ยอมจำนนและงอมืองอเท้า
ยอมจำนน...
คือ...สภาวะแห่งการน้อมรับความปรากฏที่เกิดขึ้น ณ แห่งเวลาปัจจุบัน
เป็นสภาวะแห่งการประสบของ "คน" ผู้ที่ยังมีลมหายใจ...
การยอมจำนน เป็นสภาวะที่น้อมนำใจที่ถูกจองจำให้อ่อนโยนลง และมองเห็นห้วงบ่วงเหตุด้วยความเข้าใจ ...อันปราศจาก "ความหวาดกลัว"
เพราะเมื่อใดที่เรา...ปราศจากความหวาดกลัวแล้ว...
เราจะได้รับทั้งอิสระภาพและขณะเดียวกัน ... ความอ่อนโยนของ "ดวงจิต" ที่เปี่ยมด้วยความเข้าใจ จะนำไปสู่ประตูแห่งจิตที่มีเมตตา
ความหวาดกลัว...และความโกรธแค้นเคือง...จะเบาบางละลายหายไป
ดวงใจจะเปี่ยมด้วยอิสระภาพและเมตตาเข้ามาแทน
ปัญญา...จะปรากฏน้อมนำทางเราไป สู่ธรรมชาติของ "ความไม่งอมืองอเท้า" หากแต่แปรเปลี่ยน มาเป็นพลังงานอันภายในที่ยิ่งใหญ่...ที่ถูกดึงออกมาใช้ขณะที่ยังมีร่างกายและลมหายใจหล่อเลี้ยงนี้อยู่...
แต่...บนหนทางนี้
คนเรานั้นต้องอาศัย..."ความกล้าหาญต่อความศรัทธาในธรรมชาติ"...
เพราะไม่งั้นจะตกเคลื่อนเข้าไปในสภาวะที่เรียกว่า "ยอมจำนนและงอมืองอเท้า"...เท่านั้นเอง
๓๐ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๓
สำหรับวันที่ได้ตื่น
ความเห็น (5)
จิตใจที่ยอม...คือหลักธรรมขั้นสูง จะเกิดได้ก็ต้องมีความรักความศทรัธา ไม่มีใครบังคับใครให้ยอมรับได้.....
จากเบื้องลึกน่านน้ำมหาสมุทร
สู่เวิ้งฟ้ากว้างไกล สุดขอบฟ้า...
สวัสดีค่ะพี่กะปุ๋ม
ยอมจำนนฟ้าดิน อย่างเดียวค่ะ ส่วนเรื่องอื่นไม่งอมืองอเท้า
มาหย่อนความคิดถึง ในช่วงอากาศเปลี่ยนแปลง รักษาสุขภาพะนคะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์
พี่ปูนมารับงานสุขภาพจิตได้ 2 เดือน ประมาณเดือน ก.พ.54ไปเรียน PG
ตอนนี้อยู่คลินิกจิตเวช และให้คำปรึกษาผู้ป่วย มีข้อสงสัยปัญหาในการทำงานใหม่ๆ เหมือนกัน
ต้องใช้พลังแห่งความกรุณา เมตตา และพลังจิต
ขอบคุณค่ะ
ดีจังเลยค่ะพี่ปูน...
จะได้เห็นจิตใจจิตได้ชัด...
เป็นความโชคดีแล้วค่ะ ทุกข์ใดไม่เท่าทุกข์ทางใจ...ได้ฝึกเจริญสติไปในตัวด้วยค่ะ
