บันทึกที่ 1 "ก้าวแรกแม้เล็กน้อย แต่เป็นก้าวสำคัญที่ยิ่งใหญ่"


ก้าวสำคัญที่ยิ่งใหญ่

ก้าวแรกแม้เล็กน้อย แต่เป็นก้าวสำคัญที่ยิ่งใหญ่

หากจะเปรียบชีวิตตนเองว่าเป็นการเดินทาง สิ่งที่ฉันคิดว่าเป็นสิ่งสำคัญที่ยิ่งใหญ่ในการก้าวเดินในแต่ละหนทาง นั่นคือ ก้าวแรก เพราะฉันคิดว่าหากไม่มีก้าวแรกก็จะไม่มีก้าวที่สองหรือก้าวต่อ ๆ ไป แม้จะเป็นก้าวแรกที่เล็กน้อยแต่นั่นก็เป็นก้าวสำคัญที่ยิ่งใหญ่ที่ฉันคิดจะก้าวออกไป

ก้าวแรก ครั้งที่ 1 การก้าวข้ามจังหวัดสกลนครถึงจังหวัดเชียงใหม่

เมื่อครั้งที่ฉันสำเร็จการศึกษาในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 จากนั้นชีวิตการเดินทางของฉันก็ต้องเริ่มออกเดิน สิ่งที่ฉันคิดว่าเป็นก้าวแรกของฉันในครั้งนี้ คือ การได้ก้าวออกจากรั้วมัธยมมาสู่รั้วอุดมศึกษาหรือรั้วมหาวิทยาลัย ฉันคิดว่าก้าวเล็ก ๆ นี้ เป็นก้าวที่มีความสำคัญเป็นอย่างมากเพราะก้าวเล็ก ๆ นี้ ได้นำฉันมาสู่จังหวัดบนดอยสูง นั่นคือ จังหวัดเชียงใหม่ การจากบ้านมาไกลทำให้ชีวิตของฉันเกิดการเปลี่ยนแปลงไปมาก ฉันได้เรียนรู้การใช้ชีวิตจากก้าวเล็ก ๆ ก้าวนั้น นอกจากนี้ก้าวแรกนั้นยังนำพาให้ฉันได้มารู้จักกับมิตรภาพดีดีทั้งกับเพื่อนและคณาจารย์ที่ภาควิชาจิตวิทยา คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ในก้าวแรกนี้ฉันจึงอยากขอบคุณสิ่งดีดีที่ทำให้ฉันได้ก้าวข้ามมาถึง ณ ที่นี้

ก้าวแรก ครั้งที่ 2 การกว้าข้ามความเป็นบัณฑิตสู่มหาบัณฑิต

ฉันไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตทางการศึกษาของฉันจะมาไกลขนาดนี้ ซึ่งในการเดินทางทางการศึกษาของฉัน ฉันได้รับโอกาสจากผู้ที่มีพระคุณมากมายในการให้การสนับสนุนทุนการศึกษา เพราะเพียงลำพังตัวฉันเองคงเป็นการยากที่จะได้ก้าวมาสู่จุดนี้ แม้ในการเดินทางที่ไม่ราบเรียบแต่ก็มีผู้หยิบยื่นโอกาสในการเดินทางให้ฉัน สิ่งที่ฉันจะตอบแทนได้ คือ การตั้งใจเรียนให้ดีที่สุด และที่สำคัญ คือ การไม่ลืมที่จะทดแทนพระคุณผู้มีพระคุณการเดินทางก้าวแรกจากการเรียนปริญญาตรีมาสู่ปริญญาโท แม้จะมีอุปสรรคอยู่บ้างก็ตามแต่ถือว่าเป็นบทเรียนที่ยิ่งใหญ่ ก้าวเล็ก ๆ ที่เกิดขึ้นนี้ ถือว่าเป็นก้าวสำคัญที่ทำให้ฉันได้เรียนรู้ ได้อดทน และได้รู้ว่าตัวฉันนั้นมีศักยภาพเพียงใด การก้าวจากความไม่รู้มาสู่ความรู้ทำให้ฉันได้มีโอกาสที่จะสามารถหยิบยื่นสิ่งที่ดีดีคืนแก่บุคคลต่าง ๆ รอบข้างได้อย่างมีประสิทธิภาพและเต็มศักยภาพของฉัน ก้าวสำคัญไม่จำเป็นต้องเป็นการก้าวใหญ่แต่เป็นก้าวแรก ก้าวเล็ก ๆ ที่ยิ่งใหญ่ต่างหาก ขอขอบคุณก้าวแรกที่ยิ่งใหญ่ในครั้งนี้ด้วยคะ

ก้าวแรก ครั้งที่ 3 การก้าวจากการเรียนมาสู่การทำงาน

ตั้งแต่เกิดมาฉันเคยทำงานพิเศษมามากมาย ทั้งนี้เพื่อที่จะนำรายได้มาเป็นทุนการศึกษา ทั้งการขายของ การออกค่าย การขับรถรับจ้าง การออกสู่ชุมชน ทั้งหมดนี้เป็นรายได้พิเศษที่ฉันได้ทำเป็นครั้งคราว แต่ยังไม่เคยได้ทำงานประจำอย่างเต็มตัวสักที ครั้งนี้จะเป็นก้าวสำคัญที่ยิ่งใหญ่ในการก้าวจากการเรียนมาสู่การทำงาน ก้าวแรกที่ฉันต้องเดินออกจากการศึกษามาสู่ชีวิตจริงในการทำงาน ตัวฉันเองก็รู้สึกกลัวเช่นกันเพราะฉันรู้สึกว่าครั้งนี้คงเป็นก้าวที่เปลี่ยนแปลงชีวิตการเดินทางของฉันอีกครั้งหนึ่ง แต่ถึงแม้หนทางข้างหน้าหรือก้าวที่สองและก้าวต่อไปจะเป็นอย่างไร แต่ฉันก็จะก้าวต่อไปเพราะก้าวเล็ก ๆ ครั้งนี้ อาจนำไปสู่ก้าวที่สำคัญและยิ่งใหญ่ที่สุดของฉัน เพราะหนทางข้างหน้าของฉันมีครอบครัวที่น่ารักของฉันรออยู่ แม่คะ...หนูกำลังจะเดินทางไปรับแม่และน้องไปเที่ยวทะเลด้วยกันคะ

สุดท้ายนี้ขอขอบคุณเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทาง ขอขอบคุณก้าวเล็ก ๆ ที่ยิ่งใหญ่ทุกก้าว และที่สำคัญขอบคุณพลังใจที่เกิดขึ้นที่ทำให้ฉันกล้าที่จะตัดสินใจก้าวออกไป...ก้าวที่เป็นก้าวแรกในแต่ละเส้นทางชีวิต

                                                    ขอบคุณจากใจ

                                                                  ดินสอสี

 

 

หมายเลขบันทึก: 350931เขียนเมื่อ 11 เมษายน 2010 00:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 พฤษภาคม 2012 23:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

สวัสดีครับ ว่าที่คุณครู วินัฏฐา ;)

ครูแวะมาเยี่ยมดูสักหน่อย ... เขียนได้ดีทีเดียวครับ

ไม่สั้นเกินไป ไม่ยาวเกินไป แถมเนื้อหาก็น่าติดตาม

มีข้อเสนอแนะ 1 ข้อครับ คือ ตามหลักการออกแบบ เราจะไม่ใช้สีสันของตัวอักษรมากเกินไป แต่เราจะใช้สีในการเน้นข้อความหลัก ๆ และสีไปทางเดียวกัน

ลองปรับดูนะครับ

ขอให้กำลังใจครับ

ขอบคุณครับ ;)

สวัสดีจ๊ะ คุณเปิ้ล

แวะมาทักทาย และเป็นกำลังใจให้อีกคนนะค่ะ

ขอให้เที่ยวให้สุนกนะค่ะ

ก้าวต่อไป ค่ะ

ขอบคุณนะคะ อาจารย์ สำหรับคำแนะนำที่ดีในการเขียน

ครั้งต่อไปจะลองปรับคะ

ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่เข้ามาให้กำลังใจ ^^

และขอขอบคุณ คุณน้ำแข็งใส นะคะ ที่ได้เข้ามาทักทายและให้กำลังใจ

ปีใหม่นี้ก็ขอให้คุณน้ำแข็งเที่ยวให้สนุกเช่นกันคะ

ขอบคุณคะ ^_^

สวัสดีค่ะ คุณดินสอสี

เขียนบรรยายได้ความรู้สึกซาบซึ้งมากค่ะ

ชอบตอนสุดท้ายที่เขียนว่า เริ่มจากก้าวเล็กๆ ไปสู่ก้าวที่ยิ่งใหญ่ต่อไป

ขอบคุณคะ คุณ tippawan ที่เข้ามาทักทายและให้คำติชม

เป็นคำชมที่ให้กำลังใจมากเลยทีเดียว ขอบคุณนะคะ

คนเราถ้าไม่มีก้าวแรก ก็ไม่มีก้าวที่สอง พยายามเข้าไว้ แล้วจะจบพร้อมกัน

ขอบคุณนะคะ คุณ Takachi ที่ได้เข้ามาแวะทักทายและให้กำลังใจ

ขอบคุณคะ ^_^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท