จดหมายจากน้าถึงหลานฉบับที่ 4: 16 มิถุนายน 52 วันที่สี่งานเทศกาลบินข้ามลวดหนาม


สุดท้ายแล้ว การจดทะเบียนสมรสหรือไม่จดทะเบียน ก็ไม่ได้ทำให้ความรักของพี่ชัยกับพี่อ่อนลดน้อยลง อุปสรรคที่ทั้งคู่ฝ่าฟันร่วมกันจะเป็นเข็มทิศนำทางที่ดีว่า “เส้นพรมแดนไม่สามารถกีดกันความรักของมนุษย์ได้”

จัดทำขึ้นมาเพื่อเฉลิมฉลองเทศกาล บินข้ามลวดหนามตอน 2 เชียงใหม่

จดหมายจากน้าถึงหลาน  ฉบับที่ 4: 16 มิถุนายน 52

วันที่สี่ งานเทศกาลบินข้ามลวดหนาม

ความรักบนเส้นพรมแดน

 


ยัยหนู เด็กหญิงธิ๋ง ธิ๋ง และเด็กชายป่าไม้ จ๋า

ในประเทศไทย หากใครสักคนรักใครคนหนึ่งอย่างเปี่ยมล้น อยากแต่งงาน อยากอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า มีลูกมีหลานสืบเผ่าพันธุ์ รวมถึงอยากไปจดทะเบียนสมรสยืนยันความเป็นสามีภรรยา ก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรหรือทำไม่ได้ ถ้าคนผู้นั้นบรรลุนิติภาวะแล้ว แต่ถ้าใครคนนั้นเป็นคนที่ไม่มีเอกสารประจำตัวหรือบัตรใดๆที่บอกว่า เขาหรือเธอคือใคร การจดทะเบียนสมรสกลายเป็นเรื่องยากขึ้นมาโดยฉับพลัน

 


พี่อ่อน หญิงสาวอายุ 36 ปี ชาวไทใหญ่จากรัฐฉาน เดินทางเข้ามาทำงานในเมืองหลวงของประเทศไทยนานหลายปีแล้วตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น พี่อ่อนไม่รู้จักการจดทะเบียนแรงงานต่างด้าว ไม่รู้เรื่องบัตรสี ไม่รู้เรื่องยุทธศาสตร์สถานะบุคคล เอาเป็นว่าพี่อ่อนไม่รู้เรื่องใดๆ ที่น้าว่ามาเลย พี่อ่อนจึงไม่มีบัตรประจำตัวใด ๆ แม้แต่ใบเดียว ชีวิตพี่อ่อนอยู่แต่ในร้านซักรีดใต้อพาร์ตเมนท์ในซอยแห่งหนึ่ง และที่พักซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่ทำงานของเธอ แต่ทุกคนแถบนั้นรู้จักพี่อ่อน ว่าเธอเป็นใคร มาจากไหน แล้วมาวันหนึ่ง พี่อ่อนก็พบรักกับ พี่ชัย หนุ่มวินมอเตอร์ไซด์รับจ้างหน้าปากซอย พี่ชัย เป็นหนุ่มไทยอายุ 40 ปี บ้านเกิดอยู่แดนอีสาน ถิ่นที่ราบสูง เมื่อพี่ชัยเป็นคนไทย พี่ชัยจึงมีบัตรประชาชนไทย รวมถึงใบขับขี่มอเตอร์ไซด์ และนามบัตร เอาไว้แจกจ่ายลูกค้าประจำวิน (ซึ่งรวมถึงน้าด้วยเช่นกัน)

 


ผ่านไปราวสองปี ทั้งคู่มีบุตรชายด้วยกันคนหนึ่ง พี่ชัยก็ตัดสินใจชวนพี่อ่อนไปจดทะเบียนสมรสที่สำนักงานเขตแห่งหนึ่งในเมืองหลวง เพื่อทำให้การก่อตั้งครอบครัวของพวกเขาถูกต้องตามกฎหมายไทย รวมถึงนโยบายรัฐบาลไทยต่างๆจะไม่สามารถมาพราก แม่ไปจาก ครอบครัวของพวกเขาได้ เพียงเพราะแม่ของเขาไม่มีบัตรประจำตัวแสดงสถานะใด ๆ แต่เจ้าหน้าที่สำนักงานเขตแห่งนั้นปฏิเสธและบอกว่า จดไม่ได้ ด้วยเหตุที่ว่าพี่อ่อนไม่มีบัตรประจำตัว รวมถึงไม่มีสัญชาติไทยด้วย แม้ไม่สำเร็จแต่พี่อ่อนและพี่ชัยก็ไม่ละความพยายาม พี่ชัยบอกพี่อ่อนว่า ลองเปลี่ยนไปจดที่เขตอื่นดูซิ อาจจะได้ก็ได้แต่ในที่สุดก็คว้าน้ำเหลวอีกครั้งหนึ่ง

 


