บ้านโนนวัด จากคำบอกเล่าของ "ยายวอย" เชิงไสยศาสตร์

 

ผมเชื่อว่าหลายๆ ท่านได้ฟังเรื่องราวเกี่ยวกับบ้านโนนวัดในเชิงวิชาการทางโบราณคดี แต่วันนี้ผมมีเรื่องราวเป็นทางไสยศาสตร์ ซึ่งได้มีโอกาสสัมภาษณ์จากคุณยายวอย แก้วกลาง ซึ่งเป็นเจ้าของพื้นที่หลุมขุดค้นที่ใหญ่ที่สุด

 

เหตุการณ์เริ่มจากการขุดค้น โดย ศาสตราจารย์ชาร์ล ไฮแอม

 

ที่หลุมบ้านยายวอย ขุดไปเดือนนึง โดยไม่ได้ไหว้ไม่ได้ทำอะไรเลย ขุดไปเดือนนึง ก็ไม่เจออะไรเลย ทีนี้ก็เลยมาเข้าฝันยายว่า พากันมาขุดมาทำ อะไรก็ไม่ให้กูกินกูอยู่ ขุดไปเถอะกูไม่ให้เห็นอะไรเลย

 

ทีนี้ในความฝัน ยายก็เลยบอกเขาว่า เขามีคนไม่อ้วน ไม่ใหญ่ ผมประมาณประบ่า ดำๆ มาคุยก่ะยาย ยายก็เลยบอกว่า ก็ไม่ได้เลี้ยงได้ดูนั่นเด่ มันผ่านไปแล้วจะทำไงดี

 

ฉันก็ถามว่า ที่ฉันให้เขาขุด แกเคียด (โกรธ) ฉันไหม

แต่ที่แกเป็นเจ้าของที่ ที่ให้เขาขุด ฉันไม่โกรธหรอก

เพราะฉันได้รับส่วนบุญ ก่ะมึงบ่อยๆ ก็ไปวัดไปอะไร ฉันก็อุทิศส่วนบุญให้เขาเรื่อยๆ

 

ทีนั่นแหละก็ฉันก็จะเลี้ยงดู ก็ให้เขาเห็นซะเด้อ

เดี๋ยววันพรุ่งนี้ฉันจะให้กินหรอก

จะเลี้ยงจะดู ขุดไปก็ให้เห็นซะ

เทวร่างซากศพ มีของอยู่ตรงไหน ที่มีของอะไรก็ให้เขาเห็นไป จะได้ไหม ตกลงไหม

เขาก็ตอบ เออ ตกลง

 

ที่พอเช้าฉันก็ เอาหมากคำนึง บุหรี่มวนนึง ธูปดอกนึง มาจุดบอกที่หลุม

 

สาเหตุที่ต้องเป็น หมาก กับ บุหรี่ หรือที่ในโคราช เรียก ยา หรือยาสูบ เพราะโบราณผู้หญิง เคี้ยวหมาก ผู้ชายสูบบุหรี่ เพราะโบราณขาดไม่ได้เลย เรื่องหมากก่ะบุหรี่

 

ทีนี้ ก็บอกเขาว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ วันนี้บนเอาไว้ก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเลี้ยงจะดู วันนี้เขาขุดไปก็ให้เขาค่อยเจอ ค่อยเห็นไปซะ

 

ต่อมาก็เริ่มเจอกระดูก และกระเบื้อง

 

ทีนี้วันพรุ่งนี้ตอนเช้า ก็ไปเอาหัวหมู เอาเหล้า ผลไม้ มาเลี้ยง

และฉันก็เลยบอกเขาว่า ปู่ย่าตายายเอ้ย ได้กินได้อยู่แหละทีนี้ เขาขุดไปก็ให้เอาเห็นเด้อ ประมาณภายใน 2 – 3 วันนี้แหละ ให้เขาเจอซะ อย่าให้เขาขุดมาก อย่าให้เขาขุดนานหลาย นี้เป็นเดือนแล้ว ก็บอกเขาอย่างนี้แหละ

 

และก็พอขุดไปประมาณวันที่ 1 ก็ยังไม่เจอ พอวันที่ 2 ก็เริ่มเจอ หม้อ วันที่ 3 ก็เจอศพ แม่นไม่แม่น จะว่ายังไง ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ

 

ทำให้เขานับถือว่าก่อนจะมาขุดทุกวัน จะให้ยายวอยหรือเจ้าของที่ทำการจุดธูป พร้อมด้วยเครื่องเส้นไหว้บูชา ขอคมาผีเจ้าที่ก่อนทุกครั้ง

 

และก็เพราะมี อ.แขก หรือ อ.รัชนี ทศรัตน์  ร่วมกับการขุดค้นในครั้งนี้ จึงเข้าใจในประเพณีของไทย

[เล็ก]

เรื่องอย่างนี้..คยส่วนมากหากประสบร์ผลสำเร็จก็จะเชื่อ แต่หากไม่ได้ผลหรือไม่เคยลงมือของก็จะยังไม่เชื่อ...

เรื่องการบนบอกนั้นผมเชื่อนะครับ นัยของผมคือ ถ้าความเป็นเราขณะใดขณะหนึ่งที่สามารถสัมผัสกับพวกที่เราเรียกว่าผีได้ ก็จะมีสิ่งที่เรียกว่าผีให้เห็น ซึ่งนิยามคำว่าผีของผมคือ รูปอันเป็นอย่างคน แต่ไม่ใช่คน

เมื่อตอนผมเป็นเด็ก ยังจำความได้ดี หน้าที่ของผมคือ เช้าไปวัด คือการไปจังหัน มียายไปด้วยหรือไม่มีก็ได้...สายมาเล่นคนเดียว นาน ๆ จะมีเพื่อนเล่น แล้วต่อจากนั้นก็นอน ตื่นก็เล่น ตกเย็นก็สวดมนตร์ ผมไม่ทราบความหมายหรอกครับ รู้แต่ว่าเป็นสำเนียงที่งดงาม คล่องปาก และยินดีในกระบวนความเหล่านั้น

นานวันเข้าชีวิตมีแต่เรื่องเย็น ๆ อย่างว่าแหละครับ เด็กไม่มีอะไรมาเจือปนในความคิด ผมไม่อยากได้สิ่งใด ๆ เลย ผมมีความสุขมาก ทุก ๆ คืน ผมต้องเห็นเหมือนผ้าม่านที่ถูกขึงไว้เรียบร้อย ดูผ้านั้นอ่อนเหมือนนุ่น สีขาวนวนราง ๆ แต่ปลายเตียงนอนผมกับพ่อแม่ ไม่มีอะไรเลย เป็นเพียงปูนเปียก ไม่ทาสี...นี่เป็นสิ่งที่ผมแปลกใจมาตลอด เพราะเห็นทุกคืนโดยไม่ได้ตั้งใจนึกถึงมันเลย

ประการต่อมา เมื่อผมนอนผมก็ฝันเห็นหญิงชรา หลังค่อม ผมขาวก้มหน้า มาบอกให้ผมไปขุดเอาเงินที่โน่นที่นี่ มีกระถางดอกไม้ เป็นต้น ผมก็ได้สตางค์เก่า ๆ อยู่บ่อย ๆ และไม่ว่าจะไปที่ไหน ผมก็จะเก็บเศษสตางค์ได้ตลอด ในความเป็นเด็กมันคือสิ่งที่ได้มาด้วยความภูมิใจเป็นที่สุด เงินขณะนั้นมีค่าจนทำให้มือผมเปียกชุ่มด้วยเหงื่อ...คริ ๆ ..และก็มีสิ่งประหลาด ๆ เกิดขึ้นกับผมมากมาย เช่นยายได้ยินผมพูดกับยายด้วยเรื่องสมัยที่ยายยังไม่แก่ถึงที่มาของต้นไม้ต้นหนึ่ง เป็นต้น ผมไม่ได้พูดอย่างนั้นนะครับ ไม่ได้พูดจริง ๆ แต่ยายยืนยันได้ ซึ่งขณะนั้นยายเรียกว่า "มีแนวมาเทียมมัน"

ประหลาดจริง ๆ ครับ ประสบการณ์ตรงของผม...

[ณัฐ]

ในเรื่องที่พิสูจน์กันไม่ได้ทุกคน ไม่ได้แปลว่าไม่มี เชื่อทั้งสองเรื่องเลยค่ะ

[นายยอดยิ่ง ตันรัตนะ]

น่าสนใจ

ติดตามนะครับพรุ่งนี้ขะขี่แมงกะไซด์ไปเที่ยวโนนวัด