นาทีชีวิต ที่ช่วยไม่ทัน

ตอนนี้ก็ยังไม่ทราบว่าพี่เขาตายด้วยโรคอะไร รู้แต่ว่าน่าจะเกี่ยวกับหัวใจ อายุพึ่ง 45 ปีเอง

       วันนี้กลับมาจากทำงาน น้องสาวบอกว่าเจ๊ พี่แว่นเสียแล้ว ผู้เขียนนึกว่าอำ จึงเฉย ๆ เพราะน้องสาวจะอำเก่งเหมือนกัน สักพักเขาก็เล่าต่อว่า เนี่ยเป็นเพราะไม่ตรวจสุขภาพ พอเป็นอะไรที ก็ไปเลย

       ตอนแรกเข้าใจว่า เป็นเส้นเลือดในสมองแตก แต่น้องสาวบอกว่า ไม่ใช่ แต่เป็นโรคเกี่ยวกับเส้นเลือดในหัวใจแตก พี่เขาเริ่มออกอาการแน่น หายใจไม่ออก ตอนไปสั่งอาหารช่วงที่รอพี่สาวทำกายภาพบำบัด ที่โรงพยาบาลทหารเรือช่วงเช้าวันนี้

       น้องเล่าว่า แม่ค้าต้องช่วยกันหามเข้าห้องฉุกเฉิน แล้วให้โรงพยาบาลประกาศหาญาติ น่าสงสารจัง และก่อนที่พี่แว่นจะเสีย พี่เขาถามพี่สาวตัวเองว่า เขาจะตายไหม สุดท้ายก็ไม่รอดเพราะหัวใจคงล้มเหลว น้องเล่าว่าหมอช่วยไม่ทัน

       ครอบครัวนี้ถือว่ามีฐานะ แต่สุขภาพแต่ละคนไม่ดีเลย โดยพี่สาวของพี่แว่นก็ป่วยเป็นโรคกระดูก น้องสาวก็ป่วยเป็นโรคหัวใจ พี่สาวคนโตก็เสียด้วยโรคหัวใจ ป้าก็ไม่สบายเสียชีวิตไปเหมือนกัน ตอนนี้ก็เหลือแต่ลุงที่ดูแข็งแรง แต่ก็อายุมากแล้ว

       ขนาดพี่แว่นไปโรงพยาบาลบ่อยนะ แต่ไม่ยอมตรวจสุขภาพของตัวเอง คือ ส่วนมากพาพี่สาวและน้องสาวไปโรงพยาบาล ส่วนตัวเองตรวจสุขภาพปีละหน แล้วจะเหลืออะไร น้องเล่าว่าลุงบอกว่า พี่แว่นก็บ่นว่าไม่ค่อยสบาย แต่ไม่ยอมตรวจพอออกอาการ ก็ไปเลย

       เพื่อนบ้านของพี่แว่นบอกว่า เมื่อวานพี่แว่นยังหัวเราะครึกครื้น พอมาวันนี้ ก็ไปส่ะแล้ว นี่คงห่วงพี่/น้องซึ่งไม่ค่อยสบาย แถมพ่อตัวเองก็แก่แล้ว เศร้าจังมีเงินก็เอาไปไม่ได้ น้องบอกว่าวันนี้บ้านลุงชุกละหุกมาก

       พวงมาลัยก็หาซื้อข้างทางมั่งเป็นพวงเล็ก ๆ โลงศพก็ซื้อแถวโรงพยาบาล แต่โลงสั้นเพราะพี่เขาตัวสูงใหญ่ต้องสั่งต่อใหม่ให้ยาวขึ้นราคาโลงละ 9,500 บาท เห็นแล้วปลงกับชีวิต ที่เมื่อวานยังนอนอยู่บ้าน แต่วันนี้ต้องไปนอนที่วัดแล้ว

       ถ้าพี่เขามีญาณหยั่งรู้ เขาคงเศร้าใจมาก เพราะที่บ้านของพี่เหลือแต่คนป่วย/คนแก่ แล้วใครจะขับรถให้นั่ง พ่อก็แก่มากแล้ว พรุ่งนี้ครอบครัวของผู้เขียนคงไปงาน วันนี้พ่อ/น้องสาวก็ไปรดน้ำศพมาแล้ว

       แต่พ่อเองก็ไม่ค่อยสบายเหมือนกัน จึงไม่ได้อยู่งานสวดศพ ส่วนผู้เขียนก็กลับมามืด ไม่มีใครโทร.ตาม จึงต้องเป็นวันอื่น แต่เสียดายที่พี่เขาไม่น่าจากไปเร็ว เสียดายเวลาถ้าได้มีโอกาสมีชีวิตอยู่ อาจได้ทำคุณประโยชน์ให้กับสังคมไปอีกนาน 

       ผู้เขียนคุยกับน้องสาวว่า ขนาดฉันก็คิดว่าทำบุญมาเป็นระยะ ยังเอาตัวไม่รอดเหมือนกัน ดูได้จากเกือบได้ซี 8 แต่ได้แค่คืนเดียวก็ลอยไปเสียแล้ว น้องที่ สศค. แซวว่า พี่มีบุญนะ แต่วาสนายังไม่ถึง

       ช่วงนี้ได้รับกำลังใจจากหัวหน้า และเพื่อนร่วมงานว่า วันนี้ยังไม่ได้ซี 8 แต่สักวันต้องเป็นของเรา พรรคพวกบางคนถามว่า พี่นามสกุลอะไร พอบอกไปเขาบอกว่า นามสกุลพี่ยังไม่ดังพอ

       และตอนนี้เขาไม่สู้กันที่ความสามารถแล้ว แต่เขาสู้กันที่ใครสายตรงกว่ากัน? วันนี้ผู้เขียนขำออกนะ แต่วันแรกเศร้านอนไม่หลับเลย ยิ่งช่วงนี้บางคนมีคำถามใหม่ค่ะว่า น้องฟ้องสำนักงานไหม

       ผู้เขียนบอกว่า ไม่ล่ะใครจะทำอะไรก็เชิญ ขออยู่อย่างนี้มีความสุขกว่า พ่อบอกว่าใครอยากได้ซี 8 ก็ให้เขาไป คราวหน้าทำให้ดีที่สุดแล้วกัน ค่ะ เป็นคำปลอบใจที่เป็นกำลังใจที่ดีมากเลย

 

      

[ichi ichi]

ชีวิตหนอชีวิต ทุกสิ่งเป็นอนิจจัง

[Toi Wantana]

สวัสดีน้องหิน

ไม่น่าเชื่อ น้องหินเข้ามาอ่าน G2K

แต่ก็เป็นไปแล้ว

ยินดีต้อนรับ หากเข้ามาเขียนบันทึกอีก

แต่ตอนนี้พวกเราต้องรีบทำ thesis

เพราะฉะนั้น เรื่องอื่นคงต้องมาทีหลัง

จริงไหม?