จนวันหนึ่งน้ากับพี่อ่อนได้มีโอกาสมารู้จักกัน เพราะน้าขี้เกียจซักผ้าด้วยตัวเองอีกต่อไปแล้ว ร้านใต้หอจึงเป็นคำตอบที่ดีที่สุด ทำให้น้าได้มีโอกาสรู้เรื่องราวชีวิตพี่อ่อน และรู้ว่าวันนี้ยังมีเจ้าหน้าที่รัฐไทยจำนวนมากที่ไม่เข้าใจ/ไม่รู้/ เข้าไม่ถึงข้อมูลข่าวสารว่า มนุษย์ทุกคนบนโลกกลมๆใบนี้ ไม่ว่าเขาหรือเธอจะเป็นใคร มาจากดาวดวงไหน มีบัตรหรือไม่มีบัตรประจำตัว เขาและเธอสามารถจดทะเบียนสมรสได้ การจดทะเบียนสมรสเป็นสิทธิของมนุษย์ทุกคน แต่มันก็ไม่ง่ายดายขนาดนั้นหรอกค่ะ เพราะกฎหมายไทยเขียนต่อไว้ว่า ชายหรือหญิงที่ต้องการจะสมรสกัน ต้องมีคุณสมบัติที่จะสามารถจดทะเบียนสมรสกันได้ คือ ทั้งคู่ต้องไม่มีคู่สมรสอยู่ก่อน และต้องไม่เป็นพี่น้องเดียวกัน

 


ฉะนั้นถ้าผู้ชายหรือผู้หญิงคนนั้นเป็นคนสัญชาติไทย มีบัตรประชาชนไทย ระบบฐานข้อมูลทะเบียนราษฎรไทยก็จะสามารถตรวจสอบได้ ว่าเขาหรือเธอเคยสมรส เคยมีคู่ หรือเป็นพี่น้องกันหรือไม่ แต่ถ้าทั้งคู่หรือใครคนใดคนหนึ่งเป็นคนที่เรียกกันว่า คนต่างด้าว กรมการปกครองก็บอกว่า ขอให้มีพยานหลักฐานหรือเอกสารรับรองความเป็นโสดจากสถานทูตที่ชายหรือหญิงต่างด้าวนั้นมีสัญชาติมาแสดง เพื่อตรวจสอบคุณสมบัติดังที่ระบุไว้

 


แต่สำหรับพี่อ่อนแล้ว เธอเป็นคนไทใหญ่ จากรัฐฉาน ที่รัฐบาลพม่าไม่ยอมรับว่าเป็นประชาชนของประเทศพม่า ฉะนั้นพี่อ่อนก็ไม่สามารถให้สถานทูตพม่ามารับรองความโสดของพี่อ่อนได้ แต่ทุกปัญหามีทางออกค่ะ เช่นเดียวกับเรื่องกฎหมายที่เปิดช่องทางให้มนุษย์ได้เข้าถึง เข้าใจ และใช้เป็นประโยชน์ได้ กฎหมายไทยเขียนต่อไว้อีกว่า ถ้าไม่สามารถหาเอกสารมารับรองความโสดนั้นได้ หญิงหรือชายผู้นั้นก็สามารถใช้พยานบุคคล ที่เป็นมนุษย์ตัวเป็นๆไปรับรองตัวเราได้ด้วยเช่นกันเพราะพยานบุคคลถือเป็นพยานหลักฐานที่ดีที่สุด เพราะหากเราโกหกก็เท่ากับว่าเป็นการแจ้งความเท็จอยู่ในตัวอยู่แล้ว

 


เห็นไหมปีศาจน้อย แค่นี้พี่อ่อนกับพี่ชัยก็มีทางออกแล้ว เห็นบอกว่าพรุ่งนี้จะลองไปที่สำนักงานเขตนั้น อีกครั้งหนึ่ง น้าย้ำกับพี่อ่อนอีกครั้งว่า พยานที่พี่อ่อนและพี่ชัยจะพาไปที่สำนักงานเขต จะต้องเป็นคนที่รู้จักพี่อ่อนกับพี่ชัยมานานพอ ที่จะยืนยันได้ว่าพี่อ่อนและพี่ชัยไม่เคยแต่งงานกับคนอื่นมาก่อน รวมถึงไม่ได้เป็นพี่น้องกันด้วย

 


แต่อย่างไรก็ตามน้าบอกพี่อ่อนให้เตรียมใจไว้ด้วยเช่นเดียวกันว่า อาจจะไม่ได้จดทะเบียนก็ได้นะ เพราะวันนี้ยังมีข้าราชการไทยจำนวนมากที่ไม่มั่นใจ ไม่เข้าใจว่า คนต่างด้าวที่ไม่มีบัตรใดๆ เลย จะจดทะเบียนสมรส เจ้าหน้าที่ต้องดำเนินการใด ๆบ้าง บางครั้งเจ้าหน้าที่อาจบอกว่า ขอทำหนังสือไปหารือกรมการปกครอง ซึ่งเป็นหน่วยงานระดับบนกว่า ก่อนว่าสามารถจดทะเบียนสมรสให้ได้หรือไม่ (ทั้งๆที่ในความเป็นจริงแล้ว เรื่องดังกล่าวนี้เองกรมการปกครองได้มีหนังสือสั่งการเพื่อเป็นแนวทางปฏิบัติของเจ้าหน้าที่ มาตั้งแต่ปี พ.ศ.2543 แล้วว่า อนุญาตให้บุคคลที่ไม่มีสัญชาติไทยสมรสระหว่างกันได้ หรือสมรสกับบุคคลสัญชาติไทยได้ -หนังสือที่ มท 0310.2/ว1170 ลว. 31 พฤษภาคม 2543 )

 


สุดท้ายแล้ว การจดทะเบียนสมรสหรือไม่จดทะเบียน ก็ไม่ได้ทำให้ความรักของพี่ชัยกับพี่อ่อนลดน้อยลง อุปสรรคที่ทั้งคู่ฝ่าฟันร่วมกันจะเป็นเข็มทิศนำทางที่ดีว่า เส้นพรมแดนไม่สามารถกีดกันความรักของมนุษย์ได้


 

ด้วยความรัก

น้าป่าน

16 มิถุนายน 52

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 268709เขียนเมื่อ 17 มิถุนายน 2009 09:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 07:21 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท