ในค่ำคืนหนึ่งนั่งนิ่งอยู่ในมุมเดิมของชีวิต ทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา และดำเนินไป
วนไปมา..เหมือนน้ำที่ไหลวนอยู่ในอ่างเล็ก หาทางไหลกระฉอกออกไปไม่ได้
ถามความรู้สึกของตนเองว่าเป็นเช่นไร ก็ยังคงนิ่งอยู่ที่เดิม
มองไปวันวาน วันนี้ และวันรุ่ง...
ความแตกต่าง แห่งกาลเวลา นำสิ่งและเรื่องราว...
ผ่านเข้ามาให้เรียนรู้...และทำความรู้จัก..ต่อชีวิตมากขึ้น
พยายามที่จะเพ่งมอง..ออกไปนอก..มุมเดิม
มองเท่าไรก็มองไม่เห็น
เพราะ..ใจนั้นยังติดอยู่..
กับสิ่งเดิม..ของชีวิต
จึงมองไม่เห็น..สิ่งแตกต่างออกไป...จากมุมเดิม
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย Ka-Poom ใน In Mind
หมายเลขบันทึก: 38833, เขียน: 2006-07-14 13:55:13+07:00 +07 Asia/Bangkok, แก้ไข, 2013-05-15 12:59:18+07:00 +07 Asia/Bangkok, สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการ, ความเห็น: 6, อ่าน: คลิก
Handy
ลองหลับตาสิครับ .. แล้วมองด้านในของตัวเรา มองหาความจริง ปรากฏการณ์ธรรมชาติที่เกิดขึ้น ทั้งที่เป็นฝ่ายรูปธรรม และ นามธรรม ที่ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ ดับไป ตลอดเวลาในตัวเรา สิ่งที่ไม่เห็น หรือเห็นไม่ชัดก็จะชัดยิ่งขึ้น ไม่นานคงมีคำอุทานในใจว่า ฉันเห็นแล้ว ฉันรู้แล้ว และ "เช่นนั้นเอง"ในที่สุด.