นิทานคำกลอน เรื่อง มดง่ามกับจักจั่น
แสงแดดแผดจ้า
ท้องฟ้าโปร่งใส
หน้าหนาวยาวไกล
กายใจหนาวนาน
มดง่ามเตรียมพร้อม
ถนอมอาหาร
ผึ่งแดดมดงาน
เกื้อการเก็บกิน
จักจั่นเผโผ
ผอมโซพลัดถิ่น
ท้องร้องเหงื่อริน
ถวิลเว้าวอน
สหายมดง่าม
ฟังความเราก่อน
เราจนคนจร
ขอก้อนของกิน
เจ้าใยไม่หา
ใช่ข้าดูหมิ่น
ของเลี้ยงชีวิน
เก็บสินออมทรัพย์
ข้าต้องร้องเพลง
บรรเลงขานขับ
ร้องเพลงเนิ่นนับ
ถึงกับผอมโซ
สมน้ำสมเนื้อ
ขาดเหยื่อตาโหล
ชอบร้องเพลงโชว์
เชิญโก้ต่อไป
เสียงปังคลังปิด
หมดสิทธิ์อาศัย
จักจั่นตรอมใจ
มดไม่เมตตา
เกียจคร้านการกิจ
ชีวิตอนาถา
ทุกข์เข็ญเห็นมา
จนกว่าชีพวาย
.......................................................................................
ความเห็น (17)
แต่งกลอนเก่งนะ อ่านง่ายด้วย
ดีคะ
อ่านง่ายดีค่ะ^^
ไก่อ่อนพ่อมงิไอจมงอะอ่อนดครตเลย
กระจอกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เรื่องนี้เพราะน่าเนี่ย
ขอขอบคุณทุกความเห็นที่เป็นกำลังใจ ให้ผมสร้างสรรค์ผลงานดีๆยิ่งขึ้นไปครับ และบางความเห็นที่ทำให้ผมรู้ว่า "สำเนียงส่องภาษา กิริยาส่องสกุล" ยังใช้ได้อยู่จริงๆ...
เขียนเก่งจัง ถ้าใช้ภาที่เด็กเข้าใจง่ายๆจะดีมากเลยค่ะ
ไพเราะมากมาก ชอบค่ะ กะว่าจะเอาไปเเต่งนิทานส่งครู
คนรักจัสติน
เพิ่งได้มาอ่านเพราะมากและก็แต่งกลอนเก่งมากๆเลย
เป็นกำลังใจให้
เก่งมากเลยจร้า
กลอนนี้เป็นแนวทางให้เราได้เเต่งกลอนส่งอาจารย์
ขอบคุณมากๆนะคร้า
ธีระศักดิ์
ผมขอต่อจากจักจั่นกับมดง่ามอีก5บทได้ไมครับผมต้องการ15บทครับ
แต่งต่อได้ความว่าอย่างไร...บอกตอกันบ้างนะครับ
เพราะดี
ดีมากมากค่ะ
คนที่บอกกากขอให้ปากหมา
กอลนนี้เป็นผลงานของพระมหาสมหวัง ธีเรสโก ไม่ใช่หรอคะ
กลอนนี้เป็นผลงานของพระมหาสมหวัง ธีเรสโก ไม่ใช่หรอคะ