ห้องเล็กๆ...ขนาดเสื่อปูได้สองผืนกว้างขนาดนอนได้หนึ่งคนต่อหนึ่งผืน...
ข้าพเจ้าซุกตัวลง..ในถุงนอนอันอบอุ่น
สามชั่วโมงของการนอน แบบท่าเดียวจบ คือ คำพูดที่ติดปากเสมอเวลาที่เล่าเรื่องถึงการฝึกหลับอย่าง deep sleep...
เมื่อถึงเวลาต้องตื่น จะขยับตัว เอ๊ะ..เหมือนมีอะไรมานอนซบอยู่เบื้องหลัง เอี้ยวตัวหันไปมอง เห็นน้องสาวๆ ตัวน้อยๆ ในความรู้สึกนอนซบหาไออุ่นอยู่เบื้องหลัง ท่าทางหลับสนิท จนข้าพเจ้าไม่อยากจะขยับตัว เพราะค่ำคืนแรกที่มานอนด้วย เธอนอนแบบกระสับกระส่าย...
แต่ค่ำคืนนี้...
ความรู้สึกสัมผัสได้แห่งการนอนของเธอ...คือ "ความไว้วางใจ"...
ข้าพเจ้ารู้สึกได้แห่งความปลอดภัย...ที่ที่ปลอดภัยที่ข้าพเจ้าสามารถหยิบยื่นให้น้องสาวคนนี้ได้อย่างไร้เงื่อนไข...
สักพัก...นึกถึง "แมว" ที่ชอบมานอนซบบนตักข้าพเจ้าอย่างหลับใหล แบบว่าขอฝากตัวฝากชีวิตขอพักพิง...แม้ชั่วขณะหนึ่งก็ยังดี...
รอยยิ้มน้อยๆ...ปรากฏขึ้นในใจของข้าพเจ้า พร้อมเคลื่อนไหวกายให้เบาที่สุดเพื่อไม่ให้น้องน้อยๆ...รู้สึกตัว "ตื่น"...
แมว กินไม่อร่อยครับ 555
เบิกบานแต่เช้าเลยนะคะ...ท่าน
แมวขอไออุ่นแห่งความปลอดภัยหน่อยนะคะ
จ้า...แมวน้อย
(^____^)
อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นใจจังเลยค่ะ