วันศุกร์ที่ 5 ก.พ. 53 แม่ไปตรวจอัลตราซาวด์อีกครั้ง ทุกคนในหน่วยอัลตราซาวด์แทบจะจำแม่ได้หมดแล้ว วันนี้มาตรวจเป็นคนสุดท้าย คุณหมอเลยมีเวลาที่จะพยายามให้เฏอยู่ในท่าที่จะสามารถตรวจได้
การตรวจในช่วง 11 -14 สัปดาห์นี้เป็นการตรวจความพิการใหญ่ที่สามารถเห็นได้ เช่น การปิดของกะโหลกศรีษะ แขน และขา ซึ่งหญิงตั้งครรภ์อาจไม่ได้รับการตรวจคัดหรองนี้ โดยจะขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของคุณหมอในแต่ละราย
การตรวจคัดกรองดาวน์ซินโดรม จะต้องทำการตรวจทั้งหมด 4 อย่าง ได้แก่
1. ตรวจดูความปกติของเส้นเลือดในช่องท้อง
2. ตรวจดูความปกติของเส้นเลือดในหัวใจ
3. ตรวจดูความหนาของแผงหลังคอ
4. ตรวจดูความปกติของกระดูกบริเวณจมูก
การตรวจสองอย่างแรก เฏปกติดี แต่สองอย่างหลัง อย่างไรเฏก็ไม่อยู่ในท่าที่คุณหมอจะตรวจ แต่จากที่คุณหมอดูคร่าว ๆ จากหน้าจออัลตราซาวด์ก็น่าจะไม่มีอะไรผิดปกติ ผลการตรวจความหนาหลังคอจากครั้งที่แล้วที่น่าจะพอใช้ได้หนึ่งภาพ พบว่ามีความหนาประมาณ 1 มิลลิเมตร ซึ่งถือว่าบาง และปกติ หากทารกคนใดมีความหนามากกว่า 3 มิลลิเมตร ถือว่ามีความหนา มีโอกาเสี่ยง และต้องเจาะน้ำคร่ำ เพื่อตรวจหาความผิดปกติที่แท้จริงต่อไป
นอกจากนี้อายุครรภ์ที่แม่นับจากวันสุดท้ายที่มีประจำเดือนกับอายุครรภ์จากการตรวจอัลตราซาวด์ ยังห่างกันประมาณ 1 สัปดาห์ ซึ่งคุณหมอให้แม่ยึดอายุครรภ์จากการอัลตราซาวด์นี้ เพราะค่อนข้างที่จะแม่นยำมากกว่า
แม้หมอจะไม่การันตีว่าเฏปกติร้อยเปอร์เซนต์ เพราะเป็นคำพูดที่ยังฟันธงไม่ได้ ตามจรรยาบรรณของแพทย์ อย่างไรแม่ก็เฝ้าหวังว่า ลูกแม่จะปกติดีทุกอย่าง
ช่วงสามเดือนนี้ แม่ท้องอืดมากขึ้น มีอาการของการขับลม ทำให้คลื่นไส้บ่อยครั้ง แต่การขับถ่ายยังเป็นปกติ และอาการอื่น ๆไม่มี จึงถือว่าเป็นการตั้งท้องที่ค่อนข้างสบาย ไม่มีอาการแพ้มากมายใด ๆ
คุณพ่อมาอ่านหนังสือวันละบทให้เฏฟังทุกคืน เล่มแรกที่คุณพ่ออ่านอยู่ตอนนี้ คือ The Sciences ช่างเลือกหนังสือจริง (สงสัยจะรู้ว่าแม่อยากให้เฏเรียนฟิสิกส์ ไม่รู้ว่าเฏจะชอบรึเปล่า อย่างไรสุดท้ายก็แล้วแต่เฏน่ะแหละ)
เราเล่นดนตรีกันบ่อยขึ้น คุณพ่อเล่นกีตาร์ให้คุณแม่ร้องเพลง (แต่คุณพ่อแย่งร้องเองซะส่วนใหญ่) เวลาว่างคุณแม่ก็แกะเพลงใหม่จากขลุ่ยบ้าง ขิมบ้าง รู้มั้ยว่าดนตรีไทย คือดนตรีคลาสสิคชนิดหนึ่งเช่นกัน โชคดีที่ครอบครัวเราเป็นนักดนตรี โมสาร์ท บีโธเฟน จึงต้องชิดซ้ายไปหน่อย ๆ แต่แปลกที่แม่เริ่มมาชอบฟังร็อคออเคสตรา ของวงควีน เก่ามาก แต่เพราะ และมีการประสานเสียงของเครื่องดนตรีที่ดีมาก ๆ
เมื่อสองวันก่อนแม่แกะเพลง "ทุ่งแสงตะวัน" จากขลุ่ย ทำนองเพลงชวนฝันแบบนี้ เฏคงจะได้ยินบ่อยขึ้น จากเพลงของพี่จุ้ย ศุญ บุญเลี้ยง ที่สำคัญ ป้าเจี๊ยบ เพิ่งส่งเพลง "อิ่มอุ่น" มาให้ เหมือนจะรู้เลยว่า พ่อกับแม่ร้องเพลงนี้ให้เฏฟังกันด้วย
ให้กำลังใจน้องเฎ ครับ
ขอบคุณมากค่ะครูโย่ง
พี่ใหม่ มาลุ้นๆๆ ค่ะ นึกถึงการตรวจอัลตราซาวด์ครั้งแรก คราใด ความรู้สึก ลุ้น ๆๆๆ รอคอย ตื่นเต้นสารพัด ที่เห็นหัวใจน้อยเต้น ตุ๊บ
ปล. คนแรก ตื่นเต้น คนที่สองท่สองพี่ก็ยังตื่นเต้นเหมือนดิม
โชคดีนะคะ
ขอบคุณค่ะพี่ใหม่
เห็นหัวใจน้องแล้วตื่นเต้นจริง ๆ รู้สึกแปลกๆ เมื่อมีใครคนหนึ่งมาอยู่ในท้องเรา :)
สุขภาพแข็งแรงทั้งคุณแม่และตัวน้อยนะคะ *^__^*
น้องเฏคงอยากให้พ่อกับเเม่ลุ้นน่ะเนี่ย กลัวว่าชีวิตจาไม่ตื่นเต้น เเต่เท่าที่ดูความเเข็งเเรงเเละความสมบูณ์ ผลน่าจะออกมาโอเคอยู่เเล้ว ดูแลตัวเองนะครับน้าเกด พี่พลูจะติดตามพัฒนาการน้องเฏต่อไปครับ ว่างๆขอไปฟังบทเพลงของแม่เกดพ่อตุ้มบ้างน๊า ปล. เพลงอิ่มอุ่นนี้ classic จริงๆ ต่อไปเวลาแกงคืพ่อนัดเจอกัน ถ้ามีเพลงนี้ลูกๆทุกคนคงร้องได้เเน่นอน
จ้าพี่พลู :)
ใช้เวลาว่างในห้องประชุมให้เกิดประโยชน์สูงสุดโดยการอ่านเรื่องราวของน้องเฏถอ่านเเล้วประทับใจในการเก็บรายละเอียดของคุณเเม่มือใหม่คนนี้จริงๆ แอบปิ้งไอเดียว่าจะจริงจังกับการพูดภาษาอังกฤษกับลูกให้มากกว่านี้ เพราะเห็นความตั้งใจของน้าเกดเเล้วพี่พลูต้องจริงจังเเล้วจะได้ไว้คุยกับน้องเฏ ที่ผ่านมาพูดบ้างไม่พูดบ้าง บางทีพูดแล้วปู่กับย่าแอบเเซวอ่ะ เมื่อวานร้องเพลงใน Barney กัน 2 คน ปุ่บอกว่าเวลาเเม่ไปทำงานเเล้วปุ่จะทำไงดี วันก่อนพลูไปเห็นมะละกอ ชี้เเล้วบอกย่าว่า yayaya ประมาณว่าจะบอกว่า Papaya ย่าบอกย่างงไปเลย ต่อไปพูดได้ย่าคงได้โทนถามเเม่ไม่หยุดว่าเเปลว่าอะไรเเม่พูดไทยกลาง+อังกฤษพ่อพูไทยใต้ ย่า+ปู่พูดไทยใต้ ยายพูดไทยกลาง และน้องเฏกับพี่พลูจะพูดกันทั้ง ไทยกลาง ไทยใต้ เเละอังกฤษ เนอะน้าเกดเนอะ
จ้าอย่างน้อย ไม่มีใครพูดด้วย ก็มีป้าบี พ่อตุ้ม แม่เกต และพี่พลูให้พูดด้วย
ส่งลิงบล็อกพี่บีมาให้อ่านบ้างดิ จะได้แลกเปลี่ยนกัน
ตามนี้จ้า พี่อ่ะออกเเนวเขียนไปเรื่อย ไม่ค่อยเป็นเรื่องเป็นราวเหมือนน้าเกดอ่ะ กำลังพยายาม ที่สำคัญไม่ได้เขียนตอนท้องเลย เพิ่งมาเขียนตอนคลอดพี่พลูแล้ว
น้าเกด พี่เข้า URL ที่ให้ใน comment น้องพลูไม่ได้ ยังไงส่งมาทางเมล์นะคะ ขอบคุณคร๊าบบบบ