กิจกรรมวันแม่

วันแม่ปีนี้ ถึงแม้จะไม่มีแม่อยู่ข้างกาย แต่ในใจยังมีแม่อยู่ในสามัญสำนึกไม่เสื่อมคลาย

     วันแม่ปีนี้ คิดถึงแม่จังเลย วันก่อนขับรถอยู่ อดแว็บคิดถึงแม่ไม่ได้ ปีนี้เป็นปีที่ครบรอบการจากไปของแม่ เป็นปีที่ 2 วันแม่ปีนี้ ผู้เขียนและทุกคนในครอบครัวได้ทำบุญไถ่ชีวิตโค - กระบือ เพื่อส่งผลบุญไปให้แม่

     ครอบครัวของผู้เขียน รับเป็นเจ้าภาพไถ่ชีวิตโค-กระบือทุกวันแม่และวันพ่อ โดยกระบือตัวละ 16,000 บาท โคตัวละ 15,000 บาท เป็นโครงการทำบุญของวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ซึ่งนำไปแจกเกษตรกรที่ยากจนในชนบท ได้นำไปทำอาชีพเกษตรกร

     โดยโค-กระบือเหล่านี้ เข้าโครงการธนาคารโค-กระบือ จึงต้องมีกฎ ข้อบังคับสำหรับเกษตรกรที่มาขอไปทำไร่ ทำนา เช่น เวลาเจ็บป่วย ห้ามใช้งาน และต้องตรวจสุขภาพเป็นระยะ ประมาณนี้ล่ะ และยิ่งมีลูกก็มีเงื่อนไขที่ต้องส่งมอบธนาคารโค-กระบือ หรืออาจได้สิทธิครอบครองลูกโค - กระบือไปเลย กรณีนี้ไม่แน่ใจ แต่ทราบว่า มีกฎ กติกา ในการรับไปใช้งาน โดยฟังจากประกาศในวัดตอนส่งมอบโค - กระบือ ฟังแล้วหายห่วง

      หลังจากแม่เสียชีวิต ก็เริ่มมาคิดว่าจะยังทำบุญปล่อยกระบือให้ทุกวันแม่อีกไหม สุดท้ายก็ตกลงกันว่า ยังคงทำต่อไป เพื่อส่งผลบุญไปให้แม่ ทั้งที่ไม่แน่ใจว่า ป่านนี้แม่ไปเกิดแล้วหรือยัง เพราะช่วงนี้แม้แต่ฝันถึงก็ไม่ค่อยมี จนน้องสาวบ่น เพราะเขาชอบฝันเห็นแม่แทบทุกคืน

      ตอนนี้เวลาเห็นใครเดินไปไหนมาไหนกับแม่แล้ว อดคิดถึงตัวเองไม่ได้ ที่วันนี้ไม่มีแม่ ดอกไม้วันแม่ที่ทำวางขาย ก็ไม่รู้จะซื้อไปให้ใคร กิจกรรมวันแม่ที่บอกว่า ชวนแม่ไปเที่ยวก็อดนึกไม่ได้ว่า ไม่มีแม่แล้วก็อดเข้าร่วมกิจกรรมนี้เลย

      ดีนะ! มีหลานน้ำผึ้ง ถึงแม้จะเป็นโรงเรียนออกแนวคริสต์ จึงไม่มีวันแม่ บทสวดมนต์ก็ยังไม่มี มีแต่วัน meeting ของผู้ปกครอง น้องสาวชวนให้ไปงานนี้ด้วย ในฐานะผู้ปกครองของน้ำผึ้ง ความจริงอยากเก็บวันลาเอาไว้นะ แต่ก็สงสารน้อง อยากให้มีคนไปร่วมงานแสดงของน้ำผึ้ง เพราะน้ำผึ้งได้ขึ้นไปเต้น ขนาดกลับมาจากโรงเรียน ยังกลับมาเต้นให้ดูตลอด คาดว่าวันจริงคงไม่ได้อย่างที่ฝึกซ้อม เพราะคนเยอะเด็กคงตื่นเวที

      วันแม่ปีนี้ไม่มีแม่ แต่เหมือนเป็นแม่ของน้ำผึ้งแทน เพราะต้องไปร่วมงานแสดงของหลานในฐานะผู้ปกครอง ทำให้คลายความคิดถึงแม่ไปได้บ้าง เพราะยามที่คิดถึงก็จะมานำเวลามาให้กับเจ้าน้ำผึ้งแทน คือ วัน ๆ ต้องมีเรื่องหรือกิจกรรมวุ่นวายกับหลานสาวตัวน้อย จนหมดเวลาคิดถึงแม่ไปได้บ้าง ไม่มากก็น้อย

             ผู้เขียนกับแม่ ตอนที่แม่แข็งแรง

        หลานน้ำผึ้งกับย่า