บางครั้งก็อยาก..ที่จะก้มจด"บันทึก"
แต่..ก็ให้รู้จัก.."เสียดาย"
กับภาพที่เห็น...อยู่เบื้องหน้า
สายน้ำ..ที่ไหล กระทบ"ฝั่ง"
คลื่นแล้วคลื่นเล่า...ไม่สิ้นสุด
และไม่ไหลวน
...
แสงตะวัน..สาดส่อง..ทาทาบ
นุ่มนวล...ละมุนละไม
ช่างทำ..ให้"จิต"ใจ
โอนอ่อน..ยิ่งนัก