จากรอยความเห็นที่ตามเก็บไปเจอ จากบันทึก เรื่อง เวลาที่หายไป(ไหน) ของ"คุณชายขอบ"...อยากเก็บบันทึกไว้เตือน"ตน" อีกครั้ง...
บางครั้งเป็นสิ่งที่เราต้องทบทวน
ในช่วงชีวิต...เวลาของชีวิต...เรามักลืมที่จะ"นิ่ง"เพื่อคิดถึงสิ่งที่ผ่านพ้นไป
และกำลังผ่านพ้นไป...เราใช้เวลาอย่างไรกับเวลา..เฉกเช่นนี้
เคยหยุด..ที่จะถามตัวเองหรือไม่ว่า..."เวลา"ชีวิตดังกล่าว
ให้คุณค่าอะไรเราบ้าง..มากน้อยแค่ไหน
แต่เรามักที่จะเลือกพร่ำเพ้อ...ถึงปริมาณแห่งเวลา...มากกว่า"แก่น"...ของเวลานั้น
หาก ณ วันนี้..เราได้"นิ่ง"...ทบทวน..แห่งเวลานี้..
เรา..อาจ..ได้"โอกาส"...แห่งการใช้ "เวลา" นี้..
อย่างใจที่เรา...อยากจะใช้
นิ่ง
สติ
อดทน
หลายคราที่เสียใจ ที่ไม่ได้ทำอะไรที่เป็นสิ่งที่ดีที่สุด
คิดแต่ว่ามีเวลาเหลือเฟือ เหลือเฟือจนเพิกเฉย-ลืมสิ่งปลีกย่อยที่สำคัญ
ครั้นนึกได้เกือบสายไป หรือไม่ก็สายไป เสียแล้ว
คิดใหม่...ว่าควรจะทำสิ่งที่พึงกระทำในช่วงเวลาที่มีอยู่
ทบทวนตัวเอง
"เพื่อทำสิ่งที่ดีที่สุด"