เจ้าของรางวัล --> ศิลปาธรด้านศิลปะการแสดง
ความเห็น (23)
ในประเทศไทย เมื่อเราทำอะไรใหม่ๆหรือคิดต่างจากแนวทางเดิม
มักจะโดนหัวเราะเยอะครับ... แถมจะไม่ยอมรับความคิด หรือแนวทางใหม่ๆของเราด้วย
ซึ่งคนที่คิดนอกกรอบต้องไม่ท้อซะก่อนครับ เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์เองว่า
สิ่งที่เราคิดนั้น มันเป็นไปได้ เป็นประโยชน์ และไม่ได้ไร้สาระเพ้อฝัน อย่างที่เขาหัวเราะเยอะ
เป็นกำลังใจให้ "คนคิดนอกกรอบ" ในแง่มุมดีๆอย่างงี้ทุกท่านครับ ^^
น้องแป้ง โดนใจเต็มๆ เลยล่ะ
เหมือนอย่างตอนที่เราไปเหนือ
ก็มาคิดเหมือนกันว่า ทำไม ภาคอีสาน ไม่มีการแสดง
ให้อนุรักษ์ประเพณีอีสาน ณ ตามวัดต่างๆ ในวันหยุด เสาร์อาทิตย์
หรือเป้นเพราะว่า เมืองอีสานไม่ใช่เมืองท่องเที่ยวที่โดดเด่น
อย่างเชียงใหม่ เชียงราย แม่ฮ่องสอน ...
ตัดมาที่เรื่องนี้
หากมีการสนับสนุนกันเต็มที่ แล้วล่ะก็
มีการแสดงโขน ตามภาคอื่นๆ ที่ไม่ใช่แค่โรงละคอนในกรุงเทพ
จะเป็นการดีดอย่างแรง เพราะเป็นการปกป้องวัฒนธรรมของชาติ
ด้วยคนไทยทุกภาค
jw
สวัสดีค่ะเอิร์ท
สำหรับการคิดนอกกรอบนั้น
เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์...จริงๆค่ะ
เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังจะคิดนอกกรอบ
คนที่คิดนอกกรอบแล้วกำลังจะลงมือทำ
และคนที่ทำไปแล้วแต่คนรอบข้างไม่เข้าใจ
สู้ๆค่ะ เวลาเท่านั้นที่เป็นเครื่องพิสูจน์นะค่ะ
ขอบคุณเอิร์ทมากๆเลยนะค่ะ
สวัสดีค่ะพี่หวานกรอบ !!
เห็นด้วยอย่างแรงค่ะ จากการที่ไปดอยสุเทพ
จะเห็นได้ว่ามีการสนับสนุนให้มีการแสดงพื้นบ้านของแต่ละท้องที่
ซึ่งจากที่ฟังจากเอิร์ทได้บอกว่า...แต่ก่อนยังไม่มีนะค่ะ
แสดงว่าเค้าเล็งเห็นในวัฒนธรรมที่กำลังจะสูญหายไป
ส่วนเรื่อง"โขน"นั้น เคยแต่ได้ชมผ่านโทรทัศน์ค่ะ
เป็นศาสตร์ที่เป็นเอกลักษณ์ของคนไทยอย่างมากเลยนะค่ะ
ถ้ามีการแสดงตามต่างจังหวัดบ้างก็ดีนะค่ะ
เพราะไม่มีโอกาศได้เดินทางเข้าไปดูอยู่แล้ว
ร่วมปกป้องวัฒนธรรมของชาติด้วยคนนะค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ
- น่าทึ่งจริงค่ะ ขอชื่นชมค่ะ
- ขอขอบคุณน้องปแงที่นำมาให้ชมค่ะ
สวัสดีค่ะครูคิม
แป้งดูตอนแรกก็ทึ่งมากเลยค่ะ
เป็นคนที่รำสวยมากๆ อีกทั้งแป้งคิดว่า
คนต่างชาตินั้นสนใจในวัฒนธรรมไทยอย่างมากเลยนะค่ะ
ขอบพระคุณกำลังใจที่ครูคิมมีให้เสมอมานะค่ะ ^_^
แวะมาตามสัญญานะคะคุณแป้ง
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ ทั้งเรื่องที่เราคนไทยมีวัฒนธรรมที่น่าภาคภูมิใจ และการคิดนอกกรอบ นกว่าสังคมและคนรอบข้างมีผลมากๆ เลยนะต่อการทำให้เมล็ดพันธ์แห่งความคิดของคนเรา โดยเฉพาะคนที่คิดนอกกรอบ งอกงามหรือเหี่ยวเฉาตายไป
