ทุกๆ ครั้งที่อยู่ยโสธร ข้าพเจ้าจะกำหนดกับตัวเองคร่าวๆ ที่จะต้องมาทำกลุ่ม Engaged Buddhism ที่ศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพวัดป่าหนองไคร้ โดยมักจะกำหนดไว้เป็นวันอังคาร และวันนี้ก็เช่นเดียวกัน ก่อนที่ตอนเย็นจะเดินทางกลับขอนแก่น... ตั้งใจกับตนเองว่าจะทำอาหารมาถวายหลวงปู่ และพระอาจารย์...
ง่ายๆ...ไข่เจียว และสลัดผัก
ตื่นเช้าตามปกติ ได้นั่งทำงาน และมีบทเรียนหลายบทเรียนที่ได้ไปทำกระบวนการและรอกระบวนการถอดบทเรียน จึงตั้งใจทยอยนั่งทำไปตั้งแต่เช้า พอดูเวลาและมองออกไปเห็นท้องฟ้ารุ่งสาง จึงได้ลงไปเตรียมอาหารเพื่อถวายพระ
อากาศยามเช้านั้นดี สองข้างทางเป็นท้องทุ่งนา...
ขับรถมาเรื่อยๆ... มาทันได้ทักทายเด็กสมาชิกศูนย์และให้ช่วยกันทยอย นำอาหารจากท้ายรถไปถวายที่ลานธรรม
วันนี้หลวงปู่ขึ้นศาลา แต่บ่ายๆ ท่านก็ต้องเตรียมตัวเดินทางไปประเทศบังกลาเทศ
น้องเซฟ...เด็กตัวน้อยเป็นลูกหลานหลวงปู่เดินร่อนไปทั้งศาลา นำความชื่นบานมาให้ผู้คนในละแวกนั้น และนำพาเสียงหัวเราะและรอยยิ้มมาแบ่งปันต่อผู้คนที่เดินผ่านหน้าไป
เป็นครั้งแรก...ที่วันนี้ได้นั่งทานข้าวร่วมกันกับเด็กๆ สมาชิก
โบว์...เอื้อเฟื้อไปตักข้าวก้องมาให้
ทานได้กับซุปเห็ดอาหารอิสานและไข่เจียว (ถือเป็นมังสวิรัต)
ได้รับความเมตตาจากพระอาจารย์...กรุณาให้ข้าวก้นบาตร มาหนึ่งกล่อง ครั้งนี้เปิดดู อืม...ท่านเมตตามากให้อาหารที่จัดข่ายเป็นมังสาวิรัต
สำหรับการมาทำกระบวนการที่วัด...
ขยับเวลาเช้าขึ้นมาอีกหน่อยก็จะได้ถือโอกาสทำบุญด้วย...
ทำให้ระลึกถึงว่า.. "โอกาส" นี่มีอยู่แทรกซึมในชีวิตเราตลอดเวลา ขึ้นอยู่กับว่า เรานั้นจะเลือกใช้โอกาสนั้นได้หรือไม่ หรือใช้ได้มากน้อยเพียงใด
เรียน ท่าน Dr.Ka+Poom ไข่เจียว เติมเห็ด หน่อย รส ดีขึ้น นะ ครับ สาธุ
ข้าวก้นบาตรครูบาอาจารย์เป็นของมงคลนะครับ
หลวงปู่บางรูปท่านก็บอกว่า...อาหารเป็นยา
พาน้องๆ เยาวชนจิตอาสา มาร่วมชื่นชม และอนุโมทนาค่ะ
ข้าวก้นบาตร...
เมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน ๒๕๕๒
ข้าวก้นบาตร ..
เมื่อวันที่ ๘ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๒
"กว่าจะได้ทาน...ก็ประมาณสี่โมงเย็น" เป็นวันที่เราไปทำ "สุนทรียเสวนา" กับเหล่ากัลยาณมิตร ณ วัดป่าหนองไคร้ พระอาจารย์ต้อเมตตา จัดไว้ให้ วันนั้นขับรถจากขอนแก่นมาที่วัด ก็ถึงประมาณเที่ยงกว่าแล้ว และร่วมวงสุนทรียเสวนากันต่อ...
"ข้าวก้นบาตร" วันที่ ๑๐ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๒
ความใส่ใจ...ในการที่ท่านเมตตาให้ข้าวก้นบาตรทาน ไม่ว่าจะเป็นการเลือกอาหารที่ถูกจริตกับผู้ทาน ท่านแสดง "ความเมตตา + ใส่ใจ" เป็นการสอนที่ผ่านการปฏิบัติให้ดู มากกว่ามาพร่ำบอกให้เมตตาให้ใส่ใจ แต่การที่ท่านแสดงหรือที่ท่านทำนั้น ทำให้เราได้สัมผัส ได้เห็นภาพ ได้รับรู้ และได้เรียนรู้ให้ถึง "การปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยความเมตตาและใส่ใจ"