คำสอนของแม่
คำสอนของแม่
คำสอนของแม่เปรียบเสมือนคำสอนที่ยิ่งใหญ่สำหรับลูกคนนี้มากเป็นคำสอนที่ไพเราะ มีความหมาย แม่ของข้าพเจ้าได้สอนข้าพเจ้าไว้มากมายหลายสิ่งจนทำให้ข้าพเจ้ามาอยู่ถึงจุดนี้ได้ก็เพราะคำสอนของแม่
แม่สอนลูกคนนี้มาตั้งแต่เด็กคำแรกที่แม่สอนลูกคนนี้ก็คือ สอนให้พูดสอนให้ยืน สอนให้เดิน และสอนให้รู้สิ่งต่างๆในโลกนี้ พอลูกคนนี้มีวัยที่ต้องศึกษาหาความรู้ แม่ก็สอนลูกคนนี้ว่าไปเรียนแล้วก็ตั้งใจเรียนนะลูกครูเขาสอนอะไรก็ตั้งใจฟังเก็บความรู้ที่ครูท่านให้มามากๆ ต่อไปลูกจะได้ไม่ลำบากเหมือนแม่ จะได้มีงานมีการทำที่ดีๆไม่ต้องมาทำงานกลางแดด กลางฝนเหมือนแม่ แม่ของข้าพเจ้าสอนประโยคนี้กับข้าพเจ้าตั้งแต่ข้าพเจ้าเริ่มเรียนหนังสือมาจนถึงตอนนี้ก็ยังสอนประโยคนี้อยู่ และครั้งใดที่แม่สอนด้วยประโยคนี้ทีไรข้าพเจ้าก็เหมือนกลับน้ำตาไหลทุกที เพราะสงสารแม่ที่ต้องทำงานหนักมาโดยตลอด ข้าพเจ้าเคยถามแม่ว่า แม่จ๊ะทำไมเราเกิดมาจนแบบนี้นะแม่ แม่ก็สอนข้าพเจ้าว่า คนเรานะลูกเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้ เลือกที่จะทำได้ เลือกที่จะเป็นคนดีสักวันหนึ่งโชคก็คงจะเข้าข้างเราสักวันนะลูก ก็เหมือนกับแม่ทำงานหนักถึงทุกวันนี้ไง ที่แม่ทำงานหนักก็เพื่อให้ลูกของแม่ได้เรียนหนังสือจะได้มีงานทำที่ดีๆ เป็นเจ้าคน นายคนไม่ต้องมาลำบากเหมือนแม่จะได้มีเงิน มีทองใช้ ถ้าคนเราขยันทำงาน ขยันเรียนสักวันมันต้องมีวันของเรา จำไว้นะลูก คนเราเกิดมาทั้งทีต้องไม่ให้เสียชาติเกิดต้องเป็นคนดีไม่เป็นคนเลว สิ่งไหนที่เราไม่มีก็อย่าไปอยากได้ อย่าไปลักขโมยของเขาถ้าเราขยันทำงานสักวันหนึ่งเราจะต้องมี และเงินทุกบาททุกสตางค์ที่เรามีอยู่ก็ใช้อย่างคุ้มค่าและตอนนี้ลูกไปอยู่ไกลบ้าน ไกลแม่ ลูกก็ต้องใช้เงินอย่างประหยัด อะไรที่ไม่จำเป็น ก็อย่าไปซื้ออย่าไปอยากได้ สิ่งไหนที่เราไปพบไปเจอที่มันไม่ดีก็อย่าไปลอง สิ่งไหนที่ลูกคิดว่ามันดีมันถูกต้องก็เก็บเอาไปคิด เอาไปทำให้มันเกิดประโยชน์แก่ชีวิตของเราจำไว้นะลูก ลูกเป็นเด็กบ้านนอก ไปเรียนอยู่ในเมืองไปเจอผู้คนแปลกหน้ามากมาย ลูกก็ต้องระมัดระวังตัวเอง ก่อนที่จะคบกับใครก็ดูเขาให้ดีๆเสียก่อน ก่อนที่จะตัดสินใจคบกับเขา เพราะเราไม่รู้ว่าเขามาดีหรือมาร้าย เราอาจจะโดนเขาหลอกได้ แล้วลูกไปเรียนอยู่ทางโน้นเจอผู้หลักผู้ใหญ่ก็ยกมือไหว้เขาบ้างคนเราต้องเป็นคนอ่อนน้อม