ช่วงนี้ห่างหายการบันทึกไปเสียนาน ไม่ได้หมายความว่าไม่มีเรื่องราวบันทึกนะคะ เรื่องราวที่อยากบันทึกมีทุกวินาทีเลย แต่ว่า ติดขัด บริหารเวลาไม่ค่อยจะลงตัว ต้องทำ นั่น...นี่....โน่น อยู่ตลอด ไม่เป็นไร ยังดีกว่าหายไปเลย ใช่มั๊ยคะ
วันนี้อยากแสดงข้อคิดเห็นว่า ตัวเรากับการให้ความหมายของตัวเอง ส่วนมากแล้วดิฉันก็จะให้ค่าและความหมายของตัวเองให้สอดคล้องกับเรื่องราวที่เราไปเกี่ยวข้องหรือบริบท นั่นเอง ดิฉันได้รับเลือกให้เข้าร่วมงานวิจัยเชิงคุณภาพ ของ สรพ. ร่วมกับ สสส. และ สว.สส. การเข้าร่วม Work shop แต่ละครั้งก็มีความหมายเช่นกัน ครั้งที่ 1 ,2 เป็นกิจกรรมเรียนรู้ ฝึกทักษะ ดิฉันก็แต่งตัวตามสบายแบบพื้นบ้าน จนใครๆ จดจำ จัดเก็บ เลยว่า แบบนี้ ต้องดิฉัน พอครั้งที่ 3 เป็นกิจกรรมที่มีอาจารย์พิเศษมาร่วมบรรยาย ดิฉันแต่งตัวแบบสากล จนใครๆทักว่า เปลี่ยนไป...ที่จริง ดิฉันไม่เปลี่ยน แต่...สถานการณ์เปลี่ยนไปต่างหาก ใช่มั๊ยคะ
เอารูปมาเปรียเทียบให้ดูกันเพลินๆ มีอยู่ครั้งหนึ่งได้เป็นพิธีกรงาน นสส. ที่จังหวัด แต่งตัวสไตล์ มะเมี๊ยะ นางรำ ก้เลยมาขอเก็บภาพร่วมค่ะ
ภาพนี้แต่งตัวเข้าร่วมพิรับเสด็จพระวรชายาฯ งาน HPH ของกรมอนามัยค่ะ
กลมกลืน สอดคล้อง ตามบริบท ดีมั๊ยคะ
สวัสดีครับ ขอบคุณที่นำภาพสวยๆมาให้เยี่ยมชมครับ
ครับ กลมกลืนสอดคล้องและเป็นตัวของตัวเองดีครับ
สวัสดีครับ
แวะมาเยี่ยมความกลมกลืนตามบริบทครับ
ขอบพระคุณครับ...
สวัสดีค่ะคุณพยาบาลนางรำ ห่างหายไปนานมากๆ สถานการณ์เปลี่ยน หากแต่เรายังเหมือนเดิมนะคะ ว้าว ภาพคู่กับน้องพอลล่านี่ เปลี่ยนไปจริงๆ ค่ะ คือสวยขึ้นแบบจำไม่ได้ ... ยังระลึกถึงค่ะ ;)
พวกเราพยาบาลชำนาญการ มีหลากหลายที่เราทำได้ หลายๆบริบท 55555
ผมส่งหนังสือให้พี่ศิริวรรณเเล้วนะครับ คงจะได้รับเร็วๆนี้