ชีวิตประจำวันของคนเราต้องเจอเรื่องราวต่าง ๆ ที่ไม่ซ้ำกันและบางเรื่องก็ซ้ำซาก สิ่งที่ไม่ซ้ำกันนับเป็นประสบการณ์และบทเรียนรู้ ส่วนที่ซ้ำซากน่าจะเป็นวิถีชีวิตและสิ่งแวดล้อม หนูจึงตั้งชื่อบันทึกของหนูว่า "วิถีชีวิตและสิ่งแวดล้อม"
เหตุการณ์ของวันนี้คือวันที่ ๒๔ มีนาคม ๒๕๕๓ หนูได้ไปกับคุณครูคิม จัดการเรื่องราวส่วนตัวหลายเรื่องทำให้หนูได้เห็นประสบการณ์มากมาย เมื่อนั่งรถกลับคุณครูได้ตั้งคำถามให้หนูตอบเกี่ยวกับเรื่องที่หนูไปพบและคุณครูก็อธิบายเพิ่มเติม เพื่อให้หนูเลือกใช้ชีวิตที่เหมาะสมเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่
เรื่องแรกที่คุณครูคิมไปจัดการ "การไปล้างรถ" ปกติรถของคุณครูจะเสียค่าล้างภายนอก ภายในและห้องเครื่องเพียง ๖๐๐ บาท แต่วันนี้พนักงานบอกว่า "รถของคุณครูเป็นยางมะตอย" คุณครูคิมจึงขอดูเพื่อความแน่ใจเพราะไม่เชื่อ แต่ในที่สุดก็คาดว่ามันเกิดขึ้นได้เพราะอากาศร้อนจัดอาจทำให้บนถนนมียางมะตอยกระเด็นมาใส่รถได้
พนักงานจึงเสนอโปรโมชั่นให้คุณครูคิมเลือก คุณครูซักถามเรื่องบริการครั้งต่อไปและคำนวณค่าบริการแต่ละครั้ง จึงเลือกจ่ายเป็นโปรโมชั่นจ่ายไป ๒๗๐๐ บาท รวมแล้วได้ประหยัดค่าบริการไป ๑๔๐๐ บาท
เรื่องนี้ คุณครูคิมสอนหนูว่า "ก่อนตัดสินใจทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องการใช้จ่ายให้คิดให้รอบคอบ ซักถามพนักงานจนแน่ใจ และขอคำรับรองจากเขาก่อน ที่สำคัญคำนวณกระเป๋าใบเล็ก ๆ ของเราก่อนว่าพอจะสู้ไหวไหม ที่ยอมจ่ายเงินในครั้งนี้เนื่องจากรถซื้อมาแพงต้องดูแลให้ดี บางอย่างเราดูแลไม่ได้ดีเท่าพนักงาน" ความจริงก็ล้างเองทุกสัปดาห์ค่ะ
เรื่องที่สอง การไปเสียภาษีรายได้ ภงด.๙๑ ครั้งแรกคุณครูคิมไปเสียที่สรรพากรอำเภอ แต่ขาดหลักฐาน ๑ อย่างเจ้าหน้าที่แนะนำว่าเสียดายเงินอีกเล็กน้อย เพราะการเสียที่สรรพากรหลักฐานต้องครบ ไม่เหมือนกับเสียทาง Internet ขอให้คุณครูกลับไปเสียภายหลัง วันนี้คุณครูได้หลักฐานเพิ่มจากบริษัทประกันชีวิตเพิ่งนำมาให้ทีหลัง
เมื่อไปถึงหนูเห็นมีเจ้าหน้าที่คิดคำนวณภาษีทาง Internet อยู่ ๔ คน และคนมาติดต่อ ๑ คน หนูเห็นคุณครูคิมนั่งคอย ส่วนเจ้าหน้าที่ก็ไม่แนะนำว่าให้คุณครูคิมทำอย่างไร จนกระทั่งมีคนมาใหม่อีกโต๊ะถัดไปคุณครูคิมจึงมองดูและไปกรอกเอกสารแบบคนมาใหม่คนนั้น เมื่อกรอกแล้วเอกสารของคุณครูคิมอยู่ลำดับที่ ๓ แทนที่จะเป็นที่ ๒ เพราะคุณครูไม่ได้รับการแนะนำจากเจ้าหน้าที่
