ความจริงคืนนี้ตั้งใจจะเข้านอนแต่หัวค่ำ เพราะพรุ่งนี้ ต้องเดินทางไปจังหวัดอุดรธานี แม้..ว่า ระยะทางประมาณ 71 กิโลก็เถอะ ก็ต้องเตรียมพร้อมร่างกาย ไม่ให้เกิดอาการเมารถ
แต่.....ยังไม่อยากเข้านอน
เจอน้องแสง มาเม้นท์ให้จากสุราษฎร์ ที่บันทึกก่อน ทำให้นึกร้านอาหารที่อยู่รวมกันอยู่มากๆ หากเป็นสุราษฎร์ เค้าเรียกปากน้ำรึป่าว ที่มีร้านอาหารให้เลือกทานมากมาย
เรื่องที่อยากเล่าระหว่างการรอเข้านอน จึงเป็นเรื่องของร้านอาหารที่เรียงรายกันตามเส้นทางการเดินทาง
เขื่อนลำตะคอง
หากท่านใดเคยเดินทางมาอิสาน หรือว่า จากอิสานเข้ากรุงเทพต้องผ่านเขื่อนลำตะคองที่โคราชอย่างแน่นอน ที่นี่ วิวสวยมาก ถนนสองเส้นขนานกัน เข้าและออกจากกรุงเทพ ดูเป็นสถาปัตยกรรมที่สวยงามบวกกับธรรมชาติของแม่น้ำ ภูเขา ต้นไม้ ทำให้เกิดอาการตื่นเต้นของผู้พบเห็นได้ไม่น้อย
ป้าแดง เพิ่งกลับจากกรุงเทพ ด้วยรถยนต์ของที่ทำงาน หากไม่มืดค่ำเกินเวลาอาหารเย็นเสียก่อนถึงลำตะคอง อาหารเย็นต้องเป็นที่นี่อย่างแน่นอน
นอกจากจะดื่มด่ำกับบรรยากาศที่งดงามแล้ว ยังได้กินอาหารเลิศรส สดจากเขื่อน ต้มยำปลากระทิง เหมือนที่เคยได้ยินจากบทเพลงคุณพงษ์เทพ กระโดดชำนาญ
การกลับจากกรุงเทพครั้งนี้ เราออกจากกรุงเทพประมาณ สี่โมงเย็น วางแผนสำหรับอาหารเย็นไว้ที่ร้านข้าวต้มเจ้าประจำที่สระบุรี แต่....ด้วยเราได้พนักงานขับรถคนใหม่ ที่ยังไม่คุ้นเคยกับการเดินทางของป้าๆทั้งหลาย ทำให้หลงทางเกือบถึงอำเภอพระพุทธบาท เสียเวลาพอสมควร นอกจากไม่ได้กินยังหลงทางอีก
ถามว่า เป้าหมายต่อไปที่ไหน ไม่รู้สิ จากที่นี่ ก็ไม่เคยแวะที่ไหน นอกจาก ลำตะคอง น้องจึงบึ่งรถอย่างหนักเพื่อให้ถึงลำตะคองก่อนที่จะมืด
ร้านอาหารที่ลำตะคองมีหลายร้านจำนวนมาก อาหารก็คล้ายๆกัน แต่บรรยากาศและการตกแต่งร้านแตกต่างกัน ตามลูกค้าที่มี
ป้าแดงเคยแวะหลายร้าน แต่สุดท้าย มาลงเอยที่ร้าน ครัวอิสาน เพราะรสชาติถูกปาก บรรยากาศถูกใจมากๆ
จากสระบุรนีมา ฝั่งซ้ายมือจะมีร้านเรียงรายไปทั่ว จับกันเป็นกลุ่มตามสภาพของคุ้งน้ำ จำได้ว่า ร้านที่ชอบจะอยู่กลุ่มที่สอง หาเท่าไรก็ไม่เจอ ร้านที่มีคำว่า อิสานลงท้ายและป้ายรับรองจากทีวีช่องต่างๆ
มาได้เฮ ก็เมื่อมาถึงร้าน ชื่อร้านลงท้ายด้วยอิสาน แต่บรรยากาศไม่ใช่ ป้ายรับรองจากทีวีไม่มี แสงไฟในร้านสลัวมากๆ จนทำให้สมาชิกไม่กล้าจะลงจากรถ จึงต้องไปต่อ ด้วยความผิดหวังและตั้งใจว่า คงต้องไปทานก้นที่ในเมืองโคราช
แต่...สวรรค์บันดาลไม่ให้ผู้นำทีมหน้าแตกไปมากกว่านี้ น้องบอกว่า ข้างหน้ายังมีร้านอาหารอีกกลุ่ม และสายตาทุกคนก็พบว่า มีอยู่ร้านหนึ่ง รถจอดหน้าร้านเยอะมาก แล้วก็ได้เฮกันอีกครั้งเพราะ ชื่อร้านมีคำว่าอิสานและมีป้ายทีวีรับรอง
ลงจากรถเราเจอรถของเครือข่ายที่มาประชุมด้วยกัน ทุกคนต่างถามว่า ออกมาก่อนทำไม เพิ่งมาถึง "นั่นสิ ทำไม เพิ่งมาถึง" ก็มาตามถนนเส้นนี้มาเรื่อยๆ "ลืมไปเสียสนิท ว่าหลงทางเป็นนานสองนาน"
ต้มยำปลากระทิงไม่มี ขาดตลาดไปเมื่อสองอาทิตย์ แต่สองปีก่อนเราเคยซื้อกลับบ้านด้วย....โอ๊ะ..นานมากแล้วที่ไม่ได้แวะที่นี่
บรรยากาศของร้านไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง เรามองเห็นรถไฟวิ่งเข้ากรุงเทพอยู่ริบๆอีกฝั่งของลำตะคอง ความเงียบสงบของท้องน้ำทำให้ใจเย็นลงได้บ้างระหว่างรอ
อืมมม....
