ในการสรรหาผู้เข้าร่วมค่ายจะหาตัวแทนของแต่ละวิทยาเขตของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ มาเข้าร่วมด้วยกันเป็นเวลา 2 คืน 3 วัน
เวทีด้านหน้า...ต่อมาเปลี่ยนเป็นเวทีผู้นำ
บนเวทีนี้ถ้าคนใดได้ก้าวขึ้นไปจะต้องสามารถพูดและตอบคำถามที่ถูกถามมาจากพี่ ๆ ประจำค่ายหรือคำถามที่เพื่อน ๆ สงสัยได้ด้วยความมั่นใจ และผู้เข้าร่วมค่ายทุกคนจะต้องได้ขึ้นไปบนเวทีเพื่อแสดงความคิดเห็นครับ
ผูกข้อมือรับขวัญค่ายครับ
ในการเข้าค่ายผู้นำนี้ได้รับเกียรติจากท่านผู้ช่วยอธิการบดีมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เดินทางมาเป็นประธานและให้โอวาทแก่นิสิต และมีการผูกข้อมือเพื่อเป็นการรับขวัญ
อ.ไม้ร่ม ธรรมชาติอโศก
วิทยากรพิเศษแก่นิสิตค่ายผู้นำ ในหัวเรื่อง "ประชาธิปไตย...บนเส้นขนานที่มีวันจบ" บางท่านอาจเคยได้ยินชื่อของ อ.ไม้ร่ม มาบ้างท่านเป็นสุดยอดศิลปินระดับบรมจารย์คนหนึ่งของไทยที่ดำรงชีวิตเป็นพอเพียง (เกิน) ฮ่า ๆ ... ท่านได้มาบรรยายโดยอ้างอิงแบบ...พจนานุ (กู)... เช่น ราษฎร คือ ราดไปดอน ๆ , ประชาชน คือ การประ,การชนกัน , ประชาธิปไตย คือ ไต่ ๆ ไปแล้วถูกถีบลงพื้น เป็นต้น อันนี้เป็นเพียงการพูดล้อเล่น แต่เนื้อหาหาบอกว่า ประชาธิปไตย คือ การไม่เบียดเบียน
แล้วประชาธิปไตยของท่านก็มีวันจบตรงที่เวลาหมดนั้นเอง ... ฮ่า ๆ ๆ(ขำครับ)
กิจกรรมต่อกระดาษหนังสือพิมพ์
ผลของการทำกิจกรรมนี้มีประโยชน์ตรงที่ทำให้เรารู้จักการวางแผนรูปทรงที่จะต่อลงเพื่อป้องกันการเสียหายเมื่อเราลงมือทำก่อนการคิดวางแผน แต่กลุ่มผมก็ไม่สำเร็จเพราะไปเสียตรงที่ย้ายที่ทำ เพราะติดผนังที่ยื่นลงมา เป็นความไม่รอบคอบนั่นเองครับ
เกมยิงเรือ
กิจกรรมนี้ก็ต้องใช้การวางแผนแบบอาศัยดวง (มีงี้ด้วย) คือ เราต้องวาดรูปเรือตามกำหนดแล้วแต่เราเอง แล้วให้เพื่อนคนอืน ๆ บอกจุดที่ต้องการยิง เช่น 5,3 ดังนั้นผู้ที่มีส่วนใดของเรืออยู่ในหลักที่ 5 แถวที่ 3 ก็ต้องเสียส่วนนั้นไปจนกว่าจะหมดลำจึงแพ้ เล่นสลับอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ
กิจกรรมต่อจิ๊กซอ
กิจกรรมนี้ก็ต้องอาศัยการแบ่งหน้าที่ว่าใครจะหาส่วนไหน เพราะภาพที่ถูกให้จัดการนั้นมีตัวเลขรหัสอยู่ด้านหลัง จึงสามารถแบ่งกันได้ก็เป็นกิจกรรมที่ดี เพราะทำให้รู้จักการแบ่งหน้าที่และช่วยเหลือเพื่อนเราเสร็จในส่วนของตนแล้ว
กิจกรรมสรรค์สร้างสัญลักษณ์มหาวิทยาลัย
สร้างสรรค์จากวัสดุธรรมชาติที่ล่วงร่นลงพื้นแล้วทั้งสิ้น โดยกลุ่มของผมมีรายละเอียดของชิ้นงานโดยรวมจากความหมายดังนี้
นิสิตเกษตรศาสตร์เป็นต้นกล้าใหม่ของสังคมที่กำลังเจริญงอกงาม เพื่อไปช่วยสังคมและพัฒนาประเทศที่มีสังคมแบบกว้างใหญ่ไพศาล และเป็นผู้พร้อมด้วยปัญญาและความเสียสละ
...มีพบต้องมีพราก...
วินาทีนี้เป็นเวลาแห่งความทรงจำที่ทุกคนได้มาแสดงความรู้สึกต่อกันและกัน และสร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เพื่อที่จะได้มีการประสานงานที่ดีต่อกันในอนาคต เพราะเป็นนิสิตมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ด้วยกันทั้งสิ้น
บันทึกภาพร่มกับพี่เติร์ด (ประธานจัดค่าย)
บันทึกภาพร่วมกับเพื่อน ๆ จากหลายวิทยาเขตครับ