มีผู้ชายแต่งตัวดีที่สุด ผูกเนคไท เสื้อผ้าสะอาดที่มีโลโก้ของที่ทำงานปักอยู่บนอก มีป้ายชื่อคล้องคออยู่ มาทีหลังเพื่อนและมาขอลัดคิว ทำให้คุณครูคิมเป็นคิวที่ ๔ ผู้ชายคนนั้นมีปัญหามากมายสนทนากับเจ้าหน้าที่อยู่ประมาณ ๒๐ นาทีแต่ไม่ได้คิดคำนวณภาษีเพราะหลักฐานไม่ครบ เมื่อถึงคิวอื่น ๆ ใช้เวลาไม่เกิน ๓ นาทีจนถึงคิวคุณครูคิมเมื่อได้รับคำนวณแล้วก็นำใบคำนวณไปเสียกับธนาคารกรุงเทพฯ สาขาย่อยที่อยู่ใกล้ ๆ
เรื่องนี้ คุณครูคิมสอนหนูว่า "เมื่อเราไม่ชอบให้ใครมาทำกับเราแบบนี้หรือทำกับใครก็ตาม เราก้ไม่ควรเอามาเป็นแบบอย่าง โลโก้ที่ติดเสื้อคือพนักงานของ...ได้บ่งบอกความเสียหายไปถึงหน่วยงาน สถาบันโรงเรียนและครอบครัวได้อบรมสั่งสอนมาอย่างดีหากแต่ชายคนนั้นไม่ปฏิบัติตาม เพียงคนเดียวก็ทำให้สังคมก็เดือดร้อนได้"
เรื่องที่สาม วันนี้คุณครูได้ซื้ออาหารน้องหมา ๒ กระสอบ เวลาจ่ายเงินจะต้องไปจ่ายช่องทางด่วน เพราะของมีแค่นั้น พนักงานเก็บเงินทำหน้าบึ้งและพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า "ห้ามนำรถเข้ามาเพราะมันเกะกะคนอื่นและชี้ให้ไปเสียช่องทางอื่น " ตอนนั้นหนูก็ยังไม่เห็นว่าจะเกะกะใคร หนูจึงแก้ปัญหาโดยยกกระสอบอาหารขึ้นไปบนเคาน์เตอร์จ่ายเงิน หนูสังเกตเห็นพนักงานก็ลำบากในการยกเหมือนกัน เขาน่าจะคิดว่ากว่าหนูจะนำอาหารออกไปใส่รถจะลำบากแค่ไหน หรืออาจจะบอกด้วยกิริยาที่สุภาพ หรือจะอนุโลมด้วยการมีน้ำใจต่อกันบ้างเพราะมันเป็นของหนักสุดวิสัย
เรื่องนี้ คุณครูคิมสอนหนูว่า "เรื่องบางเรื่องมันเป็นระเบียบ กฏเกณฑ์ แต่ความมีมนุษยธรรมควรอยู่ในจิตใจ ควรรู้จักเห็นอกเห็นใจคนอื่น เมื่อเห็นว่าไม่เดือดร้อนก็ควรเลือกตัดสินไปว่าอันไหนควรจะยกเว้นได้ หรือแนะนำด้วยความสุภาพไม่ใช่มาขู่ตะคอก"
เรื่องที่สี่ ตอนขับรถกลับบ้านรถติดมาก วุ่นวายไปทั้งรถยนต์และรถมอเตอร์ไซค์ หนูสังเกตเห็นคุณครูคิมคงเครียดที่ต้องคอยระวังรถหลายทาง และรถมอเตอร์ไซค์ไม่ยอมลงไปวิ่งบนไหล่ทางที่เขาให้วิ่ง
เรื่องนี้ หนูคิดเองว่า "มีรถมากเกินไป ถนนไม่พอให้รถวิ่ง โฆษณารถรุ่นใหม่ หลายยี่ห้อเกิดขึ้นเรื่อย ๆ เอาดอกเบี้ยมายั่วยุให้คนเป็นหนี้ ทำให้ผู้คนอยากได้รถใหม่กันมากขึ้น ทำให้มีรถมากขึ้น บางคนเมื่อเห็นคันใหม่ก็นำคันเก่าไปขายให้ร้านรถมือสองซึ่งมีเรียงรายอยู่มากมาย แต่ละร้านมีรถอยู่เต็มร้านจำนวนมาก ดูเหมือนจะขายไม่ออก เพราะคนไปสนใจรถใหม่ ๆ ที่เป็นไปตามความนิยมความทันสมัย ไม่ว่าคนรวยมีเงินพอหรือคนมีเงินน้อยก็ไปผ่อนรถกันอย่างไม่คำนึงถึงความเดือดร้อนทางตรงและทางอ้อม จากการเป็นหนี้ส่วนบบุคลทำให้ลุกลามไปถึงหนี้ของประเทศชาติด้วย บางคนอาจสู้ไม่ไหวไม่มีเงินจ่ายค่างวดรถก็ต้องโดนยึดรถ อีกอย่างรถต้องเติมน้ำมัน และน้ำมันก็แพงขึ้นเรื่อย ๆ หรืออาจหมดไปในอนาคต