เคยอ่านเรื่องสั้นจากที่ไหนจำไม่ได้แล้วค่ะ เขาพูดถึงเรื่องการคิดนอกกรอบที่น่ารักดี...เรื่องราวมีอยู่ว่ามีคุณครูประถมคนหนึ่งกำหนดให้เด็กๆ ไปแต่งเรื่องสั้นอะไรก็ได้โดยต้องใช้ชื่อตัวละคร 5 ตัวที่ครูกำหนด เด็กน้อยคนนึงยกมือแสดงความไม่เห็นด้วยกับชื่อดังกล่าว แล้วก็เสนอชื่อยอดนิยมใหม่ออกมา 5 ชื่อ ครูสาวแกล้งไม่ยอมเพราะอยากรู้ว่าเด็กจะแก้ปัญหาอย่างไร เด็กน้อยท่าทางขัดใจ หน้าตาหงุดหงิด พอเช้าวันรุ่งขึ้นเด็กน้อยก็นำการบ้านมาส่งเหมือนเพื่อนพร้อมรอยยิ้มแบบมีเลศนัย
วิธีแก้ปัญหาของเขาคืออะไรทราบมั๊ยคะ...แถ่น..แท้น..เฉลย...เด็กน้อยทำตามกติกาของครูทุกอย่าง ฉากแรกพอเริ่มเรื่องมาตัวละครทั้ง 5 ที่มีชื่อตามที่ครูกำหนดก็พร้อมใจกันเดินขึ้นอำเภอไปเปลี่ยนชื่อใหม่ซะงั้น ก็เป็นชื่อที่เด็กน้อยตั้งใจไว้แต่แรกนั่นแหละแล้วเรื่องราวจึงดำเนินต่อไป... ภารกิจนี้ลุล่วงไปด้วยดีโดยมีคุณครูยิ้มแก้มปริที่เห็นนักเรียนคิดนอกกรอบ
โอ้โห...เล่ายาวนะเนี่ย...อยากแบ่งปันเรื่องดีๆ ด้วยคนค่ะ ^_^
สวัสดีค่ะคุณนก
ขอบคุณนะค่ะที่แวะมาตามสัญญาค่ะ ^_^
เรื่องที่คุณนกเล่านี่เป็นเรื่องที่ดีจริงๆนะค่ะ
เด็กคนนี้เป็นเด็กที่ฉลาดมากเลยค่ะ
ถ้าเป็นเด็กคนอื่นก็คงแค่ทำตามที่ครูสั่ง โดยไม่ได้คิดอะไร
แต่เด็กคนนี้ทำถูกตามกฏข้อบังคับทุกอย่างเลยนะค่ะ
เพียงแค่ใส่สิ่งที่เด็กคนนั้นอยากให้เป็นลงไปด้วย
เป็นส่วนผสมที่ลงตัวจริงๆค่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวอันทรงคุณค่านี้นะค่ะ
ปล.ขออนุญาตินำเรื่องนี้ไปเล่าต่อนะค่ะ ^_^
เรียนคุณแป้ง
- ดีมากเลยครับ
- คิดนอกกรอบ สามารถฝึกได้
- แต่คนไทยหลายคนรับไม่ได้
- และคนที่คิดนอกกรอบมักจะ อยู่คนเดียว ทำงานคนเดียว
- ไม่รู้ทำไม
ขอบใจสำหรับเรื่องดีๆนะแป้ง อาจารย์ชอบมาก
คิดนอกกรอบชอบถูกมองว่าเป็นคน "บ้า" ในตอนแรก แต่ถ้าความคิดเราสร้างสรรค์เป็นประโยชน์ ต่อไปคนจะมองว่าเราเป็น "เทพ" ^^
สวัสดีค่ะ น้องแป้งพี่ก็เรียนนาฏศิลป์และก็ชอบออกแบบงานให้ร่วมสมัยคล้ายๆกับคุณพิเชษฐ์นี่แหละค่ะ แต่คนเขาจะไม่ค่อยส่งเสริมโดยเฉพาะพวกที่อยู่กรมศิลป์โดยตรงเขาว่ามันไม่มีแบบแผนค่ะ..แต่ครูบันเทิงว่าก็ดีออก ทันสมัยดี จะให้รำกับเครื่องดนตรีไทยล้วนๆ ร้องเพลง เอิง เอย เอ๋ย ใครจะฟังกี่คน จริงมั้ยค่ะ..นู๋แป้ง พี่ว่าพี่ถ้าจะเคยเจอคุณ พิเชษฐ์ ที่ภัทราวดีเธียเตอร์น่ะค่ะ พี่เคยไปศึกษาดูงานของคุณเล็ก เมื่อปี 2551
อ๋อ อีกเรื่อง! น้องแป้งลงทะเบียนไปงาน gotoknow ที่สงขลารึปล่าวค่ะ
ครูบันเทิงอยากไปด้วยจัง แต่ติดภาระกิจหลายอย่าง ลูกก็ยังเล็กด้วย เขาน่าจะจัด วันเสาร์-อาทิตย์ หรือไม่ก็ปิดเทอมน่ะค่ะ.. หรือถ้าจัดที่ กทม. ก็น่าจะดีกว่า..แป้งว่าอย่างไรบ้างค่ะ..
สวัสดีค่ะคุณสุดปฐพี
ความคิดนอกกรอบสามารถสร้างได้นี่เป็นเรื่องที่หลายคนอาจจะยังไม่รู้นะค่ะ
แต่ก็แปลกจริงๆนั่นแหละค่ะ คนที่คิดนอกกรอมักจะอยู่คนเดียว
ในความคิดแป้งนะค่ะ
คนที่คิดนอกกรอบก็เป็นเพียงส่วนน้อย จึงทำให้สังคมของเค้าเล็กลงตามไปด้วยค่ะ
ซึ่งในพื้นที่หรือในขอบแขตที่เค้าอาศัยอยู่ อาจจะมีเพียงไม่กี่คน
จึงดูเหมือว่าอยู่คนเดียว แต่ถ้าดูทั้งประเทศแล้วแป้งเห็นว่า
"ยังมีคนที่เหมือนเค้าอีกไม่น้อยเลยค่ะ"
ขอบพระคุณมากๆนะค่ะ
แต่คุณสุดปฐพีค่ะ --> หน้าตาคล้ายอาจารย์ภิญโญ !! มากๆเลยนะค่ะ
^_^
ขอบพระคุณอาจารย์มากๆเลยนะค่ะ ^_^
สวัสดีค่ะอร
คิดนอกกรอบตอนแรกก็โดนหาว่า "บ้า" จริงๆอย่างที่อรกล่าวค่ะ
เมื่อเวลาผ่านไปแล้ว สิ่งที่ทำเกิดประสบผลสำเร็จออกมาดี
คนก็จะมองว่า "เทพ" ก็จริงอีกนั่นแหละค่ะ
ขอบคุณอรมากค่ะ
สวัสดีค่ะครูบันเทิง
แป้งว่าเป็นสิ่งที่ดีนะค่ะ อย่างที่ครูบันเทิงกล่าวค่ะ
บางทีถ้าไม่มีการปรับให้ทันสมัยขึ้น เด็กๆหรือวัยรุ่นก็จะไม่สนใจค่ะ
แล้วก็จะเลือนหายไปในที่สุด
เป็นกำลังใจให้ครูบันเทิงนะค่ะ สู้ๆๆ
ส่วนเรื่องงาน gotoknow ที่จังหวัดสงขลา
คงไม่ได้ไปค่ะ เพราะค่อนข้างไกลมากๆเลย
^_^ ขอบพระคุณคุณครูมากๆนะค่ะที่เป็นกำลังใจให้แป้งเสมอมาค่ะ
ข้ามฝั่งแวะมาทักทายค่ะ
การทำอะไรไม่เหมือนคนอื่นทำให้เราแปลกค่ะ จนกลายเป็นความคิดที่สร้างสรรค์ได้เลย
อุ้มว่าเก่งมากๆเลยนะคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ
สวัสดีค่ะน้อง 
~*_PangJung_*~
เป็นความคิดนอกกรอบ ที่มีคุณค่า และมีรากเหง้าบนพื้นฐานของศิลปะที่งดงาม ที่เขาสะท้อนออกมาได้เยี่ยมยอดมากๆ บุคคลแบบนี้สมควรได้รับการชื่นชม ยกย่อง และสนับสนุนส่งเสริม
ผู้ใหญ่... ในบ้านเมืองเรา มักเป็นเช่นนี้ ไม่ค่อยเปิดใจ รับอะไรใหม่ๆ ยังยึดติดอยู่กับกรอบ เดิมๆ เฮ่อ... ไม่รู้จะว่ายังไง
ขอบคุณเรื่องราวที่งดงามและมีคุณค่าค่ะ
ไงบ้างครับ
~*_PangJung_*~
รู้กับพิเชษฐ์ ด้วยเหรอครับ..
ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะค่ะอุ้ม
เค้าเป็นคนที่มีความคิดสร้างสรรค์มากๆเลยค่ะ
น่าทึ่งมากๆค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูใจดี ^_^
สิ่งที่เค้าทำเป็นสิ่งที่มีคุณค่ามากๆเลยค่ะ
แค่ก็อย่างว่านะค่ะ...เพราะประเทศไทยเป็นประเทศวัฒนธรรมค่ะ
การที่เราเอาอะไรที่นอกขอบเขต...ผู้ใหญ่อาจจะถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้องค่ะ
ขอบคุณมากๆค่ะ
สวัสดีค่ะคุณราชิต
แป้งมิได้รู้จักเป็นการส่วนตัวหรอกค่ะ
นี่เป็นบทสัมภาษณ์จากนิตสารที่ชื่อว่า Secret ค่ะ
เห็นว่าเป็นบทความที่ดีเลยอยากให้ทุกท่านได้อ่านกันค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้องแป้ง
บันทึกที่โดนใจมาก...ขอบคุณที่นำมาให้ได้เรียนรู้นะคะ