แทนคำขอบคุณแม่น้ำ

หน้าตาก็เปรอะเปรื้อน เสื้อผ้าก็มอซอ คุณเชื่อไหม น้ำผึ้งมีเสื้อผ้าใหม่ไม่กี่ชิ้น นอกนั้นเป็นเสื้อผ้าแถมจากการซื้อนมทั้งนั้นเลย นี่ล่ะ! ความประหยัดของคุณแม่ของน้ำผึ้ง

       ช่วงวันลอยกระทง ถ้าเห็นน้ำผึ้งจะน่าสงสารมากคือ มอมแมมไปทั้งตัว หน้าตาก็มีแต่ยางต้นไม้ ไม่แน่ใจว่ายางกล้วย หรือยางโกสน ติดแน่น เช็ดก็ไม่ออก ไปเล่นกับใคร ก็มีแต่ถูกดุเพราะตัวเองไม่รู้กำลัง เข้าใกล้ของที่ทำกระทงก็ ขยุ้มเสียหาย

       อย่างอุปกรณ์การทำกระทง ก็จะมีกรรไกร ตะปู พอน้ำผึ้งเข้าใกล้ก็ต้องไล่ให้ออกห่าง ช่วงลอยกระทงน้ำผึ้งร้องไห้แบบเสียใจบ่อยมาก คุณตา คุณย่าไม่เคยดุ ก็ต้องดุ น้ำผึ้งจะวิ่งไปหลบมุมร้องไห้ และงอนไปสักพัก แต่สุดท้ายก็วิ่งกลับเข้ามาใหม่

       เดี๋ยววันนี้กลับไปจะไปเล่นกับหลานสักหน่อย ที่จริงหลานน้ำผึ้งอยากมีเพื่อนรุ่นเดียวกันมากกว่า เพราะเวลาเขาไปเล่นกับลูกเพื่อนบ้าน ดูเขามีความสุขมาก เสียงดัง และหัวเราะตลอด เรียกให้เข้าบ้านก็ไม่เอา ยิ่งไปลากตัวเข้ามามีโวย

       น้องสาวก็สงสารนะ ที่เขาเป็นลูกคนเดียว ไม่มีเพื่อน ขณะที่รุ่นแม่และป้ามีกันสองคนพี่น้อง จึงมีคนคอยปรึกษาหารือกัน งานนี้น้ำผึ้งก็คงต้องรอหน่อยเพราะน้องก็ยังไม่มาเกิด สงสัยคงได้เป็นลูกสาวคนเดียวของแม่อ้อยแล้วกะมัง