ชีวิตนี้ช่างเป็นอนิจจังเสียจริง...
ไม่มีอะไรที่จับต้องได้
ผ่านมาแล้ว...ก็ผ่านเลยไป
แล้วเรานั้น...
ไปยึดอะไรอยู่เล่า
เพราะแม้แต่ลมหายใจ
ก็หาใช่ของเราไม่
ภาพเขียน
๑๕ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๓
ถ้อยความ
๔ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๓
ไม่มีความเห็น