขียนจะต้องซื้อขนม/ผลไม้เอาวางไว้ให้พ่อเห็นจะได้หยิบทานได้ทุกเวลา