อยากบอกว่า ที่เขื่อนลำตะคองมีร้านอาหารให้แวะลิ้มรสอย่างมากมาย แต่ก็มีบ้างบางร้านที่บรรยากาศไม่ค่อยดี แต่..ที่ร้าน ครัวอิสาน เป็นร้านใหญ่ บรรยากาศดี มีคนแวะทานก้นเยอะ นี่คงเป็นตัวชี้วัดบ่งบอกถึงความอร่อย สะอาด ของทางร้าน
ท่านที่ผ่านเข้ามาอ่าน และที่ผ่านเขื่อนลำตะคอง พอดีกับเวลาอาหารก็ลองแวะเขื่อนลำตะคองดูบรรยากาศน้ำที่ปีนี้แห้งกว่าทุกๆปี กับอาหารรสชาดอร่อย กันได้ นะคะ
เคยผ่านและแวะครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว..
ป่านนี้คงเปลี่ยนแปลงไปจนจำไม่ได้เพราะเป็นที่ๆแวะพักได้อย่างสบายๆ
คงจะหาโอกาสไปอีกสักครั้ง...คงอีกนาน
มีความสุขกับการทำงานนะคะ
ขอบคุณที่แนะนำค่ะ..ยังไม่เคยไปแถบนั้นเลย...
ผมคนเดินทางบ่อยมายืนยันว่าสวยงามจริงๆ
สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่านเรื่องราวด้วยคนนะคะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้่ค่ะ^__^
มาชม
ตามเส้นทางมักมีร้านอาหารวางเรียงรายให้เลือกชมชวนชิมนะครับ...
ชื่อที่ทำงาน น่าทำงานมากครับ
ศูนย์พัฒนาคุณภาพความคิดและจิตใจ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาค่ะ
ขอคุณค่ะที่แวะเยี่ยม ยินดีที่ได้รู้จักหวังว่าความรู้ที่ได้นำมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้คงเป็นประโยชน์ ไม่มากก็น้อยนะค่ะ
เคยแวะทานค่ะ มีร้านอร่อยใช้ได้ทีเดียว หิวข้าวแล้วค่ะป้าแดง..
ป้ามณีแดง บรรยายซะเห็นภาพเลยค่ะ ปูมีอดีต ริมเขื่อนลำตะคอง ค่ะ
ก็เจ้าน้องเก็บตังค์น้อย ถูกหมาเจ้าถิ่นกัดคอซะจนหงอไปเลย ฮือๆๆ
คราวหน้าถ้าจะผ่านไปอีกจะได้แวะชิมริมทางค่ะ เพิ่งเคยได้ยินเมนู ต้มยำปลากระทิง
ป๋าคงชอบเมนูแปลกนี้ค่ะ ขอบคุณป้าแดง ฝันดีนะคะ ;)
สวัสดีค่ะ ป้าแดง
ดีใจค่ะทีี่มีคนชมว่าลำตะคองสวย อาหารอร่อย...
....แต่.. ร้านอาหารริมลำตะคองทั้งหลายเหล่านั้น...เป็นสิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้น
... ถ้าไม่มีร้านอาหารเหล่านั้น ...ลำตะคองจะสวย กว่านี้เยอะ...
หลายปีมาแล้วทางจังหวัดพยายาม...ให้ร้านค้าออกจากบริเวณนั้น
เพราะเป็นที่หลวงริมทางหลวง ...แต่ร้านค้าไม่ยอมย้ายออก...
...ไม่รู้คุยกับทางราชการอย่างไร..ภาษาอะไร..
จึงรู้เรื่องกันดี เข้าใจกันปล่อยให้ขายมาเรื่อยๆ...
อีกหน่อยอาจจะถึงออกโฉนดได้แน่....
.... แถวนั้นมีร้านอาหารดี และอร่อยอยู่จริงเช่น สวนเมืองพร วิวสวย
แต่ถ้าคนเยอะ รอนานหน่อย ก็เป็นธรรมดา ถ้ามาจาก กทม. อยู่ทางขวา
ทางเข้าที่เดียวกับ กังหันลมโรงไฟฟ้าสูบกลับ(เขายายเที่ยง)
เจ๊ปุ๊มิได้มีส่วนได้ส่วนเสียด้วยแต่อย่างใด เพียงแค่เป็นคนในพื้น
เห็น และเจออย่างไรก็เล่าอย่างนั้น
มุมหนึ่งจากสวนเมืองพร...มองเห็นเขื่อนลำตะคอง สวยๆ