สรุปความเห็น “การประยุกต์แนวคิดความมั่นคงของมนุษย์ในบริบท 3 จังหวัดชายแดนใต้”
1.กรณี 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้
คือโจทย์ที่แท้จริงและท้าทายต่อนโยบายสร้างความมั่นคงของมนุษย์
ของรัฐบาลไทย และของกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์
2. สถานการณ์และปัญหาใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้
(“ทุกข์”) เป็นที่รับรู้กันอยู่เพียงพอแล้ว
3. การวิเคราะห์สาเหตุของปัญหา 3
จังหวัดชายแดนภาคใต้ (“สมุทัย”)
ควรใช้แนวที่คณะกรรมการอิสระเพื่อความสมานฉันท์แห่งชาติ (กอส.)
ได้วิเคราะห์ไว้ โดยแบ่งสาเหตุเป็น 3 ชั้น คือ (1)
ชั้นบุคคล (2) ชั้นโครงสร้าง และ (3)
ชั้นวัฒนธรรม
4. การกำหนดเป้าหมายในการแก้ปัญหา 3
จังหวัดชายแดนภาคใต้ (“นิโรธ”) ควรถือว่า
“ความมั่นคงของมนุษย์” เป็นเป้าหมายสุดท้าย
ซึ่งมีชุดตัวชี้วัด 10 หมวด ได้แก่ (1) ที่อยู่อาศัย (2) สุขภาพอนามัย
(3) การศึกษา (4)
การมีงานทำและรายได้ (5) ความมั่นคงส่วนบุคคล (6) ครอบครัว (7)
การสนับสนุนทางสังคม (8) สังคม-วัฒนธรรม (9) สิทธิและความเป็นธรรม
(10) การเมืองและธรรมาภิบาล
(คณะรัฐมนตรีให้ความเห็นชอบชุดตัวชี้วัดนี้เมื่อ 30 สิงหาคม
2548)
5. แนวทางสู่เป้าหมายในการแก้ปัญหา 3
จังหวัดชายแดนภาคใต้ (“มรรค”)
ควรประกอบด้วยยุทธศาสตร์ 5 ประการดังนี้ (1)
การส่งเสริมความเข้มแข็งของชุมชนและท้องถิ่นรวมถึงองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
(2) การเชื่อมประสานพลังสร้างสรรค์ของฝ่ายต่างๆสู่เป้าหมายร่วมกัน (3)
บทบาทเอื้ออำนวยของฝ่ายรัฐรวมถึงการมีกฎหมาย ข้อบังคับ โครงสร้าง
และกลไกที่เหมาะสม (4)
การใช้หลักการและกระบวนการแก้ความขัดแย้งด้วยสันติวิธี (หรือ
“การสร้างสันติ” - Peace building) (5)
การจัดการความรู้และพัฒนาร่วมกันอย่างต่อเนื่อง
ทั้งนี้ โดยมี “ชุดตัวชี้วัดความมั่นคงของมนุษย์”
เป็น “ยุทธศาสตร์ของยุทธศาสตร์” พร้อมกับเป็น
“แกนหลัก” และ
“เป้าหมายสุดท้ายร่วมกัน” ของยุทธศาสตร์ทั้ง 5
ประการ ดังแสดงด้วยภาพต่อไปนี้
ยุทธศาสตร์แก้ปัญหา 3
จังหวัดชายแดนภาคใต้
หมายเหตุ
เป็นสรุปความเห็นที่นำเสนอในการอภิปราย เมื่อ 9 พ.ค. 49
หัวข้อ “การประยุกต์แนวคิดความมั่นคงของมนุษย์ในบริบท 3
จังหวัดชายแดนภาคใต้”
ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการสัมมนาระดับชาติ เรื่อง
“ประเทศไทยกับความมั่นคงของมนุษย์ :
จุดยืนและก้าวต่อไป” จัดโดย
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ ระหว่าง 8 - 9 พฤษภาคม
2549
ไพบูลย์
วัฒนศิริธรรม
11 พ.ค. 49
ความเห็น
ไม่มีความเห็น