การเดินทาง : เมฆ ท้องฟ้า และความรู้สึก กับ "ปัจจุบันขณะ"
ข้าพเจ้าจะบอกกับน้องๆ เสมอว่า “ความสุขของข้าพเจ้า” ที่มีต่อการเดินทางนั้น คือ ความมหัศจรรย์ของชีวิตเสมอ หลายครั้งหลายคราภายใต้ความเบิกบานใจ ขณะที่เดินทางและเคลื่อนไหว จะทำให้เกิดสภาวะคลิกในหลายๆ เรื่อง นำพามาสู่ความเข้าใจในเรื่องราวและความเชื่อมโยงของสรรพสิ่งต่างๆ...
เมื่อวาน (๑๔ สิงหาคม ๒๕๕๒) ข้าพเจ้าขับรถกลับมาตามเส้นทางเดิมจากยโสธรมุ่งหน้ามาที่ขอนแก่น แม่และครอบครัวอาใหญ่เดินทางมาก่อนหน้านี้ตั้งแต่เช้า เพื่อที่จะได้ทันมาทำเรื่องเข้านอนโรงพยาบาลได้ทันตามที่หมอนัด ...
มันคือ ความไว้วางใจของการเดินทาง...
ที่ไม่ต้องเร่งรีบ...เพราะไม่ว่าเมื่อใดที่มีแม่อยู่ เรื่องทุกเรื่องจะเรียบร้อยเสมอ นี่แหละคือ ความยิ่งใหญ่ของแม่...
ระหว่างทาง อดไม่ได้ที่จะหยิบกล้องขึ้นมากดชัตเตอร์...
เมื่อแหงนมองขึ้นไปบนท้องฟ้า...
เป็นภาพของท้องฟ้าที่สะท้อนถึงความงดงามระหว่างแสงตะวันยามเย็น ท้องฟ้า ...สองข้างทางที่ทำให้ใจเรานี้น้อมลงนอบน้อมต่อสภาวะแห่งธรรมชาติที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าสายตา...
ความแปรเปลี่ยนของเมฆก้อนเดิมที่อาจไม่เหมือนเดิม....
เพราะในความเดิม...นั้นหาใช่ความเดิมไม่
มันกลับกลายเป็นความใหม่ในความเดิมที่ไม่มีปรากฏ...
ความเป็นปัจจุบันนั้นเคลื่อนไปเร็วมาก...เร็วจนเรายากที่จับได้
ความเพียรแห่งการเจริญสติ...จึงต้องมีสั่งสม เพื่อที่เราจะได้รู้จัก “ปัจจุบัน” ได้อย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น
ความเห็น (16)
สวัสดีค่ะ มาเยี่ยม มาขอบคุณ สำหรับกำลังใจที่มีให้ค่ะ
ดอกไม้งามนี้...ทำให้ท้องฟ้าสดใสขึ้นมาทันตาเลยค่ะ
ขอบคุณนะคะพี่แดง...สำหรับดอกไม้งานและมิตรภาพ
สวัสดีครับพี่กระปุ๋ม ^^
มองเมฆแล้วเรียนรู้ความเดิมที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ดีจังเลยครับ เดย์ได้ความรู้สึกดีๆเพิ่มขึ้น ^_^
เห็นพี่กระปุ๋มส่งภาพเมฆหงษ์เหินไปที่บันทึกพี่ชิวแล้ว...จงมาเป็นสมาชิกของชมรมเราซะโดยดี 555
คิดถึงนะครับ ;)
555
กำลังจะเข้านอน แต่มาหัวเราะกับน้องเดย์ก่อนแล้วกัน
ระลึกถึงเช่นกัน...น้องชายผู้มีใจเบิกบานเสมอ
สวัสดีค่ะพี่กะปุ๋ม
ตามหนุ่มอารมณ์ดีเดย์ มาชมน้องฟ้ากะนายเมฆค่ะ
ชอบภาพสองค่ะ ... ฟ้ากว้าง ทางไกล แต่ใจนั้นใกล้กัน ...
และชอบประโยคนี้ค่ะ คิดถึงแม่
มันคือ ความไว้วางใจของการเดินทาง...
ที่ไม่ต้องเร่งรีบ...เพราะไม่ว่าเมื่อใดที่มีแม่อยู่ เรื่องทุกเรื่องจะเรียบร้อยเสมอ นี่แหละคือ ความยิ่งใหญ่ของแม่...
นานๆ ที ได้เอ่ย ฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะคะพี่กะปุ๋ม
โห...วันนี้พี่กะปุ๋มได้รับการทักทายจากทั้งน้องสาวและน้องชาย ผู้มีใจงดงามและเบิกบานเสมอ...
ระลึกถึงน้องปูนะคะ
พี่กะปุ๋มมีภาพชายหนุ่มมาฝากด้วยค่ะ ... เป็นหลานรักที่มักเรียกป้ากะปุ๋มว่า "หัวหน้า" สัญลักษณ์ประจำตัว คือ สะพายเป้ใบน้อยและหอบหมอนเน่า ที่เก่ามาก...เดินตามหลังผู้ใหญ่ไปไหนต่อไหนเสมอ
ฝันดีเช่นกันนะคะ... :)
สวัสดีครับ
ท้องฟ้าเปลี่ยนแปลง หลายสิ่งเปลี่ยนไป เกิดขึ้น คงอยู่ ดับไป
สวัสดีรอบดึกค่ะ อ.ต้อม...
ไม่มีสิ่งใดแยกส่วนจากกันได้โดยเด็ดขาด...ภายใต้สภาวะแห่งธรรมชาตินี้...
ความปรากฏที่ปรากฏนั้น คือ สภาวะที่ดีเสมอ ต่อความเป็นมนุษย์
ขอบพระคุณนะคะที่แวะมาทักทายในรอบดึกนี้...
ในโลกนี้ล้วนเกี่ยวพันกัน
มาศึกษาธรรมะปัจจุบันค่ะ
ฟ้ามิได้คู่กับทะเลเสมอไป แต่ฟ้ากับทะเลมักอยู่คู่กัน
ขอบคุณค่ะ
ทุกอย่างคือ..ความสัมพันธ์ และเกื้อหนุนกันค่ะ
เส้นขอบฟ้าและทะเล...คล้ายเส้นเดียวที่มาบรรจบกัน ณ ภาพเบื้องหน้าเรานะคะ
ขอบพระคุณค่ะพี่ครูต้อย...ที่นำมาภาพมาฝาก
สวัสดีครับ ดร.กะปุ๋ม
แวะนำเมฆมองจากเครื่องบินมาฝากมั่งครับ เพิ่งถ่ายเมื่อวานนี้เอง ขากลับจากการสอน Origami ที่เชียงใหม่ [ดูภาพจากบันทึกของ พี่ ศน.อ้วน ไปพลางๆ ก่อนครับ]
160 : เมฆหลากสไตล์ - จากเชียงใหม่...สู่ดอนเมือง
เมฆงามทุกวันและเวลาเลยค่ะ...พี่ชิว..
แวะเข้ามาอ่านครับ
การมีจิตอยู่กับ "ปัจจุบันขณะ" เป็นเป้าหมายชีวิตของผู้ต้องการหลุดพ้นครับ
ปุถุชนอย่างเรา ๆ ฝึกจนอยู่กับปัจจุบันได้ทุกขณะก็สามารถยกระดับเป็นอริยะได้
ขอบคุณค่ะคุณ หนานเกียรติ ที่แวะมาแบ่งปันความคิดเห็นที่ดีๆ นะคะ...