เพื่อลดอัตราการเป็นหนี้ของประชาชนในประเทศไทย หนูคิดว่าไม่ควรโฆษณารถรุ่นใหม่ ๆ มากเกินไป อาจทำให้อัตราการเป็นหนี้ลดลงไป ที่สำคัญคนที่มีเงินน้อยก็ไม่ควรเสี่ยงต่อการเป็นหนี้ หากต้องเดินทางควรใช้รถประจำทางเป็นการช่วยชาติทางอ้อม ถ้าใกล้ ๆ ควรขี่จักรยานหรือเดิน เป็นการออกกำลังด้วยและไม่สิ้นเปลือง และช่วยลดภาวะโลกร้อนได้อีก"
เรื่องที่ห้า เดิมเวลาขับรถกลับบ้านบนถนนมิตรภาพ ถ้ามองไปทางทิศตะวันออก จะเห็นภูเขาสวยงามมาก บางทีก็เห็นเมฆสวย หนูยังเคยถ่ายเมฆในขณะที่รถติดไฟแดงหรือรถแล่น แต่วันนี้มองไม่เห็นมีแต่หมอกควันปกคลุมไปเต็มท้องฟ้า
ข้อคิดของหนูในวันนี้ :
วิถีชีวิตคือความเป็นอยู่ของแต่ละคนต้องต่อสู้ก็จริง แต่ควรมีสติรอบคอบ สิ่งแวดล้อมคือทุกอย่างในสังคมมีผลทำให้คนในสังคมรวมทั้งตัวเรามีทุกข์หรือมีสุข หนูเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งแวดล้อมและเป็นส่วนหนึ่งของสังคม หนูจะไม่ทำให้สังคมเดือดร้อนค่ะ
มาเยี่ยมบ้านน้องนัทตามคำเชิญจ้า
เป็นเด็กดีมากเลย รู้จักวิเคราะห์ สมกับเป็นลูกสาวครูคิมเลยค่ะ
พี่เองเพิ่งล้างรถ หลังจากกลับสวนป่า ทั้งโคลนทั้งยางมะตอนเช่นกันจ้า แต่ไม่แพงแบบครูคิม...
ยื่นภาษีพี่ใช้ยื่นทางเนทจ้า สะดวกรวดเร็วกว่าเยอะจ้า
พี่เคยเจอพนักงานที่ห้างแบบน้องนัทเจอเช่นกัน แต่พี่ทิ้งของไม่ซื้อเลยค่ะแล้วก็ตรงดิ่งไปบอกผู้จัดการว่า พนักงานคุณมารยาทแย่มากๆ ที่ช่องหมายเลขนั้น ชื่อคุณ.... ว่าไป แล้วก็ไปซ์อที่อื่นซะ...เพราะว่าเราไปจ่ายเงินให้คุณ ทำไมต้องมาพูดไม่ดีกับเรา ไม่ได้ไปขอฟรีนะเฟ้ย...คริคริ
ส่วนเรื่องรถติดนี่ พี่ก็ใช้วิธีดูหนังฟังเพลงในรถค่ะ ทำใจ ปลง แล้วก็ไม่ต้องออกนอกบ้านดีที่สุดค่ะ...คือออกให้น้อยที่สุด(ประหยัดน้ำมัน ลดโลกร้อนด้วย...จริงๆ แล้วงกคร้า)
พี่ก็ชอบขับรถบนถนนสายมิตรภาพ เพราะภูเขาและต้นไม้เยอะ (ยกเว้นหน้าฝน ไม่ชอบค่ะ) ตอนนี้ที่เชียงใหม่หมอกควันก็เยอะ ไม่เห็นหายไปสักทีค่ะ
ขอให้มีความสุขในช่วงปิดเทอมจ้าน้องนัท
น้องนัทวิเคราะห์สะท้อนปัญหาสังคมไทยแต่ละเรื่องแล้ว เจ็บจี๊ดๆเลยนะ
น้องนัทสบายดีเนาะ
แวะมาให้กำลังใจค่ะ ดีใจที่มีน้องสาวรู้จักคิดแบบนี้ ทำให้มีกำลังใจทำงานขึ้นเยอะเลย เป็นเด็กดีนะจ๊ะ
- ถ้าคิดออกมาแล้วเป็นประโยชน์..สามารถเดินต่อไปได้...แสดงว่า..คุณคิดถูก
- ถ้าคิดแล้วทำให้ท้อ....ไม่อยากเดินต่อ..แสดงว่าคุณคิดไม่ถูกต้อง
เก่งมากลูกเอ๋ย
แวะมาเยี่ยมก่อนค่ะ
แล้วว่างจะมาอ่านต่อค่ะ
..วิถีชีวิตและสิ่งแวดล้อม...ดีมากเลย..มีวิถึชีวิตที่ดีงาม ก็น่าจะช่วยให้สิ่งแวดล้อมดีขึ้นด้วยนะ..ขอบใจที่แวะไปเยี่ยมเยียน
ลูกครูพี่คิมหล่นไม่ไกลต้นเลยนะคะ มีความสุขวันปิดเทอมค่ะ
มาเยี่ยมบันทึกน้องนัทค่ะ
พี่พอล่าอายจังอิอิ
เพิ่งซื้อรถใหม่ แต่พี่จำเป็น อ่ะจ้า...
เก่งจัง สรุปบทเรียนได้ดีมากๆ ค่ะ จะสอนลูกให้เขียน ให้อ่านแบบน้องนัท นะคะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ชาดา ~natadee
หนูขอขอบพระคุณมากนะคะที่แวะเข้ามาทักทายค่ะ
หนูยังไม่รู้จักและไม่เคยเห็นสวนป่าค่ะ หนูอยากรู้จังว่าสวนป่าจะเป็นอย่างไรค่ะ
จริง ๆ แล้วหนูก็เป็นคนล้างรถเองอาทิตย์ละครั้งค่ะ นาน ๆ ครั้งคุณครูคิมถึงจะนำไปล้างที่ร้านค่ะ
นมัสการหลวงน้าพระมหาแล ขำสุข
หนูขอขอบพระคุณหลวงน้ามากนะคะที่แวะเข้ามาทักทายค่ะ
ตอนแรกหนูก็วิเคราะห์ไม่เป็น แต่คุณครูคิมสอนว่า การวิเคราะห์ก็คือ การนำเรื่องราวความเป็นจริงที่ได้พบเจอมาเล่าด้วยวิธีการวิเคราะห์และแสดงความคิดเห็นของเราลงไป ที่สำคัญไม่เล่าโดยใช้อารมณ์ตัดสินปัญหา เพราะการแก้ปัญหาโดยการใช้อารมณ์ อาจทำให้มีปัญหามากยิ่งขึ้นและวุ่นวายมากขึ้นก็ได้ค่ะ
แวะมาเป็นกำลังใจให้น้องนัทครับ
สวัสดีค่ะคุณวิริศิรินทร์ ประนอมเชย
หนูขอขอบพระคุณมากนะคะที่เข้ามาทักทายและให้กำลังใจหนูค่ะ
หนูจะเป็นเด็กดีตลอดไปค่ะ
สวัสดีค่ะคุณลุงเกษตร(อยู่)จังหวัด
หนูขอขอบพระคุณมากนะคะสำหรับทัศนคติดี ๆ ค่ะ
คุณลุงสบายดีรหรือเปล่าค่ะ
สวัสดีค่ะคุณน้าบุษรา
หนูขอขอบพระคุณคุณน้ามากนะคะที่แวะเข้ามาทักทายค่ะ
ภาพสวยดีนะคะ เห็นแล้วอยากให้ฝนตกจริง ๆ จังเลย เพราะอากาศร้อนอบอ้าวมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูบุญส่ง
หนูขอขอบพระคุณมากนะคะที่เข้ามาชื่นชมค่ะ
เรื่องเล่าต่าง ๆ ที่หนูเขียนลงในบล็อกหนูได้เขียนมาจากเรื่องราวในชีวิตประจำวันของหนูหรือสิ่งที่หนูได้พบเห็นค่ะ
สวัสดีค่ะคุณberger0123
หนูขอขอบพระคุณมากนะคะที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยียนค่ะ
หนูได้เขียนบันทึกลงสมุดทุกวัน แต่บางวันไม่มีเวลานำมาเขียนลงบล็อก แต่หนูก็จะมาทยอยลงในวันหลังค่ะ
สวัสดีค่ะคุณน้าหนุ่ม กร~natadee
หนูขอขอบพระคุณมากนะคะที่คุณน้าเข้ามาทักทายค่ะ
คุณน้าสบายดีหรือเปล่าคะ
สวัสดีค่ะคุณครูขจิต ฝอยทอง
หนูขอขอบพระคุณคุณครูมากนะคะที่เข้ามาทักทายค่ะ
โรงเรียนใหม่ของหนูจะเปิดเทอมวันที่ ๑๔ เดือนพฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๓ ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่poo
ที่โรงเรียนของหนูสำหรับนักเรียนโรงเรียนปิดตั้งแต่วันที่ ๑๐ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๓แล้วค่ะ เหลือแต่นักเรียนบางคนที่ยังมีงานค้างอยู่หรือยังไม่ผ่านก็ต้องไปแก้ค่ะ ส่วนคุณครู ผอ.ยังไม่ปิดให้เลยค่ะ คุณครูจึงต้องไปโรงเรียนตามปกติทุกวันค่ะ แต่วันนี้คุณครูคิมไม่ได้ไปโรงเรียน เพราะไม่สบาย คาดว่าน่าจะเป็นผลจากการทานแตงโมเมื่อคืนค่ะ
หนูขอขอบพระคุณมากนะคะที่แวะเข้ามาทักทายค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูธรรมทิพย์
หนูขอขอบพระคุณมากนะคะที่แวะเข้ามาทักทายค่ะ
หนูจะนำประสบการณ์ชีวิตของหนูหรือสิ่งที่หนูได้เรียนรู้มาใช้ในชีวิตประจำวันให้ถูกต้องและจะไม่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่♥paula .`๏'- ที่ปรึกษาตัวน้อย.`๏'
บางสิ่งบางอย่างที่เราต้องทำไป เพราะความจำเป็น หรือเมื่อทำแล้วเป็นประโยชน์ต่อตัวเรา เราก็ควรทำค่ะ
หนูขอขอบพระคุณคุณพี่มากนะคะที่แวะเข้ามาทักทายค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกถึงความมีวุฒิภาวะเกินตัวของน้องนัทจ้ะ..ต้องขอบคุณแม่ครูคิมที่เป็น "พี่เลี้ยง" ชั้นเทพของน้องนัท..ป้าใหญ่ขออวยพรให้น้องนัทประสบความสุขและความสำเร็จทุกประการ..
หนูเขียนเก่งขึ้นทุกวันนะครับ ลุงอ่านแล้วมั่นใจว่าประเทศไทยจะมีคอลัมนิสต์ที่เก่งๆในอนาคตแน่ๆ
แวะมาติดตามผลงานน้อง ขอบคุณนะครับ
อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ เพราะได้ข้อคิดจากน้องนัทมากมาย
ขอให้น้องนัทมีความเจริญในชีวิคนะคะ
สวัสดีครับ น้องนัท
ความคิดของน้องนัทคิดไกลเกินกว่าผู้ใหญ่บางคนเสียอีก แต่ครูเชื่อว่าทุกสังคมล้วนมีคนที่แตกต่างกัน
จึงไม่แปลกที่เรื่องการแสดงความเห็นแก่ตัวของคนจะเกิดขึ้นได้
สวัสดีค่ะคุณป้านาง นงนาท สนธิสุวรรณ
หนูรู้สึกดีใจมากนะคะที่คุณป้าใหญ่แวะเข้ามาทักทายค่ะ
หนูได้เขียนบันทึกใส่สมุดไว้ทุกวันค่ะ วันไหนมีเวลามากพอสมควรหนูจึงจะได้นำมาทยอยขียนลงบล็อกค่ะ
หนูขอขอบพระคุณคุณป้าใหญ่เป็นอย่างสูงนะคะสำหรับคำอวยพรค่ะ
สวัสดีค่ะคุณลุงเบดูอิน
หนูขอขอบพระคุณคุณลุงมากนะคะที่เข้ามาชื่นชมค่ะ
เรื่องราวในบันทึกของหนู หนูเรียนจากสิ่งที่หนูได้เรียนรู้และหนูได้หัดเขียนบันทึกลงสมุดทุกวันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณป้าnui
เรื่องเล่าในบันทึกของหนู หนูเขียนจากสิ่งที่หนูได้เรียนรู้และเขียนในเรื่องความเป็นจริงจึงทำให้จดจำได้ง่ายค่ะ
หนูเขียนบันทึกใส่ไว้ในสมุดทุกวันค่ะ วันไหนมีเวลามากพอสมควรก็จะนำมาทยอยลงในบล็อกค่ะ
หนูขอขอบพระคุณคุณป้ามากนะคะ
สวัสดีค่ะคุณครูพรชัย
หนูคิดว่าหากทุกคนรู้จักการเอาใจเขามาใส่ใจเราบ้างการเห็นแก่ตัวก็จะไม่เกิดขึ้นหรือถ้าเกิดขึ้นก็เป็นไปได้น้อยมากค่ะ
หนูขอขอบพระคุณคุณครูมากนะคะ
สวัสดีค่ะคุณครูแป๋ม
หนูขอขอบพระคุณคุณครูเป็นอย่างสูงนะคะที่เข้ามาชื่นชมและเข้ามาอ่านบันทึกของหนูค่ะ
หนูได้หัดเขียนบันทึกใส่สมุดทุกวันเลยนะคะและเรื่องราวต่าง ๆที่หนูนำมาเขียนเล่าลงในบล็อกมาจากสิ่งที่หนูได้เรียนรู้ค่ะ
สวัสดีค่ะน้องนัท
สวัสดีน้องนัท
หนูจึงตั้งชื่อบันทึกของหนูว่า "วิถีชีวิตและสิ่งแวดล้อม"
สิ่งที่ไม่ซ้ำกันนับเป็นประสบการณ์และบทเรียนรู้ ส่วนที่ซ้ำซากน่าจะเป็นวิถีชีวิตและสิ่งแวดล้อม
สวัสดีค่ะคุณมาตายี
หนูขอขอบพระคุณมากนะคะที่เข้ามาทักทายและได้ชื่นชมหนูค่ะ
บันทึกของหนูได้เขียนเล่าจากเรื่องราวความเป็นจริงและเป็นสิ่งที่หนูได้เรียนรู้ค่ะ
หนูเขียนบันทึกทุกวัน แต่ได้เขียนไว้ในสมุดก่อน วันไหนมีเวลามากจึงจะนำมาเขียนลงในบล็อกค่ะ
I do like the way your teacher, sister Kim, teach you.
And I exactly like the way you learn from these ordinary things in life.
Cheers!
สวัสดีค่ะน้องนัท
อ่านบันทึกของน้องนัทแล้วมีความสุขและชื่นชมมากค่ะ.ขอบคุณที่บอกเล่าเรื่องราวดีๆค่ะ.พี่ชอบมุมมองที่สดใสและจริงใจที่น้องสอดแทรกในเรื่องที่เล่าอยู่ในบันทึกรวมถึงการที่น้องแยกส่วนที่เป็นเหตุการณ์กะประสบการณ์และข้อคิดที่ได้เรียนรู้ มันทำให้พี่อ่านและได้เรียนรู้ตามไปด้วย..จะติดตามอ่านบันทึกที่น้องนัทจะเขียนต่อไปค่ะ
สวัสดีค่ะคุณseangja
หนูขอขอบพระคุณมากนะคะที่เข้ามาทักทายค่ะ
บันทึกของหนูและข้อคิด: หนูเขียนจากสิ่งที่หนูได้เรียนรู้และจากประสบการณ์ต่าง ๆ ของหนู รวมถึงสิ่งที่คุณครูได้อบรมณ์สั่งสอนหนูค่ะ ส่วนเรื่องการเว้นวรรคและการย่อหน้าคุณครูคิมเป็นคนสอนหนูเองค่ะ
สวัสดีครับน้องนัท
เข้ามาเยี่ยมและชื่นชม ไม่ได้เขียนความเห็นเสียนาน
ต้องขอบคุณน้องนัทด้วย ที่ช่วยขยายความเห็น มุมมอง และความรู้สึกของผู้ที่อายุน้อย ให้ผู้มีอายุมากกว่าได้เรียนรู้
เป็นประโยชน์มากๆ เลยครับ ^_^
พี่โหน่ง