ใครที่ดีกับเรา เราก็ดีกับเขา คนไหนที่ไม่ดีกับเรา เราก็อย่าไปยุ่งกับเขา เราก็ต่างคนต่างอยู่ อย่าไปคิดแค้นกับเขา เราต้องใจเย็นๆ คนไหนที่เขามีพระคุณกับเรา ถ้าเรามีโอกาสที่จะตอบแทนเขาได้ เราก็ต้องตอบแทนเขา ช่วยเขาในสิ่งที่เราทำได้ จำไว้นะลูก บุญคุณคนไม่ว่าชาติไหน เราก็ตอบแทนเขาไม่หมด ไปอยู่ทางโน้นก็อย่าลืมว่าเราเป็นใคร เป็นคนที่ไหน อย่าเป็นคนที่ลืมตัว ใครที่ช่วยเหลือเราให้เรามาอยู่ถึงทุกวันนี้ได้เราก็ต้องตอบแทนเขา การที่เราไปเรียนเราก็ต้องไปเรียนจริงๆ อย่าไปหลงแสง สี เสียง ถ้ารักชีวิต รักอนาคต ก็ต้องอย่าเล่นกับชีวิต อย่ามัวทำในสิ่งที่ไร้สาระสิ่งไหนที่ช่วยให้เราอยู่รอดเราก็ทำ เราจะเป็นผู้ใหญ่แล้วนะลูก เราต้องจริงจังกับชีวิตอนาคตจะดีไม่ดีก็อยู่ที่ตัวเรา อยู่ที่การกระทำของเรา ถ้าลูกเป็นคนดีปฏิบัติตัวดีสังคมก็จะยกย่องแต่ถ้าลูกปฏิบัติตัวไม่ดีสังคมก็จะรวมกลุ่มกันนินทาลูก ลูกก็อับอาย รวมถึงคนรอบข้างลูกด้วย ลูกก็คิดดูเองก็แล้วกันว่าลูกอยากได้ยินคำไหนจากสังคม ลูกก็โตแล้วก็เก็บเอาไปคิดก็แล้วกันว่าสิ่งไหนถูก สิ่งไหนผิด แม่ก็ได้แต่สอนลูก แม่จะไปบังคับให้ลูกทำอย่างโน้นอย่างนี้ไม่ได้หรอกนะ อยู่ที่ตัวของลูกเองที่เป็นผู้กระทำและไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไร ก็ให้ลูกจำไว้ว่าลูกยังมีแม่อยู่ข้างลูกเสมอ
ทั้งหมดนี้ก็คือคำสอนที่แม่ของข้าพเจ้าสอนข้าพเจ้า ที่ข้าพเจ้าจำได้ และลูกคนนี้ก็จะขอสัญญาว่าทุกคำสอนของแม่ ลูกคนนี้จะเก็บเอาไปคิด เอาไปใช้ในการดำเนินชีวิตของลูกและลูกคนนี้จะพยายามทำแต่ความดี เป็นลูกที่ดีของแม่ เป็นคนดีของสังคมไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของลูกก็ตาม ลูกคนนี้ของแม่จะต้องนำความสำเร็จไปฝากแม่ให้ได้ แม่รอลูกคนนี้อีกไม่กี่ปีลูกคนนี้จะไม่ให้แม่ทำงานหนักอีกต่อไป ชีวิตของครอบครัวเราจะต้องดีกว่านี้และไม่ว่าลูกคนนี้จะอยู่ที่ไหน ทำอะไรอยู่คำสอนของแม่จะคอยเตือนลูกคนนี้เสมอ
ความเห็น (3)
เป็นคำสอนของแม่ที่ดีมากเลยค่ะคุณทิพฟีสำหรับทุกคนที่เข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัยที่ต้องปฎิบัติตามคำสอนของแม่
ถ้าทุกคนทำตามและเชื่อฟังคำสอนของแม่ได้อนาคตก็จะประสบความสำเร็จในชีวิตได้แน่นอนค่ะ สู้ๆๆๆๆๆ
ดีมากครับสำหรับของขวัญวันแม่
ไม่มีอะไรจะประเสริฐเท่าแม่ของเราแล้ว
เนอะ