เสียงสะอื้น...จากแม่???

เมื่อวานตอนทำบุญครบรอบ 1 ปี ที่แม่เสียชีวิต นึกในใจเหมือนกันว่า แม่จะมาจริงหรือไม่ เพราะตอนที่ไปโคราชฝันเห็นแต่ญาติที่เสียชีวิตไปแล้วมาหาและบอกว่า จะมางานศพซึ่งน่าจะเป็นงานทำบุญครบรอบ 1 ปี ที่แม่เสียชีวิต

       เช้านี้น้องสาวเล่าให้ฟังว่า เมื่อคืนแม่มาหา ผู้เขียนแซวว่าฝันอีกแล้ว น้องสาวบอกว่า คราวนี้ไม่ แต่มาหาจริง ๆ ที่ห้องนอนของแม่ ซึ่งน้องสาวนอนอยู่ในปัจจุบัน แต่คนที่ประสบเหตุคือ แฟนของน้องสาว

       เมื่อคืนน้องเขยนอนดูทีวีตรงหน้าโซฟาในห้องนอนซึ่งเดิมตรงโซฟานั้น เคยตั้งเตียงนอนของแม่ แต่ตอนหลังเอาเตียงออกไป และเอาโซฟาแบบนอนเล่นมาวางแทน น้องเขยดูทีวีจนหลับตรงหน้าโซฟานั้น พอช่วงตีสี่กว่า ๆ ได้ยินเสียงผู้หญิงนั่งสะอื้นอยู่ตรงที่น้ำผึ้งนอน ไม่ใช่ครั้งเดียวนะ แต่หลายครั้ง จึงมั่นใจว่าแม่มาหาหลานน้ำผึ้งแน่นอน

       น้องเขยเป็นคนกลัวผีอยู่แล้ว จึงคลุมโปงไม่ยอมเปิดผ้าห่มขึ้นมาดู น่าเสียดายน่าจะเอาให้รู้ดำรู้แดงไปเลยว่า "ใช่หรือเปล่า" แค่คิดในใจนะค่ะ ส่วนน้องสาวถามแฟนว่า "เสียงของฉันหรือเปล่า" เขาบอกว่าไม่ใช่เพราะน้องสาวนอนอยู่ด้านใน และเขาแยกแยะได้ว่า ต้นเสียงมาจากตรงไหน

       ช่วงที่แม่เสียใหม่ ๆ ก็น้องเขยนี่ล่ะที่ฝัน บอกว่า แม่มาสั่งให้ทำบุญให้ครบ 7 ครั้ง หลังจากแม่เสีย ตอนนี้ก็ทำไปหลายครั้งแล้ว ส่วนมากลูก ๆ ไม่ค่อยเจอแบบ จะ ๆ จะมีก็แต่น้องสาวฝันถึงเป็นระยะ แต่ไม่เคยเจอตัวหรือเสียง

       เนื่องจากตอนแม่เสียก่อนเผา น้องสาวจับที่แขนของแม่ และบอกว่า "แม่อย่ามาทำให้หนูกลัวนะ ไม่อย่างนั้นหนูจะขึ้นไปนอนที่ห้องของหนู ไม่นอนห้องแม่แล้ว" และน้องสาว/ผู้เขียน ก็ไม่เคยเจอเลย

       เมื่อคืนที่มาหาอาจเป็นเพราะว่าพวกเราทำบุญไปให้ แม่คงมารับส่วนบุญและมาอยู่ดูหลานน้ำผึ้งคนโปรด จนคงเสียดายชีวิตที่ไม่น่าจากไปเร็ว เพราะแม่พูดอยู่เสมอว่า อยากอยู่จนสามารถเกล้าผมเปียน้ำผึ้งได้

       ตอนนี้เจ้าน้ำผึ้งก็ผมยาวจนเกล้าผมเปียได้บ้างแล้ว