บันทึกนี้สะท้อนอะไร


http://gotoknow.org/blog/kapoommind/37995

บันทึกนี้สะท้อนอะไร....?

เราได้เรียนรู้อะไรจากบันทึกนี้...?

หมายเลขบันทึก: 294863เขียนเมื่อ 6 กันยายน 2009 06:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม 2013 13:02 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

บันทึก...ที่ข้าพเจ้าทำ link ไว้นั้น...

http://gotoknow.org/blog/kapoommind/37995

ยังเห็นความเห็นของคนที่เข้ามาถ่ายทอดความทุกข์ ประสบการณ์ชีวิต และเรื่องราวในอดีต ... ข้าพเจ้าได้เกิดคำถามต่อเองว่า

บันทึกนี้สะท้อนอะไร....?

เราได้เรียนรู้อะไรจากบันทึกนี้...?

ทำให้ข้าพเจ้าได้ใคร่ครวญ ต่อสภาวะที่ดูเหมือนเป็นแบบจำลองแห่งเรื่องราวชีวิตอันเป็นเรื่องสมมติที่เราได้เกิดมา ...

หลายๆ ครั้งหลายครา ที่ได้เรียนรู้เรื่องราวนี้ผ่านลมหายใจของตัว เป็นเรื่องที่ตนเองได้เข้าไปอยู่วงในเสมือนตัวแสดง และการแสดงแต่ละครั้งบทบาทก็แตกต่างกัน ...

ชีวิตคู่ หรือชีวิตครอบครัว เป็นเรื่องที่คนเรานั้นไม่ควรทำเล่น ... การได้แต่งงาน การได้เป็นครอบครัว ถือว่าเป็นการเสียสละอันยิ่งใหญ่ เสียสละที่จะเข้าไปสู่การเรียนรู้ในชีวิตของคนอีกคนหนึ่ง เรียนรู้ในเรื่องการใช้ชีวิต เรียนรู้ที่จะให้โอกาสแก่ชีวิตอีกชีวิต หรือหลายๆ ชีวิตที่จะเกิดมา...

ดังนั้น คนสองคน ...

ที่จะตัดสินใจใช้ชีวิตร่วมกัน จึงไม่เพียงแค่ถูกต้องตาใจเท่านั้น

ไม่เพียงแค่ว่ามีองค์ประกอบที่ครองคู่กัน

แต่...ต้องประกอบด้วย..ปัญญา ในการพิจารณาครอบครัวว่าจะดำเนินชีวิตเคียงคู่กันไปเช่นไร

ทุกครา...

ที่เห็นความเกี่ยวเนื่องของครอบครัวที่ยุ่งเหยิง ทำให้รู้สึกสะท้อนใจยิ่งนัก ... มีครั้งหนึ่งที่ข้าพเจ้าได้ผ่านเส้นทางเรื่องราวนี้ ... ที่เริ่มมีความซับซ้อนเพิ่มขึ้น ความวุ่นวาย... และความโสมนแห่งความเศร้าตรมของคน...คนที่อยู่หน้าฉากแห่งการเป็นผู้มีการศึกษา แต่ต้องพ่ายแพ้ต่อความทุกข์ ...ความทุกข์ที่บีบคั้นให้ตนเอง กระทำการอันเป็นการผิดศีลธรรม...อันดีงาม

การมีครอบครัว...และการละทิ้งครอบครัว นั้นคือ ความล้มเหลว อันยิ่งใหญ่ของการเรียนรู้เรื่องความเป็นมนุษย์ เป็นการละทิ้งหน้าที่ที่ได้ตัดสินใจเสียสละ...ไม่มีเหตุผลใดใด ที่จะเลิศหล้าหรือประเสริฐไปกว่า ...ศีลธรรม

ศีลธรรม...จะเป็นเครื่องมือหรือเป็นรั้วอันเป็นเกราะกำบังให้ผู้คนที่มาใช้ชีวิตร่วมกันที่เราเรียกว่า "ครอบครัว" ให้ดำรงและดำเนินไปได้...

ทุกวันนี้...ศีลธรรมนี้เรานี้ต่ำลง

และอาจดูเหมือนไม่มีเลย...

จึงทำให้ผู้คนละทิ้งหน้าที่ที่ตนเองรับผิดชอบนี้ไปได้...หน้าที่แห่งการเสียสละ ...

บุคคลใดใดที่ทำให้ครอบครัวแตกแยก หรือล้มเหลวนั้น ... บุคคลนั้นถือว่าเป็นผู้ที่อ่อนแออย่างยิ่ง ที่ยอมให้กิเลสมาครอบครองหัวใจตน แม้ว่าจะอ้างเหตุผลใดใดมามากมายก็ตาม เหตุผลต่างๆ นั้นก็ไม่ได้มากไปกว่า...ความจริงอันเป็นสัจจของการได้ตัดสินใจเสียสละตนเองครอบคู่กับใครอีกคนๆ หนึ่ง...

คิดเสียว่า ไม่มีอะไรเป็นของเรา แม้แต่ตัวเราเอง

จิตแพทย์เคยแนะนำว่า.. การที่จะอยู่ด้วยกัน เราต้องอยู่เป็นเพื่อนกันไปอย่าคิดเป็นเจ้าของเขา ให้อิสระต่อกัน ถึงจะอยู่กันได้ยืดค่ะ

วันใดที่เขาอยากไปจากเรา เราควรพูดคุยกัน ปรับตัวเข้าหากัน

แต่ถ้ายังไม่ไหว  เราก็ควรปล่อยเขาไปค่ะ  เพราะจะทำให้ทุกข์มากกว่า

เราก็น่าจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้

ฝากให้กำลังใจทุกคนนะคะ

ค่ะ  ไม่ยึดมั่นถือมั่น

ไม่มีใครเป็นเจ้าของใคร

ชีวิตใครก็เป็นของคนคนนั้น

เขาอยากไปก็บังคับให้เขาอยู่ไม่ได้

สบายใจดีนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท